Παρασκευή 16 Ιανουαρίου 2009

Στο όνομα του Αθλητισμού


Είναι γεγονός ότι η Αθήνα έχει ακόμη δυνατότητες να γίνει πιο όμορφη, βιώσιμη, να γίνει καλύτερη. Το διαπίστωσα και πάλι τελευταία περιπλανώμενος στο Γκάζι, τον Βοτανικό αλλά και στο Θησείο και το Μοναστηράκι. Αυτό που χρειάζεται είναι έναν συνολικό καλό σχεδιασμό με φρέσκο μάτι και φαντασία που να συνδέει ενδιαφέρουσες δραστηριότητες μέσα στην πόλη, βόλτες με τα πόδια ή ποδήλατα, ελεύθερους χώρους, λιγότερα αυτοκίνητα, δημιουργικότητα για παιδιά, συντήρηση και ανάπλαση κτηρίων, γκρέμισμα ορισμένων, κίνητρα για πράσινα κτήρια . Το κλειδί είναι ένα σχέδιο που να συνδέει όλα αυτά μεταξύ τους τα κάνει προσβάσιμα από όλα τα σημεία. Μέχρι στιγμής έχουν γίνει ημιτελή βήματα με την ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων αλλά απέχουμε πολύ από την πραγματική βελτίωση και τον συνολικό σχεδιασμό.
Αυτό θα έσωζε την καθημερινότητα των κατοίκων που τώρα ως επί το πλείστον έχουν κακή διάθεση είναι επιθετικοί και αδιαφορούν για την πόλη τους.
Το να γίνουν κι άλλα μεγάλα εμπορικά κτήρια στο κέντρο και/η γήπεδα απλά θα καθυστερήσει κάθε δυνατότητα της Αθήνας να επανέλθει στη τάξη από το άσχημο χάος της δυσλειτουργίας. Πρέπει να κάνουμε την Αθήνα ελκυστική για τους κατοίκους, με τέτοιο τρόπο που να μην χρειάζονται αυτοκίνητο συνεχώς.
Επίσης να την κάνουμε αγαπητή στους επισκέπτες, όσο μεγαλύτερο μέρος της μπορούμε, όχι μόνο την Πλάκα. Ο Ελαιώνας, θα πρέπει να γίνει κυρίως και πάλι ελαιώνας. Να συνδεθεί με τους κύριους Αρχαιολογικούς χώρους να γίνει μια πράσινη και ζωντανή ζώνη ιστορίας στο κέντρο, πόλος έλξης για όλους, επίκεντρο του πολιτισμού μας. Εκτός κι αν θεωρούμε ότι πολιτισμός μας είναι τα mall...
Θυμάμαι τον τεράστιο και πανέμορφο ελαιώνα που θυσιάστηκε για τα Ολυμπιακά. τώρα πάλι θυσιάζεται-- κατ όνομα-- ελαιώνας για τα αθλητικά? Όχι. Τούτη τη φορά ας μην γίνει. Είμαι βέβαιος ότι υπάρχουν δεκάδες άλλες λύσεις που απλά προσκρούουν σε συγκεκριμένα πολιτικά ή οικονομικά συμφέροντα πολύ ολίγων που παρασέρνουν και τους οπαδούς του ΠΑΟ.
Στο όνομα των αθλητικών εγκαταστάσεων, σε όλη την Ελλάδα έχουν θυσιαστεί πολλοί ελεύθεροι χώροι, ακόμη και λίμνες και υγρότοποι, τελευταία κομμάτια φύσης κοντά στον άνθρωπο. Η ζυγαριά κάποια στιγμή πρέπει να κλίνει πιο δίκαια, όπως φάνηκε με την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας. Μια καλή αρχή που πρέπει να σεβαστούμε.
Η Αθήνα, χωρίς συνολικό φρέσκο σχεδιασμό θα είναι σύντομα ένας εφιάλτης για όλους μας.
Θέλουμε ελιές στον Ελαιώνα για την επιβίωσή μας, να κατέβει λίγο η θερμοκρασία το καλοκαίρι, να αναπνεύσουμε. Δεν θα μας σώσει το γήπεδο, ούτε και τα ψώνια από την δυσφορία. Αν τις κερδίζουμε θα είμαστε όλοι νικητές.

Δεν υπάρχουν σχόλια: