tag:blogger.com,1999:blog-44713754861786659572024-03-13T22:41:22.643+02:00Από τον Βορρά στον ΝότοΤα πουλιά μεταναστεύουν από τον Βορρά στον Νότο. Από τότε που ξεκινησα αυτό το ιστολόγιο ζω ανάμεσα στον Βορρά και τον Νότο της Ευρώπης. Κάθε φορά που αλλάζω τόπο, και το κάνω συχνά, παθαίνω ένα σοκ. Αυτό με κρατάει ξύπνιο. Φίλιππος ΔραγούμηςPhilip Dragoumishttp://www.blogger.com/profile/01044099879460394165noreply@blogger.comBlogger97125tag:blogger.com,1999:blog-4471375486178665957.post-34179204280968055482011-08-23T12:26:00.000+03:002011-08-23T12:26:08.393+03:00Για το ελεύθερο κάμπινγκ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="addthis_toolbox addthis_default_style"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-sKFH7upQ64Y/TlNwAFFF8mI/AAAAAAAACKs/VGQOa5OJM8Q/s1600/IMG_4884.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="150" src="http://2.bp.blogspot.com/-sKFH7upQ64Y/TlNwAFFF8mI/AAAAAAAACKs/VGQOa5OJM8Q/s200/IMG_4884.JPG" width="200" /></a><a class="addthis_button_compact" href="http://www.addthis.com/bookmark.php?v=250&username=xa-4bd164061dcc7b65">Share</a> <span class="addthis_separator">|</span><a class="addthis_button_facebook" href=""></a><a class="addthis_button_myspace" href=""></a><a class="addthis_button_google" href=""></a><a class="addthis_button_twitter" href=""></a><br />
<span class="Apple-style-span" style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 16px;">Κάθε νόμος κρύβει από πίσω του μια κοινωνική φιλοσοφία και μια κρυμμένη επιθυμία. Η απαγόρευση του ελεύθερου κάμπινγκ κρύβει τη φιλοσοφία πως αν δεν βρίσκεσαι κάτω από τέσσερις στέρεους τοίχους , κατά προτίμιση από τσιμέντο, δεν είσαι αξιοπρεπής πολίτης. Η άμεση επαφή με τα φυσικά στοιχεία σε καθιστά κάτι σαν ζώο, ανάξιο να ζει σε οργανωμένη κοινωνία. Ως εκ τούτου προτείνει σε όλους είτε να χτίσουν εξοχικά κατά τα πρότυπα των άσχημων πόλεων, είτε να νοικιάσουν δωμάτια σε rooms ή ξενοδοχεία, είτε, αν δεν έχουν τα μέσα, να μην πάνε καθόλου διακοπές, να καθίσουν σπίτι τους. Εκεί τουλάχιστον, μια στέγη πάνω από το κεφάλι τους και ντουβάρια γύρω-γύρω τους προστατεύουν από τα χίλια δεινά, τις αράχνες και ερπετά. Δεν είναι λοιπόν άξιο απορίας που η Ελλάδα χτίσθηκε βιαστικά και αντιαισθητικά καταστρέφοντας τοπία και παραδόσεις, γεμίζοντας τα βουνά με τα μπάζα όλης αυτή της ανοικοδόμησης. </span><span class="Apple-style-span" style="background-color: white; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 14px;"><div class="mbl notesBlogText clearfix" style="font-size: 11px; line-height: 1.5em; margin-bottom: 20px; word-wrap: break-word; zoom: 1;"><div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/-giCKhymhv78/TlNv7-afXVI/AAAAAAAACKo/cEfwBq2REkk/s1600/IMG_4867.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="150" src="http://4.bp.blogspot.com/-giCKhymhv78/TlNv7-afXVI/AAAAAAAACKo/cEfwBq2REkk/s200/IMG_4867.JPG" width="200" /></a></div><br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-53Of2_aNmXI/TlNwGyOByjI/AAAAAAAACKw/9Cn4NiQhyDk/s1600/IMG_5034.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="150" src="http://2.bp.blogspot.com/-53Of2_aNmXI/TlNwGyOByjI/AAAAAAAACKw/9Cn4NiQhyDk/s200/IMG_5034.JPG" width="200" /></a></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/-e-t_h1lMwcc/TlNwK__OsdI/AAAAAAAACK0/0EEFfDsRuSA/s1600/IMG_4882.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="http://2.bp.blogspot.com/-e-t_h1lMwcc/TlNwK__OsdI/AAAAAAAACK0/0EEFfDsRuSA/s200/IMG_4882.JPG" width="150" /></a></div><div style="font-size: 11px; line-height: 1.5em;">Η κρυμμένη επιθυμία του νομοθέτη είναι οτι όλη η Ελλάδα μπορεί να γίνει Μύκονος, Φαληράκι, Σαντορίνη, Ρόδος, αν εξαναγκασθεί. Είναι όμως αυτό εφικτό; Είναι επιθυμητό; Πόσα είναι τα μέρη που και να θέλουν δεν μπορούν να καταντήσουν έτσι για οι θέσεις τους δεν είναι ανταγωνιστικές και δεν έχουν τις υποδομές; Πρέπει αυτά να μείνουν χωρίς τουρισμό; Να μην αποτελέσουν προορισμό για διακοπές που είναι στο κάτω κάτω σοβαρό έσοδο για τους κατοίκους; Ο νόμος που απαγορεύει το κάμπινγ τώρα επιβάλλει είτε μοντέλο Μυκόνου είτε τίποτα.</div><div style="font-size: 11px; line-height: 1.5em;">Στην πράξη ο νόμος, όπως και πολλοί άλλοι ευτυχώς δεν τηρείται αλλά η παρανομία δημιουργεί πολλές αντιθέσεις και αντιφάσεις και οι κατασκηνωτές καταλήγουν να θεωρούνται περιθωριακά παράσιτα. Πράλληλα, πολλοί, οικογενειάρχες ας πούμε, αποφέυγουν την ελεύθερη κατασκήνωση από τον φόβο της κοινωνικής προκατάληψης.</div><div style="font-size: 11px; line-height: 1.5em;">Σκεφτήκαμε όμως τις θετικές πτυχές του ελεύθερου κάμπινγκ; Σκεφθήκαμε πόσο μπορούν αυτοί οι παρασιτικοί κατασκηνωτές να προσφέρουν σε τοπικές κοινωνίες; Σε περιοχές που δεν μπορούν να γίνουν ( κι ίσως να μην το θέλουν κιόλας) αντίγραφα της Μυκόνου με ξαπλώστρες παντού και μουσική dance να καλύπτει τον ήχο του ανέμου και των κυμμάτων ανάλογα με τα γούστα του DJ;</div><div style="font-size: 11px; line-height: 1.5em;"><br />
</div><div style="font-size: 11px; line-height: 1.5em;">Φέτος βρεθήκαμε ως κατασκηνωτές, οικογενειακά, με τρία μικρά παιδιά σε έναν Δήμο που αποφάσισε στην περιοχή του να αψηφίσει τον νόμο και αντί να απαγορεύσει το κάμπινγκ, να το επιτρέψει αλλά και να το ρυθμίσει με τέτοιο τρόπο ώστε όλοι να έχουν χώρο και να είναι ευχαριστημένοι. Δεν θα αναφέρω πού, αλλά θα το περιγράψω γιατί πιστεύω πως θα έπρεπε να αποτελέσει μοντέλο για την ανάπτυξη μιας άλλης νοοτροπίας για τις διακοπές και τον τουρισμό, που ενώ αφήνει κέρδη στα χωριά και τα νησιά, δεν αφήνει τα κατάλοιπα του τσιμέντου ή τα αίσχη των βρετανοκρατούμενων θερέτρων όπως η Ζάκυνθος ή το Φαληράκι.</div><div style="font-size: 11px; line-height: 1.5em;"><br />
</div><div style="font-size: 11px; line-height: 1.5em;">Η παραλία λοιπόν χωρίσθηκε στα δύο: από την μια επετράπη η ελεύθερη κατασκήνωση και ο γυμνισμός και από την άλλη, το ένα τρίτο της έκτασης, όχι. Ετοιμάσθηκαν τουαλέτες και νεροχύτες δωρεάν εκτός από το ντους που λειτουργεί με κέρμα 0,5 €. Έτσι λύθηκε το πρόβλημα των κρυμμένων καφέ θησαυρών πίσω από κάθε θάμνο με τις άσπρες μακρόστενες σημαίες, μπερδεμμένες στα αγκάθια να ανεμίζουν στις γύρω πλαγιές. Με τις εισπράξεις των ντούς προσλαμβάνεται δημοτικός υπάλληλος που προσέχει και φροντίζει την παραλία. Μια θέση εργασίας, εποχιακής ίσως αλλά καλό συμλήρωμα για έναν μελισσοκόμο. Τα σκουπίδια μαζεύονται σε κάδο που αδειάζει καθημερινά απορριμματοφόρο. Μια μπάρα εμποδίζει την πρόσβαση αυτοκινήτων μέχρι την παραλία. Η συντριπτική πλειοψηφία των ενοίκων της παραλίας προσέχει να μην αφήνει γόπες στην άμμο—ιδίως όσοι την θεωρούν πάτωμα του σπιτιού τους. Ξαπλώστρες και ομπρέλες ΔΕΝ υπάρχουν αλλά μόνο μια οικογενειακή ταβέρνα, πίσω από την παραλία, κρυμμένη μέσα σε κήπο που παράγει τα βλήτα, κολοκυθάκια και ντομάττες που καταναλώνονται. Ντόπιο μέλι για πρωινό και ψωμί που ψήνεται εκεί.</div><div style="font-size: 11px; line-height: 1.5em;"><br />
</div><div style="font-size: 11px; line-height: 1.5em;">Αποτέλεσμα; Χώρος για όσους θέλουν να παίξουν ρακέτες στην άμμο αλλά και για όσους θέλουν να απολαύσουν ήσυχοι την επαφή τους με τα φυσικά στοιχεία. Όλοι αυτοί φέρνουν έσοδα στην περιοχή: ψωνίζουν, πίνουν, τρώνε, μετακινούνται με την εξαιρετική δημοτική συγκοινωνία. Μπορεί μεν να αφήνουν λιγότερα χρήματα από όσα θα άφηναν αν έμεναν σε δωμάτια, αλλά αν η περιοχή είχε γεμίσει rooms δεν θαρχόντουσαν. Μπορεί μάλιστα, με την κρίση, η επένδυση σε δωμάτια να αποδεικνυόταν ασύμφορη.</div><div style="font-size: 11px; line-height: 1.5em;"><br />
</div><div style="font-size: 11px; line-height: 1.5em;">Αυτό είναι το είδος τουρισμού που θα έπρεπε να προτείνουμε, τόσο για μας, που μαστιζόμαστε από την οικονομική κρίση όσο και για τους τουρίστες που ψάχνουν για κάτι διαφορετικό, κάτι τοπικό, Ελληνικό και ιδιαίτερο...Ας μην δίνουν τα χρήματα στα πολυεθνικά πρακτορεία αλλά στους ντόπιους που παράγουν εξαιρετικά αγροτικά προιόντα.</div><div style="font-size: 11px; line-height: 1.5em;"><br />
</div><div style="font-size: 11px; line-height: 1.5em;">Α, ξέχασα βέβαια την σημαντικότερη πτυχή του νόμου: πως θα διωχνόταν επιτέλους ο κόσμος από το Σύνταγμα αν επιτρεπόταν το ελεύθερο κάμπινγκ; Μου διέφυγε η λεπτομέρεια. </div></div></div></span></div><script src="http://s7.addthis.com/js/250/addthis_widget.js#username=xa-4bd164061dcc7b65" type="text/javascript">
</script> </div>Philip Dragoumishttp://www.blogger.com/profile/01044099879460394165noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4471375486178665957.post-30465975555004164102011-04-28T23:31:00.000+03:002011-04-28T23:31:54.366+03:00Ας φορέσουμε επιτέλους σωσίβιο.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="addthis_toolbox addthis_default_style"><a class="addthis_button_compact" href="http://www.addthis.com/bookmark.php?v=250&username=xa-4bd164061dcc7b65">Share</a> <span class="addthis_separator">|</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="border-collapse: collapse; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">Πριν από μερικές μέρες ο Στέφανος Μάνος, στο συνέδριο της ΔΗΑΡ,<br />
παρομοίασε την κατάσταση της Ελληνικής οικονομίας με το επικείμενο<br />
melt-down στον αντιδραστήρα της Φουκοσίμα. Αυτή η παρομοίωση, πέρα από<br />
το ότι είναι πιο επίκαιρη, δεν διαφέρει και πολύ από παλαιότερες<br />
δηλώσεις περί Τιτανικού, του πρωθυπουργού. Κάθε μέρα κάποιος μας<br />
προειδοποιεί ότι βουλιάζουμε. Η Ντόρα Μπακογιάννη μάλιστα μας έδωσε<br />
τρεις μήνες ζωή, αν δεν στρωθούμε όλοι κάτω με εθνική συνεννόηση να<br />
κάνουμε όμως τι; δεν ξέρω. Ασχέτως όμως του πόσο πιθανό είναι να<br />
συμβεί, τι πιστεύει ο καθένας μας για το πως θα ξεπεράσουμε την κρίση<br />
και τί προσδοκά για το πως θα είμαστε μετά, δεν σκεφτόμαστε επιτέλους<br />
τί σωσίβιο θα φορέσουμε; Αχρείαστο, αλλά να μην τόχουμε;<br />
<br />
Χειρότερες καταστάσεις πέρασε η Αργεντινή το 2002 και κατά γενική<br />
ομολογία βρίσκεται σήμερα σε καλύτερη κατάσταση απ ότι τότε. Εκεί,<br />
πολλές ομάδες πολιτών αυτοοργανώθηκαν βλέποντας πως δεν μπορούσαν να<br />
επιζήσουν μέσα στην οικονομία της αγοράς που άλλωστε είχε καταρρεύσει.<br />
Οργάνωσαν μόνοι τους κοινωνικές υπηρεσίες και δίκτυα παραγωγής<br />
τροφίμων έξω από τα καθιερωμένα πλαίσια, με ανταλλαγές υπηρεσιών και<br />
αγαθών. Άλλοι, εργαζόμενοι, αποφάσισαν να ξανανοίξουν επιχειρήσεις που<br />
είχαν κλείσει από μόνοι τους, χωρίς τους ιδιοκτήτες και το κεφάλαιο,<br />
σαν αυτοδιαχειριζόμενους συνεταιρισμούς. Το 2007 περίπου 10.000<br />
άνθρωποι απασχολούνταν σε διάφορες αυτοδιαχειριζόμενες επιχειρήσεις<br />
και αποτέλεσαν μια σημαντική πηγή απασχόλησης και οικονομικής<br />
ανάπτυξης.<br />
<br />
Όλα αυτά δεν είναι κάτι καινούργιο: η χρεοκοπία και στην Ελλάδα που<br />
την έχει ξαναγνωρίσει δεν σήμαινε υποχρεωτικά κοινωνική κρίση, ιδίως<br />
στα χωριά, εφόσον ένα μεγάλο μέρος της οικονομίας ήταν ανταλλακτικό<br />
χάρις σε ένα κοινωνικό αντανακλαστικό αλληλεγγύης, πέρα από τον<br />
ανταγωνισμό. Σήμερα πρέπει να το ξαναβρούμε. Χρειάζεται πάντα κάτι σαν<br />
"ρεζέρβα" δραστηριοτήτων εκτός αγοράς, εκτός του παγκοσμιοποιημένου<br />
εμπορίου, ιδίως σε εποχές όπως η δική μας. Είναι αυτό ακριβώς που<br />
χάσαμε: να δημιουργούμε μόνοι μας όσα μπορούμε από αυτά που<br />
χρειαζόμαστε και να τα ανταλλάσσουμε. Μια μορφή τοπικής οικονομίας που<br />
μένει έξω από το χρηματοπιστωτικό σύστημα.<br />
<br />
Ήδη γνωρίζω καθημερινά πολλές ομάδες πολιτών στην Αθήνα που<br />
δημιουργούν κοινωνικές υπηρεσίες. Η τάση αυτή αυξάνεται. Από κέντρα<br />
εργασίας για ΑΜΕΑ μέχρι ομάδες που προσπαθούν να οργανώσουν εθελοντικά<br />
κέντρα απασχόλησης για παιδιά ανέργων και κοινωνικά παντοπωλεία. Έχω<br />
ακούσει για προσπάθειες δημιουργίας δικτύων ανταλλαγών.<br />
<br />
Τι οφείλει συνεπώς η πολιτεία να προσφέρει, αφού δεν μπορεί να<br />
εγγυηθεί τις δομές, την χρηματοδότηση και την επάρκεια των κοινωνικών<br />
της υπηρεσιών; Οφείλει να βοηθήσει αυτά τα δίκτυα και τους ενεργούς<br />
πολίτες, προσφέροντας όχι χρήματα που δεν υπάρχουν αλλά χώρους, δομές,<br />
βοήθεια και κάθε είδους στήριξη ώστε να αναπτυχθούν. Το σημείο που οι<br />
πολίτες αυτοοργανώνονται, μέσω πρωτοβουλιών, συλλόγων, συνεταιρισμών,<br />
άτυπων δικτύων και εθελοντικών ομάδων είναι ακριβώς εκείνο που θα<br />
πρέπει να ενισχύσει, αφού ο παραδοσιακός τρόπος διακυβέρνησης και<br />
προσφοράς κρατικών υπηρεσιών έχει γίνει ακατόρθωτος στο απισχνασμένο<br />
μας κράτος.<br />
<br />
Πρέπει όμως να εμπιστευτεί πρώτη τους πολίτες και να συνεργαστεί μαζί<br />
τους ώστε εκείνοι να μπορέσουν να προσφέρουν ένα σωσίβιο για όσο<br />
γίνεται περισσότερους, πρέπει να βοηθήσει τις ομάδες που βοηθούν τους<br />
άλλους. Ίσως μάλιστα, δείχνοντας εμπιστοσύνη στις ιδέες τους, να<br />
εμπιστευτούν οι πολίτες πάλι την πολιτική, να πάψουν τα γιαούρτια.<br />
<br />
Αυτή η εναλλακτική οικονομία, όπως απεδείχθη στην Αργεντινή, θα<br />
αποτελέσει και τον σπόρο της νέας ανάκαμψης, μέσα σε ένα άλλο όμως<br />
μοντέλο, αφού αυτό που ζούμε τα τελευταία 30 χρόνια, προφανώς απέτυχε.<br />
Ζούμε τις τελευταίες στιγμές της πολιτικής που εκτός από την ύφεση και<br />
την ανεργία, μας έφερε και την αδιαμφισβήτητη αύξηση των οικολογικών<br />
καταστροφών τα τελευταία χρόνια.</span></div><script src="http://s7.addthis.com/js/250/addthis_widget.js#username=xa-4bd164061dcc7b65" type="text/javascript">
</script> </div>Philip Dragoumishttp://www.blogger.com/profile/01044099879460394165noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4471375486178665957.post-36713257386901314112010-10-21T15:41:00.000+03:002010-10-21T15:41:05.414+03:00Πεζόδρομοι, πάρκα και πεζοδρόμια<div class="addthis_toolbox addthis_default_style"><a class="addthis_button_compact" href="http://www.addthis.com/bookmark.php?v=250&username=xa-4bd164061dcc7b65">Share</a> <span class="addthis_separator">|</span><a class="addthis_button_facebook" href=""></a><a class="addthis_button_myspace" href=""></a><a class="addthis_button_google" href=""></a><a class="addthis_button_twitter" href=""></a><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px;">Ως οικολόγος ήθελα μεγαλύτερα πεζοδρόμια, πεζόδρομους και πάρκα. Ακούω αυτές τις μέρες τους κατοίκους της Αθήνας να λένε:</span><br />
<ul><li><div style="border: none; font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.42cm; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; padding: 0cm; widows: 2;"> <span style="color: black;"><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif;"><span style="font-size: xx-small;">Δεν θέλουμε φαρδύτερα πεζοδρόμια επειδή γεμίζουν τραπεζοκαθίσματα</span></span></span></div></li>
<li><div style="border: none; font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.42cm; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; padding: 0cm; widows: 2;"> <span style="color: black;"><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif;"><span style="font-size: xx-small;">Δεν θέλουμε πεζόδρομους επειδή γίνονται επικίνδυνοι τη νύχτα γεμίζουν άνεργους και άστεγους μετανάστες που δεν έχουν τί να κάνουν με τον εαυτό τους</span></span></span></div></li>
<li><div style="border: none; font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.42cm; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; padding: 0cm; widows: 2;"> <span style="color: black;"><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif;"><span style="font-size: xx-small;">Δεν θέλουμε πάρκα γιατί γίνονται εστίες εμπορίου ναρκωτικών</span></span></span></div></li>
</ul><div style="border: none; line-height: 0.42cm; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; padding: 0cm; widows: 2;"> <span style="color: black;"> </span></div><div style="border: none; font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.42cm; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; padding: 0cm; widows: 2;"> <span style="color: black;"><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif;"><span style="font-size: xx-small;">Οι ίδιοι οι κάτοικοι που ξεσηκώθηκαν αυθόρμητα να σώσουν τα δέντρα από τις μπουλντόζες, αψηφώντας τα ΜΑΤ, στο πάρκο Κύπρου και Πατησίων, τώρα δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν εκεί. Μερικοί ήδη λένε καλύτερα να είχε γίνει παρκινγκ παρά να είχε τόσο άδοξη κατάληξη. Το είδα χθες με τα μάτια μου: άστεγοι, ναρκομανείς, έμποροι και σκουπίδια κοσμούν τα παρτέρια. Μόνο πάρκο δεν θυμίζει.</span></span></span></div><div style="border: none; line-height: 0.42cm; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; padding: 0cm; widows: 2;"> <span style="color: black;"> </span></div><div style="border: none; font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.42cm; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; padding: 0cm; widows: 2;"> <span style="color: black;"><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif;"><span style="font-size: xx-small;">Πράγματι, έχουν δίκιο, αλλά για να λύσουμε το πρόβλημα ψάχνουμε για τις λάθος αιτίες. Και να καταργήσουμε πάρκα, πεζόδρομους και πεζοδρόμια, δίνοντας χώρο μόνο στα αυτοκίνητα, δεν θα λύσουμε τίποτε, κανένα απο τα κοινωνικά προβλήματα.</span></span></span></div><div style="border: none; line-height: 0.42cm; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; padding: 0cm; widows: 2;"> <span style="color: black;"> </span></div><ul><li><div style="border: none; font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.42cm; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; padding: 0cm; widows: 2;"> <span style="color: black;"><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif;"><span style="font-size: xx-small;">Δεν φταίνε τα πεζοδρόμια που επεκτείνονται τα μαγαζία: φταίει η αδιαφορία και η διαφθορά στο Δήμο</span></span></span></div></li>
<li><div style="border: none; font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.42cm; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; padding: 0cm; widows: 2;"> <span style="color: black;"><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif;"><span style="font-size: xx-small;">Δεν φταίνε οι πεζόδρομοι που γεμίζουν άστεγους: φταίει η απουσία οποιασδήποτε πολιτικής για τους μετανάστες, δεν έγινε ούτε καν μια στοιχειώδης προσπάθεια διαχείρησης του προβλήματος, αφέθηκαν όλα στην τύχη.</span></span></span></div></li>
<li><div style="border: none; font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.42cm; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; padding: 0cm; widows: 2;"> <span style="color: black;"><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif;"><span style="font-size: xx-small;">Δεν φταίνε τα πάρκα για τους ναρκομανείς: φταίει η απουσία οποιασδήποτε πολιτικής πρόληψης και θεραπείας για τους παθώντες, γιατί ασθενείς είναι.</span></span></span></div></li>
</ul><div style="border: none; line-height: 0.42cm; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; padding: 0cm; widows: 2;"> <span style="color: black;"> </span></div><div style="border: none; font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.42cm; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; padding: 0cm; widows: 2;"> <span style="color: black;"><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif;"><span style="font-size: xx-small;">Αυτή η αδιαφορία, η απουσία κάθε πολιτικής, είναι που δίνει σε διάφορα συμφέροντα, είτε πρόκειται για μαφίες, είτε πρόκειται για κερδοσκόπους την χρυσή ευκαιρία να ακμάσουν. Και ακμάζουν, ενω οι πολίτες, οι κάτοικοι απλώς απελπίζονται και υποχωρούν, βλέπουν τις προσπάθειές τους να πέφτουν στο κενό και τις περισσότερες φορές καθοδηγούνται πιά μόνο από τον φόβο: κανείς δεν είναι κοντά τους.</span></span></span></div><div style="border: none; line-height: 0.42cm; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; padding: 0cm; widows: 2;"> <span style="color: black;"> </span></div><div style="border: none; font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.42cm; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; padding: 0cm; widows: 2;"> <span style="color: black;"><span style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif;"><span style="font-size: xx-small;">Αυτή η αδιαφορία είναι ακριβώς αυτό που θέλουμε να αντιστρέψουμε στον δήμο της Αθήνας. Εύχομαι πραγματικά να το πετύχουμε. Η Οικολογία δεν είναι εφικτή αν δεν προσπαθούμε συνεχώς να βελτιώσουμε την κοινωνία. </span></span></span></div><div style="border: none; line-height: 0.42cm; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; padding: 0cm; widows: 2;"> <span style="color: black;"> </span></div><div style="border: none; font-style: normal; font-weight: normal; line-height: 0.42cm; margin-bottom: 0cm; orphans: 2; padding: 0cm; widows: 2;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 11px;"><br />
</span></span></div></div><script src="http://s7.addthis.com/js/250/addthis_widget.js#username=xa-4bd164061dcc7b65" type="text/javascript">
</script>Philip Dragoumishttp://www.blogger.com/profile/01044099879460394165noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4471375486178665957.post-88824865208582048172010-10-14T13:54:00.000+03:002010-10-14T13:54:02.846+03:00Ανθρώπινες λύσεις στα κοινωνικά προβλήματα ευνοούν την ασφάλεια των πολιτών<div class="addthis_toolbox addthis_default_style"><a class="addthis_button_compact" href="http://www.addthis.com/bookmark.php?v=250&username=xa-4bd164061dcc7b65">Share</a> <span class="addthis_separator">|</span><a class="addthis_button_facebook" href=""></a><a class="addthis_button_myspace" href=""></a><a class="addthis_button_google" href=""></a><a class="addthis_button_twitter" href=""></a><span class="Apple-style-span" style="color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 16px;">Η Ομόνοια και όλη η περιοχή μέχρι την Κυψέλη, πρέπει να συνέλθει, να γίνει ανθρώπινη, να ξαναγίνει Αθήνα, ασφαλής όλο το 24ωρο και οικονομικά ζωντανή. Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνει απλώς διώχνοντας το πρόβλημα παραπέρα αλλά με προσπάθεια για την επίλυση των κοινωνικών προβλημάτων απο τη ρίζα τους.</span><br />
<ul style="color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 16px; list-style-type: square; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 25px; padding-right: 10px; padding-top: 0px;"><li><div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 1.5em; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: left;">Πρόληψη πάνω απ όλα για το θέμα των ναρκωτικών και θεραπεία—τα αστυνομικά μέτρα έχουν ήδη αποδειχθεί αναποτελεσματικά να λύσουν αυτό το κοινωνικό πρόβλημα. Οι εξαρτημένοι θα πρέπει κύρια να αντιμετωπίζονται ως ασθενείς. Υπάρχουν πολλές μέθοδοι θεραπείας: θα πρέπει να δούμε ποιές λειτουργούν καλύτερα σε ποιές περιπτώσεις, όπως όλοι οι ασθενείς, το πρόβλημα συχνά είναι και εξατομικευμένο κι οι γενικεύσεις δεν βοηθάνε πάντα όπως ούτε και οι προκαταλήψεις.</div></li>
</ul><ul style="color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 16px; list-style-type: square; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 10px; padding-bottom: 0px; padding-left: 25px; padding-right: 10px; padding-top: 0px;"><li><div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 1.5em; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: left;">Δεν πρέπει οι μετανάστες να έχουν καλύτερη τύχη; Αν δημιουργούνται γκέττο είναι πρόβλημα τόσο γι αυτούς όσο και για τους Αθηναίους. Οι περισσότεροι από αυτούς έχουν ζήσει φρικιαστικές περιπέτειες στις χώρες τους που συχνά είναι σε εμπόλεμη κατάσταση ή σε τρομακτική φτώχεια.</div></li>
<li><div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 1.5em; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: left;">Χρειάζεται να τους καταγράψουμε, να τους μοιράσουμε σταδιακά σε περισσότερες γειτονιές, να βρούμε αξιοπρεπείς χώρους προσωρινής φιλοξενίας με την ανακατασκευή εγκαταλελειμμένων δημοτικών κτηρίων (που υπάρχουν), με την παροχή περίθαλψης ώστε να μην κινδυνεύει άλλο η δημόσια υγεία όλων μας και να τους δώσουμε προσωρινές άδειες εργασίας. Όσο περισσότερο και όσο ευκολότερα πέφτουν θύματα κυκλωμάτων εκμεταλλευτών και μαφιών, τόσο πιό επικίνδυνη γίνεται η κατάσταση. Τα κυκλώματα αυτά βολεύονται από την δημιουργία εξαθλιωμένων γκέττο όπου αυτοί, τα θύματά τους που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα, είναι έτοιμοι να κάνουν τα πάντα για ένα πιάτο φαί. Χρειάζεται να τα κυκλώματα να μείνουν άνεργα και όχι εμείς να υποφέρουμε. Η εγκατάλειψη εντείνει το πρόβλημα: μόνο η επίμονη ενασχόληση με αυτό θα βοηθήσει. Οι λύσεις δεν είναι έτοιμες αλλά σίγουρα η φροντίδα και η μελέτη θα βοηθήσει.</div></li>
<li><div style="font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 1.5em; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; text-align: left;">Ας μην ξεχνάμε, η βία οδηγεί σε βία: το να σκληραίνουμε και δυσχαιραίνουμε την ζωή τους εδώ, στέλνοντάς τους στο περιθώριο δεν βοηθάει: ότι και να κάνουμε για τους δείξουμε πως είναι ανεπιθύμητοι, ελπίζοντας πως θα φύγουν, χειρότερο από τις καταστάσεις που ήδη έζησαν στις χώρες τους δεν είναι, επομένως δεν θα δουλέψει, είναι μάταιο, δεν θα φύγουν άλλωστε οι περισσότεροι δεν μπορούν. είναι παγιδευμένοι. Δυστυχώς θα εξακολουθήσουν να έρχονται όσο δεν βελτιώνεται η διεθνής κατάσταση, κάτι που η Αθήνα μόνη της δεν μπορεί να επιλύσει παρά μόνο πιέζοντας για διεθνή συνεργασία. Αυτό φυσικά πρέπει ως πόλη να το κάνει με κάθε τρόπο. Εδώ όμως και μέχρι να υπάρξει αποτέλεσμα διεθνώς, ο μόνος τρόπος (πέρα από φυσικά την αστυνόμευση για την παραβατικότητα) είναι να βελτιώσουμε τις συνθήκες διαβίωσής τους και όχι να τις χειροτερέψουμε. Μόνον έτσι θα μειωθεί η εκληματικότητα και θα ξαναζήσουμε με ασφάλεια.</div><div><br />
</div></li>
</ul></div><script src="http://s7.addthis.com/js/250/addthis_widget.js#username=xa-4bd164061dcc7b65" type="text/javascript">
</script>Philip Dragoumishttp://www.blogger.com/profile/01044099879460394165noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4471375486178665957.post-2221418400128727792010-10-13T12:33:00.000+03:002010-10-13T12:33:18.044+03:00Μπορεί η Αθήνα να γίνει όμορφη;<div class="addthis_toolbox addthis_default_style"><a class="addthis_button_compact" href="http://www.addthis.com/bookmark.php?v=250&username=xa-4bd164061dcc7b65">Share</a> <a href="http://www.facebook.com/event.php?eid=148161248559811">http://www.facebook.com/event.php?eid=148161248559811</a><br />
<span class="addthis_separator">|</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="border-collapse: collapse; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 16px;">Η Αθήνα δεν είναι μόνο ο μεγαλύτερος δήμος της Ελλάδας. Είναι το πρότυπο απο το οποίο οι υπόλοιποι αντλούν πρακτικές, ιδέες και νοοτροπίες. Κι αν ο πύχης είναι χαμηλά, όλα υποβαθμίζονται.</span><span class="Apple-style-span" style="border-collapse: collapse; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 16px;"> </span><span class="Apple-style-span" style="border-collapse: collapse; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 16px;"><br />
</span><span class="Apple-style-span" style="border-collapse: collapse; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 16px;">Αλλάζοντας την Αθήνα, θα δώσουμε μια ώθηση παντού, ένα μήνυμα πως η Τ.Α. είναι εδώ για τους πολίτες και την ποιότητα ζωής, την καθημερινότητα και όχι για την αυθαιρεσία, την εξυπηρέτηση κάποιων συμφερόντων. Θέλουμ</span><span class="Apple-style-span" style="border-collapse: collapse; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 16px;"><span class="text_exposed_show" style="display: inline;">ε πίσω τα πεζοδρόμια, θέλουμε οργανωμένες συγκοινωνίες, θέλουμε δέντρα, θέλουμε να γίνουμε περήφανοι και πάλι για την πόλη μας. Πάνω απ΄όλα θέλουμε συμμετοχή στις αποφάσεις.<br />
Από την ποιότητα και άνεση της ζωής μας εκεί που ζούμε εξαρτάται και η βελτίωση της οικονομίας της χώρας. Πως θα αποδώσουμε στη δουλειά μας αν η ίδια η πόλη μας ταλαιπωρεί; Ποιός μας αποζημιώνει σήμερα για την σπατάλη χρόνου και ενέργειας που απαιτεί η κάθε μας επαφή με το περιβάλλον της Αθήνας; Η Αθήνα δεν είναι χαμμένη υπόθεση. Έχει δυνατότητες να γίνει μια βιώσιμη, όμορφη πόλη--αρκεί αυτός να είναι ο κοινός στόχος μας, αρκεί τα κοινά μας αγαθά να γίνουν σεβαστά</span></span></div><div class="addthis_toolbox addthis_default_style"><span class="Apple-style-span" style="border-collapse: collapse; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 16px;"><span class="text_exposed_show" style="display: inline;"><br />
</span></span></div><div class="addthis_toolbox addthis_default_style"><span class="Apple-style-span" style="color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="border-collapse: collapse; font-size: 11px; line-height: 16px;">Θα είμαι υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος </span></span><span class="Apple-style-span" style="border-collapse: collapse; color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 16px;">Στην Αθήνα, με τον συνδιασμό "Δικαίωμα στη Πόλη" με υποψήφιο δήμαρχο τον Γιώργο Καμίνη.</span></div><script src="http://s7.addthis.com/js/250/addthis_widget.js#username=xa-4bd164061dcc7b65" type="text/javascript">
</script>Philip Dragoumishttp://www.blogger.com/profile/01044099879460394165noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4471375486178665957.post-59521908341227623582010-08-09T11:44:00.000+03:002010-08-09T11:44:38.597+03:00Οι ξυπόλυτοι στ΄ αγκάθια<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/_jDdG2U_SxI4/TF-_02Jy--I/AAAAAAAAA_w/z0cNOL2aTww/s1600/arxigos.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/_jDdG2U_SxI4/TF-_02Jy--I/AAAAAAAAA_w/z0cNOL2aTww/s320/arxigos.jpg" /></a></div><br />
<div class="addthis_toolbox addthis_default_style"><a class="addthis_button_compact" href="http://www.addthis.com/bookmark.php?v=250&username=xa-4bd164061dcc7b65">Share</a> <span class="addthis_separator">|</span><br />
<span class="addthis_separator"></span><span class="Apple-style-span" style="border-collapse: collapse; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">Φαίνεται πως εν τέλει, παρόλο που πάντα ( ναι, πάντα) το μετανιώνουμε, δεν ψηφίζουμε ιδέες, συλλογικότητες και πράξεις αλλά πρόσωπα. Γι αυτό και το "σύστημα" έρχεται σε αμηχανία ενώπιον ενός μη αρχηγικού κόμματος. Ως σύστημα εννοώ εδώ οτιδήποτε έθιμα & συνήθειες ακολουθούμε χωρίς να θέτουμε σε αμφισβήτηση, χωρίς να εξετάσουμε αν εμπεριέχουν αντιφάσεις ή είναι δίκαιες, σωστές και ωφέλιμες για μας. Ο τρόπος που έχουμε προγραμματιστεί να επικοινωνούμε απλώς απαιτεί επιτακτικά πρόσωπα κι εμείς δεν αναλογιζόμαστε το γιατί. Χωρίς αυτά, όσο καλές κι αν είναι οι ιδέες και τα προγράμματα είναι καταδικασμένα μέχρι να βρουν τα πρόσωπά τους και μάλιστα τα "αρχηγικά", τους "επικεφαλείς" τους, όχι απλά εκφραστές. Το κυνήγι των αρχηγών βέβαια συνεπάγεται πολλά παρατράγουδα και παρεκτροπές που όλοι τα βλέπουμε, αλλά στην ίδια παγίδα πέφτουμε πάντα. </span></span><span class="Apple-style-span" style="border-collapse: collapse; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;"><span style="color: black; font-family: Arial;">Το βλέπουμε και τώρα, γι άλλη μια φορά στις αυτοδιοικητικές εκλογές όπου πληροφορούμαστε πολύ περισσότερα για τους "επικεφαλείς" υποψήφιους και τις κόντρες τους, εσωκομματικές ή όχι, παρά για τις ιδέες τους, τις διαφορές τους και το πρόγραμμά τους. </span></span><br />
<div class="MsoNormal" style="border-collapse: collapse; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;"></span></div><div class="MsoNormal" style="border-collapse: collapse; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">Ομως και στην κορυφή της χώρας, η ίδια λογική μάλλον επικρατεί. Παρόλο που από το 86, με την αλλαγή του Συντάγματος του αφαιρέθηκε</span><span style="color: black; font-family: Arial;"> </span><span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">κάθε αποφασιστική αρμοδιότητα, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκπροσωπεί ως πρόσωπο, έστω συμβολικά ακόμη και σήμερα το στερεό έδαφος στο οποίο πατάμε. Όμως</span></span><span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></span><span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">η προεδρία επιλέγει να είναι πρόεδρος μόνο για το 97% των Ελλήνων. Το υπόλοιπο 3% (περίπου) ψηφίζει ένα κόμμα χωρίς αρχηγό. Όταν το 2006 </span></span><span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">το κόμμα του ΛΑΟΣ ήταν μόνον στην Ευρωβουλή, εδέχθη ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να δει τον αρχηγό του κόμματος κύριο Καρατζαφέρη κι ας μην ήταν ακόμη στην Ελληνική. Σήμερα, που στο ίδιο επίπεδο κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης βρίσκονται οι Οικολόγοι Πράσινοι, οι παρακλήσεις της συλλογικής γραμματείας τους (που αλλάζει και κάθε χρόνο) να τους δεχτεί ως φορέα, έχουν καταστεί επιμόνως άκαρπες. Προφανώς ή έλλειψη αρχηγού αποπροσανατολίζει τη γραμματεία του προέδρου και καθιστά τις ιδέες που εκπροσωπούνται από μια συλλογικότητα από "εθιμοτυπικά" αχώνευτες μέχρι ακατανόητες επικοινωνιακά. Άλλη γλώσσα μιλάνει αυτοί οι ξυπόλυτοι στ' αγκάθια της επικοινωνίας και της πολιτικής από αυτήν που ομιλείται μέχρι τώρα. Πως το κατ εξοχήν πρόσωπο θα συναντήσει μια έννοια;</span></span></div><div class="MsoNormal" style="border-collapse: collapse; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;"><span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">Ίσως μάλιστα, η έλλειψη αρχηγού να είναι και αυτή που αποπροσανατολίζει τόσον καιρό τα ΜΜΕ και μοιράζουν τόσο άνισα τον τηλεοπτικό τους χρόνο ανάμεσα στα κόμματα. Άλλωστε, μια συλλογικότητα ή μια ιδέα δεν είναι και εύκολο αντικείμενο κουτσομπολιού όσο ένας αρχηγός με τους επιτελείς του, ούτε και τόσο πετυχημένος δημιουργός ειδήσεων. Μήπως λοιπόν πρέπει να αρχίσουμε να αμφισβητούμε αυτά που έχουμε συνηθίσει; Μήπως οι "αρχηγοί" παντός είδους δεν είναι εν τέλει και οι πιό κατάλληλοι να μας εκπροσωπήσουν; </span></span></div></div><script src="http://s7.addthis.com/js/250/addthis_widget.js#username=xa-4bd164061dcc7b65" type="text/javascript">
</script>Philip Dragoumishttp://www.blogger.com/profile/01044099879460394165noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4471375486178665957.post-80181567341930024742010-08-06T19:11:00.000+03:002010-08-06T19:11:49.174+03:002010-- Το έτος των Οικολογικών Καταστροφών<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_jDdG2U_SxI4/TFwyWF3yCCI/AAAAAAAAA_Q/ok7iTx9IZxE/s1600/himki4.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="192" src="http://1.bp.blogspot.com/_jDdG2U_SxI4/TFwyWF3yCCI/AAAAAAAAA_Q/ok7iTx9IZxE/s320/himki4.jpg" width="320" /></a></div><div class="addthis_toolbox addthis_default_style"><a href="http://4.bp.blogspot.com/_jDdG2U_SxI4/TFwyRsq7YTI/AAAAAAAAA_A/U6ZBY341PvE/s1600/himki2.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/_jDdG2U_SxI4/TFwyRsq7YTI/AAAAAAAAA_A/U6ZBY341PvE/s320/himki2.jpg" /></a><a class="addthis_button_compact" href="http://www.addthis.com/bookmark.php?v=250&username=xa-4bd164061dcc7b65">Share</a> <span class="addthis_separator">|Χωρίς αμφιβολία το 2010, ακόμη κι αν δεν φτάσαμε στο τέλος του, ασφαλώς μπορεί ήδη να θεωρηθεί ένα έτος πολύ μεγάλων οικολογικών καταστροφών που θα έχουν μακροπρόθεσμες επιπτώσεις. Μετά την διαρροή πετρελαίου στον κόλπο του Μεξικού, που είναι η χειρότερη που έχει συμβεί ποτέ στην ιστορία, ήρθαν οι δασικές φωτιές στην Ρωσία, πρωτοφανείς σε έκταση και ένταση, σημάδια όμως ενός μέλλοντος που μας περιμένει χάρις στο κλίμα που αλλάζει. Οι υψηλές θερμοκρασίες στην δυτική Ρωσία αποτελούν πρωτόγνωρο φαινόμενο και οι φωτιές είναι παγκόσμια τραγωδία. Όλα όμως δείχνουν πως σε λίγα χρόνια τέτοιες ζέστες θα είναι κανόνας. Κι αν καίγονται τα δάση στα βόρεια, τι θα απογίνει στα νότια; Τι θα απομείνει εδώ, γύρω από τη Μεσόγειο; Ήδη το νοιώσαμε το καλοκαίρι του 2007, όταν κάηκε η μισή χώρα μας. </span><br />
<span class="addthis_separator">Δεν γράφω όμως αυτό το σημείωμα για να απαριθμήσω τις καταστροφές που όλοι ξέρουμε από τις ειδήσεις. Αυτές μπορούν να μειωθούν, να απαλυνθούν ή να αποφευχθούν αν λάβουμε τα κατάλληλα μέτρα. Η πραγματική καταστροφή όμως είναι πως δεν φαίνεται κάτι τέτοιο να συμβαίνει. Οι περισσότερες κυβερνήσεις δεν φαίνεται να αντιλαμβάνονται πόσο σοβαρό είναι το ζήτημα και επιμένουν με νύχια και δόντια σε μικρόνοα αλλά πρόσκαιρα κερδοφόρα σχέδια, συχνά καταπατώντας δικαιοσύνη και ανθρώπινα δικαιώματα προκειμένου να πετύχουν. </span><br />
<span class="addthis_separator">Θα σταθώ σήμερα σε ένα παράδειγμα: Πρόσφατα πληροφορήθηκα, από φίλη Ρωσίδα δημοσιογράφο, ότι εν μέσω μιας φλεγόμενης Ρωσίας που χάνει τα δάση της, στις 28 Ιουλίου 2010 μια ομάδα πολιτών, κατασκήνωσε μέσα στο δάσος Himki , κοντά στη Μόσχα, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την επικείμενη καταστροφή του από την διάνοιξη μεγάλου αυτοκινητόδρομου που πρόκειται, λόγω του πλάτους του δρόμου και των υποδομών του να αφανίσει ένα δάσος βελανιδιάς σχεδόν ολόκληρο. Ήταν μια ειρηνική διαμαρτυρία ενός κινήματος κατοίκων, όμως η απάντηση ήταν καταιγιστική: η αστυνομία τους επετέθη και συνέλαβε τους ακτιβιστές που κρατούνται με την κατηγορία της αντίστασης κατά της αρχής και διαταραχής της δημόσιας ασφάλειας. Ο Yaroslav Nikitenko, συντονιστής των προγραμμάτων για τα δάση της Greenpeace, που πήγε να υπερασπιστεί την τοπική ακτιβίστρια Evgenia Chirikova, βρέθηκε κι αυτός αίφνης υπόδικος με τις ίδιες κατηγορίες. </span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_jDdG2U_SxI4/TFwyT5OfzbI/AAAAAAAAA_I/9voFux9wha8/s1600/himki-3-storypic1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="212" src="http://1.bp.blogspot.com/_jDdG2U_SxI4/TFwyT5OfzbI/AAAAAAAAA_I/9voFux9wha8/s320/himki-3-storypic1.jpg" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_jDdG2U_SxI4/TFwyO4IHQfI/AAAAAAAAA-4/IPyDmK38q4U/s1600/himki1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/_jDdG2U_SxI4/TFwyO4IHQfI/AAAAAAAAA-4/IPyDmK38q4U/s320/himki1.jpg" /></a></div><span class="addthis_separator"><br />
</span><br />
<span class="addthis_separator">Αντίθετα, όταν, την ίδια μέρα, ομάδες εκατοντάδων νεαρών που δήλωναν "αναρχικοί" επιτέθηκαν στο κτήριο του δήμου Himki, η αστυνομία απουσίαζε και ουδείς συνελήφθη. Το κίνημα αυτό των κατοίκων για το δάσος Himki έχει από το 2007 προϊστορία όχι μόνο καταστολής, ξυλοδαρμών αλλά και ανεξήγητων φόνων που μαρτυρούν την παρουσία ενός οργανωμένου παρακράτους που παρεμβαίνει τρομοκρατώντας τέτοιου είδους κινήματα πολιτών. </span><br />
<span class="addthis_separator">Αυτό το παράδειγμα δεν είναι δυστυχώς μοναδικό, η Ρωσία δεν αποτελεί εξαίρεση καταστολής οικολογικών κινημάτων ούτε είναι και η μοναδική χώρα που διατηρεί εν ζωή παρόμοιο παρακράτος. Στην Ελλάδα πρόσφατα στάλθηκαν στο νοσοκομείο ή κάηκαν τα σπίτια ακτιβιστών για το περιβάλλον όπως του Στέφανου Κόλια ή του Μάκη Νοδάρου. Όλα αυτά όμως είναι ένα δείγμα πως ακόμη και το 2010, το έτος που όλοι θα έπρεπε να αναλογιστούμε ποιο είναι το μέλλον του ανθρώπινου είδους που πριονίζει το κλαδί που κάθεται, αντί να αφήσουμε λίγο το πριόνι, προχωράμε ακάθεκτοι στον γκρεμό. Πάνω απ όλα όμως θα έπρεπε να το κατανοούν όλοι οι πολιτικοί. </span> <a class="addthis_button_facebook" href=""></a> <a class="addthis_button_myspace" href=""></a> <a class="addthis_button_google" href=""></a> <a class="addthis_button_twitter" href=""></a> <br />
<span class="addthis_separator"><br />
</span></div><script src="http://s7.addthis.com/js/250/addthis_widget.js#username=xa-4bd164061dcc7b65" type="text/javascript">
</script>Philip Dragoumishttp://www.blogger.com/profile/01044099879460394165noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4471375486178665957.post-21504272188090563122010-08-03T20:52:00.002+03:002010-08-09T11:51:27.510+03:00Τι είναι επιτέλους αυτό το Green new deal;<div class="addthis_toolbox addthis_default_style"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_jDdG2U_SxI4/TFhVxl-o8JI/AAAAAAAAA-Q/PlNq1JX857I/s1600/Green+New+Deal+image.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="171" src="http://1.bp.blogspot.com/_jDdG2U_SxI4/TFhVxl-o8JI/AAAAAAAAA-Q/PlNq1JX857I/s200/Green+New+Deal+image.jpg" width="200" /></a></div><a class="addthis_button_compact" href="http://www.addthis.com/bookmark.php?v=250&username=xa-4bd164061dcc7b65">Share</a> <span class="addthis_separator">|Μερικές φορές τα πράγματα αλλάζουν ανάλογα με τη ματιά μας, την οπτική μας γωνία. Χωρίς αμφιβολία, όταν μια καταστροφή, όπως η διαρροή πετρελαίου στον κόλπο του Μεξικού, παράγει ΑΕΠ επειδή χρήματα αλλάζουν χέρια, ο τρόπος που μετράμε την οικονομία είναι βαθιά προβληματικός. Συμπεράσματα κι αποφάσεις είναι κι αυτές σε λάθος κατεύθυνση. Η πρόταση των Πράσινων για την οικονομία, η οικολογική μεταρρύθμισή της, δεν είναι μια πρόσθεση μερικών ανεμογεννητριών και φωτοβολταϊκών στο σημερινό οικοδόμημα, όπως εξαγγέλλουν πολλά άλλα κόμματα, αποκαλώντας το «Πράσινη ανάπτυξη». Αποσκοπεί στην ριζική αλλαγή του συστήματος, αρχίζοντας από σημαντικές τομές στον τρόπο που μετράμε την ανάπτυξη και το ΑΕΠ, δείκτες που μέχρι σήμερα καθορίζουν όλες τις πολιτικές επιλογές, ανάμεσά τους και του ΔΝΤ. Πρέπει να απομακρυνθούμε από τους παραδοσιακούς οικονομετρικούς δείκτες και να κοιτάξουμε άλλα δεδομένα: το οικολογικό αποτύπωμα, την κοινωνική υγεία, την μόρφωση, την ισότητα, την ποιότητα ζωής, και βάσει αυτών θα πρέπει να καθορίζονται οι στόχοι, οι ρυθμίσεις και οι διορθώσεις των οικονομικών κύκλων. </span><br />
<span class="addthis_separator">Οι πράσινοι λοιπόν στρέφουν το πηδάλιο της οικονομίας: Αντί να αποτελεί αυτοσκοπό, τίθεται στην υπηρεσία των ανθρώπων και του πλανήτη. Αυτό απαιτεί περιορισμούς στο χρηματοπιστωτικό σύστημα ώστε από «καζίνο» εξυπηρέτησης σπεκουλαδόρων να τεθεί στην υπηρεσία της πραγματικής οικονομίας και των αληθινών μας αναγκών. Η κρίση μόνη της δείχνει την έξοδο. Κοινωνικά και περιβαλλοντικά κόστη μέχρι τώρα μετριούνται ως «εξωτερικότητες» στο σύστημα, κάτι ανάλογο με τις «παράπλευρες απώλειες» των πολέμων. Όμως αυτά ακριβώς τα κόστη τα πληρώνουμε με την όλο και μεγαλύτερη ανισότητα, με την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής και την ανασφάλεια για το μέλλον που όλοι νοιώθουμε. Στο Ευρωπαϊκό Πράσινο Κόμμα, όπου συμμετέχουν και οι Έλληνες, άνοιξε ένας ευρύτατος διάλογος πάνω στα μακροοικονομικά εργαλεία του Green New Deal. Το τελικό κείμενο θα ψηφιστεί στο συνέδριο του Ταλίν το φθινόπωρο. Περιλαμβάνει από αλλαγές στον ρόλο των κεντρικών τραπεζών για την αποφυγή συστημικών κινδύνων, μέχρι την προσαρμογή του συμφώνου σταθερότητας για να υποδεχτεί την ριζική αλλαγή του τρόπου παραγωγής. Επίσης καλύτερη ευρωπαϊκή οικονομική διακυβέρνηση αλλά και στήριξη μικρών τοπικών εναλλακτικών οικονομικών πρωτοβουλιών. Αντίθετα, οικονομικοί κολοσσοί «too big to fail» θα πρέπει πλέον να υποχρεώνονται σε τεμαχισμό. Στόχος δεν είναι η χρηματοδότηση κάποιων «πράσινων» επενδύσεων, αλλά ο μετασχηματισμός ολόκληρου του μοντέλου. </span><br />
<span class="addthis_separator">Η πράσινη πρόταση είναι φυσικά Ευρωπαϊκή. Γιατί; Γιατί στην Ενωμένη Ευρώπη εναποθέτουμε τις ελπίδες να ξεκινήσει μια τέτοια αλλαγή, αφού οι αξίες, όσο κι αν έχουν λοξοδρομήσει, ίσως ακόμη παραμένουν κοντά στα κοινωνικά δικαιώματα και την προστασία των συλλογικών αγαθών. Αν θέλουμε πλούτο λοιπόν, ας πάψουμε να μετράμε τα πάντα με το χρήμα κι ας κοιτάξουμε τις αξίες. Κι ο Greenspan, στο βιβλίο του «Age of Turbulence», παραδέχεται πως στο κάτω- κάτω η οικονομία δεν είναι παρά θέμα παιδείας και πολιτισμού. Πρώτη λοιπόν κι απολύτως εφαρμόσιμη πρόταση των πράσινων είναι να αρχίσουν η Eurostat και οι εθνικές στατιστικές υπηρεσίες να συλλέγουν στοιχεία που υποστηρίζουν τους εναλλακτικούς (κοινωνικούς και περιβαλλοντικούς) δείκτες και να τα δημοσιεύουν δίπλα στους κλασσικούς. Ίσως έτσι γίνει επιτέλους κατανοητό πως μεγέθυνση δεν οδηγεί υποχρεωτικά σε περισσότερες θέσεις εργασίας, ούτε σε καλύτερη ποιότητα ζωής. Ίσως και να τα διακυβεύει. </span> <a class="addthis_button_facebook" href="http://www.blogger.com/post-create.g?blogID=4471375486178665957"></a> <a class="addthis_button_myspace" href="http://www.blogger.com/post-create.g?blogID=4471375486178665957"></a> <a class="addthis_button_google" href="http://www.blogger.com/post-create.g?blogID=4471375486178665957"></a> <a class="addthis_button_twitter" href="http://www.blogger.com/post-create.g?blogID=4471375486178665957"></a> </div><script src="http://s7.addthis.com/js/250/addthis_widget.js#username=xa-4bd164061dcc7b65" type="text/javascript">
</script>Philip Dragoumishttp://www.blogger.com/profile/01044099879460394165noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4471375486178665957.post-56878620276775932222010-07-16T13:36:00.000+03:002010-07-16T13:36:13.979+03:00Αθήνα Καλαμάτα με τραίνο: μήπως η τελευταία φορά;<div class="addthis_toolbox addthis_default_style"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/_jDdG2U_SxI4/TEA1arva3qI/AAAAAAAAA80/FG2PN7pOKyc/s1600/AX043.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/_jDdG2U_SxI4/TEA1arva3qI/AAAAAAAAA80/FG2PN7pOKyc/s320/AX043.jpg" /></a></div><a class="addthis_button_compact" href="http://www.addthis.com/bookmark.php?v=250&username=xa-4bd164061dcc7b65">Share</a> <span class="addthis_separator">|</span><br />
<span class="addthis_separator">Λίγο μετά την Τρίπολη, ένας χρυσαετός ξεπρόβαλλε ανάμεσα στις πλαγίες ενός σχεδόν απάτητου ορεινού τοπίου. Λέω σχεδόν, γιατί το μόνο που το "πατούσε" ήταν οι γραμμές του τραίνου. Αυτή η πατημασιά όμως είναι τόσο διακριτική που συμπληρώνει το τοπίο με το ανθρώπινο στοιχείο, πάει να δέσει μαζί του, να γίνει ένα. Το ίδιο φαντάζομαι σκέφτηκε και ο χρυσαετός και πλησίασε άφοβα τις γραμμές. Θα έκανε το ίδιο αν ήταν αυτοκινητόδρομος; Eχω ταξιδέψει στην Καλαμάτα πολλές φορές και ουδέποτε είδα χρυσαετό κοντά στον δρόμο. Οι δρόμοι μοιάζουν με πληγές, χαραγματιές από μαχαίρι σε πρόσωπο. Οι γραμμές του τραίνου με ρυτίδες σοφίας. Να μην υπολογίσουμε πόσα ζώα σκοτωμένα συναντάς στους δρόμους. Το τραίνο με τους παλμούς του ειδοποιεί. Μέσα στο τραίνο που έβλεπε ο χρυσαετός μοναδικοί επιβάτες, μια ομάδα Οικολόγων Πράσινων που πήγαινε στην Καλαμάτα να κάνει πανελλαδικό συμβούλιο. Φαίνεται πως στην Ελλάδα αυτοί, μαζί με τους συλλόγους Φίλων του σιδηροδρόμου είναι οι τελευταίοι υπερασπιστές της ραχοκοκαλιάς της χώρας. Χωρίς αυτήν είμαστε παράλυτοι. Εξαρτημένοι από το αυτοκίνητο, τα διόδια και τους αυτοκινητόδρομούς όχι μόνο καταστρέφουμε το περιβάλλον, αλλά θα το πληρώσουμε πολύ ακριβότερα κι από την τσέπη μας. Στο κάτω κάτω το τραίνο δίνει αξία στο ταξίδι και συνδέεται με τον πολιτισμό μας: μπορείς να απολαύσεις το τοπίο, να κουβεντιάσεις, να διαβάσεις ένα βιβλίο, να ψωνίσεις τοπικά προϊόντα στους σταθμούς. Το τραίνο ευνοεί της συλλογικότητα, είναι συλλογικό αγαθό. Το αυτοκίνητο μόνο το εγώ, την αδιαλλαξία, τους καυγάδες και τα ατυχήματα. Θα έλεγα πως το πανελλαδικό μας συμβούλιο πήγε πολύ καλά. Το τραίνο συνεισέφερε στην ενότητά μας, την αποφασιστικότητά μας να υπερασπιστούμε τα αυτονόητα: ένα μέσο μεταφοράς στο μέτρο της φύσης και του ανθρώπου. Το δικαίωμα να μην εκτοπίζεται προς όφελος των αυτοκινητοβιομηχανιών, των πετρελαϊκών και των εργολάβων. Ποιος θα καθορίσει το μέλλον μας; Ελπίζουμε όχι όλοι αυτοί που προανέφερα. </span> <a class="addthis_button_facebook" href=""></a> <a class="addthis_button_myspace" href=""></a> <a class="addthis_button_google" href=""></a> <a class="addthis_button_twitter" href=""></a> </div><script src="http://s7.addthis.com/js/250/addthis_widget.js#username=xa-4bd164061dcc7b65" type="text/javascript">
</script>Philip Dragoumishttp://www.blogger.com/profile/01044099879460394165noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-4471375486178665957.post-17089169504008268452010-05-24T13:16:00.000+03:002010-05-24T13:16:59.756+03:00Κυνήγι και Βιοποικιλότητα<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/_jDdG2U_SxI4/S_pR8ciwOVI/AAAAAAAAA04/qvJzNCQXFSA/s1600/bird_hunter_500.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="191" src="http://2.bp.blogspot.com/_jDdG2U_SxI4/S_pR8ciwOVI/AAAAAAAAA04/qvJzNCQXFSA/s200/bird_hunter_500.jpg" width="200" /></a></div><br />
<div class="addthis_toolbox addthis_default_style"><span class="Apple-style-span" style="font-family: arial;"><div class="MsoNormal"><span lang="EL">Σε ένα από τα τελευταία κεφάλαια του βιβλίου του «</span>Collapse<span lang="EL">» ο </span>Jarred<span> </span>Diamond<span lang="EL"><span> </span><span> </span>περιγράφει μια μονάδα εξόρυξης πετρελαίου στην Παπούα Νέα Γουινέα. Η μονάδα κατασκευάστηκε με προσοχή ώστε να καταστρέψει όσο δυνατόν λιγότερο από το δάσος, <span> </span>ανοίγοντας στενούς δρόμους και ειδικό σύστημα εξόρυξης που δεν απαιτεί χρήση μεγάλης επιφάνειας εδάφους. Η κύρια όμως<span> </span>αλλαγή που έφερε στην περιοχή είναι ότι σε μεγάλη έκταση γύρω από την μονάδα<span> </span>απαγορεύτηκε αυστηρά το κυνήγι για λόγους ασφαλείας. Το αποτέλεσμα, περιγράφει ο<span> </span></span>Diamond<span lang="EL">, σε λίγο χρόνο ήταν θεαματικό: πολλά σπάνια κι απειλούμενα είδη που επιζούσαν μίλια μακριά από κει, απομονωμένα σε απάτητο παρθένο δάσος, όχι μόνο επεκτάθηκαν και εποίκησαν την νέα περιοχή της εξόρυξης αλλά η συμπεριφορά τους έγινε φιλικότερη προς τον άνθρωπο, με αποτέλεσμα να μην ενοχλούνται από την παρουσία εργατών και τις δραστηριότητες του εργοταξίου.</span></div><div class="MsoNormal"></div><div><div></div><div class="h5"><span lang="EL">Στο νου μου, διαβάζοντάς το, ήρθε<span> </span>μια μικρή λιμνοθάλασσα με την οποία είχα ασχοληθεί μερικά χρόνια νωρίτερα: την Αλυκή Αιγίου. Αυτός ο μικρός υγρότοπος, μέσα στην πόλη του Αιγίου, δεν είχε σχεδόν καμιά αξία για τα πουλιά μέχρι που απαγορεύτηκε το κυνήγι. Από την απαγόρευση κι έπειτα όχι μόνο εποικίστηκε από πολυάριθμα <span> </span>απειλούμενα είδη, αλλά τα πουλιά εκεί, συμπεριφέρονται με εμπιστοσύνη προς τους ανθρώπους κι ως αποτέλεσμα<span> </span>εκμεταλλεύονται σημεία φωλιάσματος και διατροφής, που προηγουμένως ήταν απρόσιτα. Αίφνης, η έκταση του διαθέσιμου <span> </span>γι αυτά βιότοπου αυξήθηκε με την αξιοποίηση νέων περιθωριακών περιοχών. Εδώ να σημειωθεί πως τα είδη που εμφανίστηκαν δεν ανήκουν σε αυτά που θεωρούνται «θηράματα» αλλά είναι είδη που απαγορεύεται το κυνήγι τους. Εύλογα, ακόμη κι αν τηρούνται οι νόμοι, όταν πέφτει μια τουφεκιά ο ήχος πανικοβάλλει ένα θηρεύσιμό είδος όσο κι ένα προστατευόμενο διότι<span> </span>δεν έχουν την επίγνωση του νόμου που έχουν βάλει οι άνθρωποι και νοιώθουν όλα εξ ίσου τον κίνδυνο. Και εδώ θέλω να επικεντρώσω: η αίσθηση κινδύνου που προκαλεί το κυνήγι σε όλα τα είδη ανεξαιρέτως, έχει πολύ μεγαλύτερες επιπτώσεις απ’ ότι ο ίδιος ο φόνος κάποιων από αυτά, γιατί περιορίζει έμμεσα τον διαθέσιμο ζωτικό τους χώρο. Αυτό είναι μια «εξωτερικότητα» ( με οικονομικούς όρους )<span> </span>της δραστηριότητας του κυνηγιού, διότι ο μέχρι τώρα υπολογισμός βιωσιμότητάς του ή μη με βάση περιορισμούς στον αριθμό, είδος και εποχή θήρας και θηρευόμενων ώστε να αντικαθίστανται οι πληθυσμοί τους, δεν συνυπολογίζει την αλλαγή συμπεριφοράς τους που προκαλεί και φυσικά ούτε τις επιπτώσεις που αυτή έχει στη χρήση του χώρου. </span> </div></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL"><span> </span><span> </span><span> </span></span></div><div class="MsoNormal"></div><div><div></div><div class="h5"><span lang="EL">Σήμερα ζούμε σε μια εποχή όπου λόγω των ανθρώπινων δραστηριοτήτων όλο και περισσότερα είδη κινδυνεύουν με εξαφάνιση, μια εποχή που τα οικοσυστήματα σε μερικά χρόνια μπορεί να καταρρεύσουν πλήρως. Τόσο ταχύς και μαζικός ρυθμός εξαφάνισης δεν έχει συμβεί ποτέ στην ιστορία του πλανήτη. Παράλληλα, αναμένεται ο ανθρώπινος πληθυσμός να αυξηθεί στα 9 δις μέχρι το 2050. Αυτό θα φέρει ακόμη περισσότερες πιέσεις στο φυσικό περιβάλλον για νέους οικισμούς, εξορύξεις, αγροτικές εκμεταλλεύσεις, δρόμους, βιομηχανίες και πολλούς ακόμη λόγους.</span></div></div><div class="MsoNormal"></div><div><div></div><div class="h5"><span lang="EL">Αν θέλουμε αυτή η επέκταση της ανθρώπινης δραστηριότητας να είναι συμβατή με την διατήρηση της βοιποικιλότητας στον πλανήτη, θα πρέπει να δώσουμε στην άγρια ζωή όσο γίνεται περισσότερο χώρο, να της προσφέρουμε βιότοπους έξω από προστατευόμενες περιοχές ακόμη και κοντά ή ανάμεσα στις δραστηριότητές μας. Αυτό, θα είναι πάρα πολύ ουσιαστικό και κρίσιμο για την επιβίωση των ειδών. Δεν μπορούμε να ζητάμε από αυτά να περιοριστούν μέσα σε νησίδες προστατευόμενων οικοσυστημάτων αλλά θα πρέπει να μπορούν να κινούνται ελεύθερα και έξω από αυτά, ώστε το δίκτυο προστατευόμενων περιοχών να έχει πραγματικές συνδέσεις, χωρίς φαινόμενα «νησιωτισμού» που μπορούν να καταλήξουν σε φτώχεια γενετικού υλικού. <span> </span></span></div></div><div class="MsoNormal"></div><div><div></div><div class="h5"><span lang="EL">Ο μόνος τρόπος όμως να προσφέρουμε στην άγρια ζωή περισσότερο χώρο, ενώ παράλληλα εμείς ως είδος επεκτεινόμαστε, είναι να αλλάξουμε τη σχέση μας μαζί τους ώστε αυτά να τολμούν να ζήσουν κοντά μας. Αν αυτό συμβεί, θα έχουν στη διάθεσή τους περιοχές που σήμερα είναι γι αυτά περιθωριακές ή αποτελούν παγίδες θανάτου. Η διαφορά θα είναι τεράστια.</span></div></div><div class="MsoNormal"></div><div><div></div><div class="h5"><span lang="EL">Η σχέση μας με την άγρια ζωή δεν μπορεί να αλλάξει παρά μόνο με την πλήρη και παγκόσμια κατάργηση του κυνηγιού: αυτός είναι ο μόνος παράγοντας που θα προσφέρει την απαιτούμενη ασφάλεια<span> </span>ώστε εκείνα να εκμεταλλευτούν νέους βιότοπους, ακόμη και τεχνητούς, κοντά σε πόλεις, εργοτάξια, βιομηχανίες και δρόμους.</span></div></div><div class="MsoNormal"></div><div><div></div><div class="h5"><span lang="EL">Πέρα από κάθε ηθική έννοια δικαιωμάτων των ζώων, πέρα από όποια ιδέα έχει κανείς για την κρεοφαγία ή τα βαθιά «κυνηγετικά» ένστικτα του ανθρώπου, στη σημερινή εποχή το είδος μας βρίσκεται εμπρός σε ένα άλλης τάξης δίλημμα, αν θέλει να σώσει τα υπόλοιπα είδη: είτε ο άνθρωπος θα περιορίσει σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό τις δραστηριότητές του απ ότι σήμερα (κάτι πολύ δύσκολο αν υπολογισθούν οι νέες ανάγκες 9 δις ανθρώπων σε 40 χρόνια) ή, απαγορεύοντας το κυνήγι, που δεν είναι πλέον απαραίτητο ούτε για την διατροφή του είδους μας ούτε και αποτελεί σημαντικό οικονομικό παράγοντα σε παγκόσμια κλίμακα όπως το ψάρεμα, θα τους προσφέρει μεγαλύτερο χώρο. Με αυτό το μέτρο θα καταφέρει μια πιο αρμονική συμβίωση με την άγρια ζωή συνολικά, με όλα τα είδη. Έχει αποδειχθεί πως το κυνήγι αποτελεί τον μοναδικό παράγοντα αλλαγής συμπεριφοράς της άγριας ζωής: τα μεν πουλιά δεν πλησιάζουν τον άνθρωπο, τα δε θηλαστικά γίνονται νυκτόβια για να τον αποφύγουν και όλα μαζί, αποφεύγουν περιοχές κοντά σε ανθρώπινες δραστηριότητες. Σε περιοχές που δεν ενοχλούνται ποτέ από το κυνήγι οι αρκούδες είναι ημερόβιες και τα πουλιά δεν φοβούνται τον άνθρωπο. Ο φόβος του ανθρώπου δεν είναι ενστικτώδης: μαθαίνεται ως μέτρο επιβίωσης. Αρκεί να διαβάσει κανείς τις περιγραφές του Δαρβίνου όταν έφτασε στα νησιά Γκαλαπάγκος για να πεισθεί: τα πουλιά όχι μόνο δεν αναγνώριζαν τον άνθρωπο (που δεν είχαν ξαναδεί) ως θηρευτή, αλλά δεν έφευγαν ακόμη κι αν τα χτυπούσαν με μπαστούνια. Φαίνεται πως η εμφάνισή μας δεν πείθει πως είμαστε πιο επικίνδυνοι από αγελάδες, δεν έχουμε ούτε νύχια ούτε δόντια, κανένα στοιχείο που να προδίδει την φονική ισχύ μας όπως μια τίγρης ή ένας αετός. Τα ζώα αναγκάστηκαν να μας μάθουν εκ των υστέρων, αφού οι πρώτες κοινωνίες μας, με πολύ πρωτόγονα όπλα εξαφάνισαν κάμποσα είδη, ιδίως την μεγα-πανίδα.</span></div></div><div class="MsoNormal"></div><div><div></div><div class="h5"><span lang="EL">Θα πρέπει λοιπόν, η θέση του κόμματος των Οικολόγων Πράσινων, τόσο της ομάδας<span> </span>για την Άγρια Φύση, όσο και ευνόητα της ομάδας δικαιωμάτων ζώων να είναι η πλήρης <span> </span>κατάργηση του κυνηγιού και αυτή να επιδιωχθεί με διεθνή συμφωνία μέχρι το 2050. Αυτό να μην συγχέεται με τον αν πιστεύει κανείς στην κρεοφαγία ή όχι, αν πιστεύει κανείς στα δικαιώματα των ζώων ή όχι. <span> </span>Σε αυτά τα ζητήματα μπορεί κανείς να ακολουθεί τον δρόμο του, στα πλαίσια της ποικιλομορφίας απόψεων του οικολογικού χώρου, χωρίς να βέβαια να ξεχνάει πως η μείωση κατανάλωσης κρέατος είναι αναγκαία για όλους. <span> </span></span></div></div><div class="MsoNormal"></div><div><div></div><div class="h5"><span lang="EL">Δεν είναι επομένως μια θέση που εκπορεύεται από ηθική ή ηθικολογία, δεν είναι μια ακραία θέση ολίγων φανατικών: είναι απολύτως απαραίτητη η καθολική απαγόρευση του κυνηγιού, για να προληφθεί η μαζική εξαφάνιση ειδών που έχει ήδη αρχίσει και αν δεν αναχαιτισθεί, θα αφήσει στα παιδιά μας έναν πολύ φτωχότερο κόσμο, με πολλά προβλήματα αστάθειας σε όλα τα επίπεδα.</span></div></div><div class="MsoNormal"></div><div><div></div><div class="h5"><span lang="EL">Η διαχείριση του κυνηγιού, σε έναν κόσμο 9 δις θα είναι αδύνατη αλλά ούτε και φέρει το ζητούμενο αποτέλεσμα. Επιπλέον ακόμα και σήμερα, στις περισσότερες περιοχές του κόσμου οι νόμοι δεν τηρούνται. Η βιοποικιλότητα θα σωθεί μόνο με την πλήρη κατάργηση του κυνηγιού, παράλληλα φυσικά με την εξάλειψη της ακραίας φτώχειας, κάτι επίσης εφικτό με την ανάλογη βούληση. Δεν θα πάψει βέβαια να υπάρχει παρανομία, αλλά αυτή θα εντοπίζεται ευκολότερα.</span></div></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"></div><div><div></div><div class="h5"><span lang="EL">Δεν μπορούμε πλέον να κοιτάζουμε προς τα πίσω, όταν υπήρχε η πολυτέλεια να σκοτώνουμε κάποιον αριθμό ζώων υπολογίζοντας την βιωσιμότητα με όρους<span> </span>αναπαραγωγής και να νομίζουμε πως τα πράγματα παραμένουν όπως τα γνωρίσαμε. Στο κοντινό μέλλον ασφαλώς αυτή η πολυτέλεια δεν υπάρχει γιατί ξεμείναμε από χώρο και πρέπει να συμβιώσουμε όλοι, άνθρωποι και μη στον ίδιο. <span> </span><span> </span></span></div></div><div class="MsoNormal"></div><div><div></div></div></span><a class="addthis_button_compact" href="http://www.addthis.com/bookmark.php?v=250&username=xa-4bd164061dcc7b65">Share</a> <span class="addthis_separator">|</span> <a class="addthis_button_facebook" href=""></a> <a class="addthis_button_myspace" href=""></a> <a class="addthis_button_google" href=""></a> <a class="addthis_button_twitter" href=""></a> </div><script src="http://s7.addthis.com/js/250/addthis_widget.js#username=xa-4bd164061dcc7b65" type="text/javascript">
</script>Philip Dragoumishttp://www.blogger.com/profile/01044099879460394165noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4471375486178665957.post-78182441115270179612010-05-06T12:56:00.000+03:002010-05-06T12:56:13.641+03:00Για τους τρεις νεκρούς της MARFIN<div class="addthis_toolbox addthis_default_style"><a class="addthis_button_compact" href="http://www.addthis.com/bookmark.php?v=250&username=xa-4bd164061dcc7b65">Share</a> <span class="addthis_separator">|<span class="Apple-style-span" style="color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 14px;">Στο όνομα τριών απολύτως αθώων εργαζόμενων που δολοφονήθηκαν άδικα οφείλουμε να αλλάξουμε από σήμερα τον τρόπο μαζικής διαμαρτυρίας και να θυμόμαστε κάθε τέτοια μέρα τα ονόματά τους. </span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 14px;">Η αληθινή επανάσταση σήμερα στην Ελλάδα, είναι να μην πηγαίνει κανείς πλέον σε πορείες γιατί έχουν αποτύχει ως τρόπος διαμαρτυρίας. Πρέπει, με φαντασία σχεδιασμό και οργάνωση να βρεθούν άλλοι τρόποι να εκδηλωθεί η αντίθεση στην αδικία, χωρίς κανέναν κίνδυνο βίας. Ούτως ή άλλως, αν οι πορείες είχαν αποτέλεσμα, τώρα όλα τα πολιτικά και οικονομικά πράγματα στην Ελλάδα, όπου γίνονται και οι περισσότερες πορείες και μαζικές διαμαρτυρίες στην Ευρώπη, θα ήταν όλα θαυμάσια, σε σχέση με άλλες χώρες όπου γίνονται πολύ λιγότερες. Γιατί λοιπόν να συνεχίζεται κάτι που εμφανώς πάει όλο και χειρότερα και έχει μηδενικά αποτελέσματα κι επιπλέον κοστίζει σε ζωές αθώων; Γιατί να συνεχίζεται κάτι που ήδη μοιάζει με πόλεμο και μάλιστα πάντα με αθώα θύματα; Γιατί να συνεχίζεται κάτι που φέρνει όλο και πιο ακραίες καταστασεις;<br />
Εφόσον γνωρίζεις εκ των προτέρων πως μια πορεία στο κέντρο της Αθήνας θα έχει βίαιη κατάληξη, με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, όποιος και αν είναι αυτός, είσαι συνυπεύθυνος συμμετέχοντας, εκτός κι αν δεν καταδικάζεις τη βία αλλά την επιδιώκεις. Πιστεύω όμως πως πολλοί δεν το είχαν ακόμη συνειδητοποιήσει.<br />
Εγώ προσωπικά δεν πήγα και δηλώνω πως δεν θα προσέλθω ούτε σε καμία άλλη για οποιονδήποτε λόγο. Ας γίνουν συμβολικές διαμαρτυρίες σε πλατείες, δρώμενα, εύστοχη και οργανωμένη κοινωνική ανυπακοή εκεί που χρειάζεται, εκεί που πονάει. Αλλά αυτή η ρουτίνα ανάμεσα στην Ομόνοια και το Σύνταγμα, που έχει μετατρέψει την Αθήνα σε πεδίο μάχης πρέπει να σταματήσει.<br />
Κατά τα άλλα, αν δεν αλλάξει η νοοτροπία του άρπα κόλλα, της προχειρότητας και του εύκολου χρήματος και επιδειξιομανίας στην Ελλάδα, δεν θα πετύχουμε τίποτε καλύτερο, ούτε και καλύτερους πολιτικούς. Οι πορείες κι αυτές μια προχειρότητα είναι: αποτελούν εύκολες λύσεις διαμαρτυρίας αντί της κοινωνικής οργάνωσης και αλληλεγγύης που θα μπορούσε με εύστοχους τόπους να αντιδράσει δημιουργικά και συλλογικά.<br />
Στις πορείες είμαστε όλοι ενωμένοι αλλά μετά, τρώμε ο ένας τον άλλον.<br />
<br />
Θέλετε κοινωνικές αλλαγές στη Ελλάδα; Αποχή από τις πορείες! </span></div><script src="http://s7.addthis.com/js/250/addthis_widget.js#username=xa-4bd164061dcc7b65" type="text/javascript">
</script>Philip Dragoumishttp://www.blogger.com/profile/01044099879460394165noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4471375486178665957.post-9007644580238598782010-04-30T13:34:00.000+03:002010-04-30T13:34:08.883+03:00Το μακροοικονομικό εργαλείο της κρατικής σταθερότητας<div class="addthis_toolbox addthis_default_style"><a class="addthis_button_compact" href="http://www.addthis.com/bookmark.php?v=250&username=xa-4bd164061dcc7b65">Share</a> <span class="addthis_separator">|</span><br />
<span class="addthis_separator"></span><br />
<span class="addthis_separator"><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/_jDdG2U_SxI4/S9qx8oJ_a1I/AAAAAAAAAw0/9XQagwDSmWU/s1600/hell-bank1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/_jDdG2U_SxI4/S9qx8oJ_a1I/AAAAAAAAAw0/9XQagwDSmWU/s320/hell-bank1.jpg" /></a></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Είναι γνωστό πως με το οικονομικό σύστημα που επικρατεί, βασισμένο σε έναν συνδυασμό μετά-Κεϋνσιανής και νεοκλασικής οικονομικής θεώρησης, μέσω του "κλασματικού αποθεματικού συστήματος της νομισματικής διεύρυνσης" (fractional reserve banking,) επιτρέπει στις τράπεζες ( κεντρικές και εμπορικές) να αυξάνουν την ποσότητα χρήματος μέσω των δανείων, δανείζοντας χρήματα που ουσιαστικά δεν υπάρχουν μέσω μιας συγκεκριμένης διαδικασίας που πολλαπλασιάζει το χρήμα. Εφόσον η τράπεζα δανείζει το μεγαλύτερο μέρος των καταθέσεων , κρατώντας μόνο ένα κλάσμα ως απόθεμα, υποχρεωτικά έχει λιγότερο χρήμα από το σύνολο των καταθέσεων. Επομένως, όταν δίνεται ένα δάνειο από μια εμπορική τράπεζα επεκτείνεται η παροχή χρήματος της οικονομίας με τη μορφή χρέους. Το δάνειο αυτό, (που προέκυψε από καταθέσεις άλλων) αν το καταθέσει ο δανειολήπτης σε άλλη τράπεζα ή σε άλλον λογαριασμό, επιτρέπει στην άλλη τράπεζα να δανείσει εκ νέου το ποσοστό που δικαιούται να μην κρατήσει ως απόθεμα και ούτω καθ εξής.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Αυτό μπορεί να μετρηθεί με έναν</span> <span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">πολλαπλασιαστή που είναι </span><span class="apple-style-span"><span style="color: black;">n</span></span><span class="apple-style-span"><span style="color: black; mso-ansi-language: EL;"> <span lang="EL">εξίσωση που υπολογίζει την μεγαλύτερη πιθανή αύξηση του χρήματος από το αρχικό πραγματικό ποσό.</span></span></span><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> <o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ως συνέπεια το χρήμα είναι ουσιαστικά χρέος και το χρέος είναι χρήμα, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span>γιατί επεκτείνεται ανάλογα με την ζήτηση για δάνεια προσφέροντας κέρδη από τους τόκους. <o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Αυτό παράγει πληθωρισμό, αυξάνει τις ανισότητες και προκαλεί περιοδικές κρίσεις και φυσικά δεν ελέγχεται ή ρυθμίζεται από τους πολιτικούς αλλά μη δημοκρατικές κεντρικές τράπεζες. <o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Συνεπώς ο όγκος των χρημάτων που οφείλονται στις τράπεζες πάντα θα ξεπερνά τον όγκο χρημάτων που είναι διαθέσιμα σε κυκλοφορία. Νέα χρήματα πάντα θα απαιτούνται για να καλύψουν το συνεχές έλλειμμα μέσα στο σύστημα και τους τόκους. Αυτό σημαίνει, είναι πως μαθηματικά η αθέτηση πληρωμών και η χρεοκοπία είναι κυριολεκτικά μέρος του συστήματος. Σταθερά μεταφέρει πραγματικό πλούτο από τους ιδιώτες στις τράπεζες ενώ τα χρήματα που δανείζει η τράπεζα δεν υπήρχαν στην αρχή.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Το σύστημα αυτό (που συγκεντρώνει το χρήμα σε όλο και λιγότερους, χρεώνοντας όλο και περισσότερους), για να διατηρηθεί απαιτεί συνεχή ποσοτική οικονομική ανάπτυξη με την αύξηση της παραγωγής και της κατανάλωσης, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αυξάνει τον ανταγωνισμό μεταξύ πολιτών και μεταξύ κρατών διότι πάντα κάποιος, στο τέλος μένει απ' έξω και δεν μπορεί να πληρώσει-- αφού η ποσότητα πραγματικού (όχι δανειακού) χρήματος δεν αρκεί για όλους.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Συνεπώς, η σταθερότητα <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>δεν είναι εφικτή μέσα σε αυτό το σύστημα που παγιδεύει τόσο τα κράτη, όσο και τους πολίτες, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>επιχειρηματίες ή καταναλωτές. Αυτοί που δεν "μεγεθύνονται" διαρκώς απλώς μένουν έξω και χρεοκοπούν.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ταυτόχρονα, επειδή <span class="apple-style-span"><span style="color: black;">το ποσό ύλης ενέργειας που μπορεί να παράγει ένα οικοσύστημα είναι περιορισμένο, ενώ η αύξηση του χρήματος απεριόριστη <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>ή αέναη μεγέθυνση που απαιτεί αυτό το σύστημα είναι αδιέξοδη και μη βιώσιμη, με τρομερές συνέπειες στην παγκόσμια οικολογία αλλά και τις οικονομικές ανισότητες που προκαλούν κοινωνικά προβλήματα.</span></span></span><o:p></o:p></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ποιο θα ήταν λοιπόν το εργαλείο να επιτευχθεί η κρατική σταθερότητα; <o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η σταδιακή κατάργηση του πολλαπλασιαστή και η αλλαγή των ρυθμίσεων που επιτρέπουν στις τράπεζες να δημιουργούν χρήμα από χρέος, με δύο λόγια απομάκρυνση από το κλασματικό τραπεζικό σύστημα. <o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Το C.A.S.S.E. ( Center for the Advancement of Steady State economy--Κέντρο για την Προώθηση της Σταθερής Κρατικής Οικονομίας) προτείνει 15 βήματα για τον μετασχηματισμό της οικονομίας από μεγεθυνόμενη σε βιώσιμη. <o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Το βήμα 9 στον κατάλογό τους είναι: Αλλαγή των τραπεζικών ρυθμίσεων αρχίζοντας από σταδιακή κατάργηση του κλασματικού τραπεζικού συστήματος ώστε το νομισματικό σύστημα να απομακρυνθεί από την δομή χρέους που απαιτεί διαρκή οικονομική ανάπτυξη. <o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Τα άλλα 14, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>μπορείτε να τα διαβάσετε εδώ :<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"><a href="http://steadystate.org/discover/policies/" target="_blank">http://steadystate.org/discover/policies/</a><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span class="apple-style-span"><span lang="EL" style="color: black; mso-ansi-language: EL;">Συμπέρασμα: το μακροοικονομικό εργαλείο που χρειάζεται είναι η</span></span><span class="apple-converted-space"><span style="color: black;"> </span></span><span class="apple-style-span"><span lang="EL" style="color: black; mso-ansi-language: EL;">σταδιακή αύξηση του αποθεματικού κλάσματος των τραπεζών και ο δημοκρατικός έλεγχος των κεντρικών </span><span style="color: black;"> </span></span><span class="apple-style-span"><span lang="EL" style="color: black; mso-ansi-language: EL;">τραπεζών.</span><o:p></o:p></span></div></span></div><script src="http://s7.addthis.com/js/250/addthis_widget.js#username=xa-4bd164061dcc7b65" type="text/javascript">
</script>Philip Dragoumishttp://www.blogger.com/profile/01044099879460394165noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4471375486178665957.post-25338307905692146372010-04-29T19:33:00.001+03:002010-04-29T19:36:03.133+03:00Target cuts for reducing Greece's public spending for church, military and political parties<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/_jDdG2U_SxI4/S9m0nkYEcEI/AAAAAAAAAwE/fFAoPQNCV5w/s1600/papades.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/_jDdG2U_SxI4/S9m0nkYEcEI/AAAAAAAAAwE/fFAoPQNCV5w/s320/papades.jpg" /></a></div><br />
<div class="addthis_toolbox addthis_default_style"><a class="addthis_button_compact" href="http://www.addthis.com/bookmark.php?v=250&username=xa-4bd164061dcc7b65">Share</a> <span class="addthis_separator">|</span><br />
<span class="addthis_separator"></span><br />
<span class="addthis_separator"></span><br />
<span class="addthis_separator"><div class="MsoNormal" style="mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto;"><st1:country-region><st1:place><span style="color: black;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Greece</span></span></st1:place></st1:country-region><span style="color: black;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> is at such a critical point that it should be prepared to make deep cuts into the established order of doing things if it’s economy is to survive and become competitive. A number of difficult questions should be asked –I mention three:</span></span></div><div class="MsoNormal"><span style="color: black;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">1) Should Greek taxpayers continue to pay the salaries of the clergy? If things are left as they are, church staffing is now part of public spending, although the Greek Orthodox Church has sufficient income to be self sufficient. The church should also cease to object to taxation and offer their share.</span></span><span style="color: black;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><o:p></o:p></span></span></div><div class="MsoNormal"><span style="color: black;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">2) A second question concerns the political parties: should they continue to employ thousands of civil servants, taken away from their original job positions for the purpose of serving party and politicians offices, where they receive extra bonuses? This not only represents an additional but not easily discernible budget for the state, but brings chaos into public service structuring: as employees are “removed” by the parties with political criteria, they have to be replaced or else voids appear in the public sector. When, eventually, they return to their normal positions, as after every election, a surplus of employee’s results. The practice also perpetuates a "client" style relation of politicians with public servants. Political parties in </span></span><st1:country-region><st1:place><span style="color: black;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Greece</span></span></st1:place></st1:country-region><span style="color: black;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> receive sufficient state funding to employ their own professional staff and should not continue to rely on those “generously” provided by the state, thus doubling or tripling their burden to taxpayers while subtracting medical personnel to make photocopies in their offices. Political parties should and could create new jobs, not increase public spending.</span></span><span style="color: black;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><o:p></o:p></span></span></div><div class="MsoNormal"><span style="color: black;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">3) Last but not least, the high costs of military expenditure should be looked into: it should immediately be reduced to a GDP percentage proportionate to the Greek economy, as in most other countries, much less than the preposterous present 4% or 5%, more than the </span></span><st1:country-region><st1:place><span style="color: black;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">US</span></span></st1:place></st1:country-region><span style="color: black;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> and well above European average. After all </span></span><st1:country-region><st1:place><span style="color: black;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Greece</span></span></st1:place></st1:country-region><span style="color: black;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> and </span></span><st1:country-region><st1:place><span style="color: black;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Turkey</span></span></st1:place></st1:country-region><span style="color: black;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> are allies in NATO and no invasion of the country is imminent. <o:p></o:p></span></span></div><div class="MsoNormal"><span style="color: black;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Investment in general should aim to reinforce the competitive advantages of the country, such as civilization and environment: if </span></span><st1:country-region><st1:place><span style="color: black;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Greece</span></span></st1:place></st1:country-region><span style="color: black;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> loses the advantage of protecting it’s attractive and diverse natural and man-made heritage and biodiversity it will lose it’s main asset for the kind of development suited for the country with global significance.</span></span><span style="color: black;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><o:p></o:p></span></span></div></span><span class="addthis_separator"><span class="apple-style-span"><span style="color: black;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">This domain has been overlooked by all governments and this negligence may well be one of the reasons for the loss of competitiveness. Significant investment should aim to ameliorate quality and lower the family budget for decent education, as no other investment will assure a prosperous economy in the future: it should be regarded as a fair counter balance for the debts future generations will have to pay because of our carelessness. </span></span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 12pt;"> </span></span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 12pt;"><br clear="all" style="mso-special-character: line-break;" /></span></span></div><script src="http://s7.addthis.com/js/250/addthis_widget.js#username=xa-4bd164061dcc7b65" type="text/javascript">
</script>Philip Dragoumishttp://www.blogger.com/profile/01044099879460394165noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4471375486178665957.post-45273219840187228592010-04-29T12:06:00.000+03:002010-04-29T12:06:48.147+03:00Κρίση και Δημοκρατία<div class="addthis_toolbox addthis_default_style"><a class="addthis_button_compact" href="http://www.addthis.com/bookmark.php?v=250&username=xa-4bd164061dcc7b65">Share</a> <span class="addthis_separator">|</span> <a class="addthis_button_facebook" href=""></a> <a class="addthis_button_myspace" href=""></a> <a class="addthis_button_google" href=""></a> <a class="addthis_button_twitter" href=""></a> <br />
<span class="Apple-style-span" style="border-collapse: collapse; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;"><i>Το πρόβλημα είναι πως η δημοκρατία και η αναδιανομή είναι αδύνατη αν η δημιουργία χρήματος ελέγχεται από μη δημοκρατικές τράπεζες. Πρέπει να ελέγχεται από την πολιτική. </i></span><br />
<span class="addthis_separator"><span class="Apple-style-span" style="border-collapse: collapse; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;"><i>Το οτι η Ελλάδα υπέκυψε πρώτη δεν είναι τυχαίο, αλλά δεν σημαίνει πως το πρόβλημα δεν υφίσταται εξ ίσου γι όλους, όλες τις χώρες.</i></span></span><br />
<span class="addthis_separator"><span class="Apple-style-span" style="border-collapse: collapse; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;"><i><br />
</i></span></span><br />
<span class="addthis_separator"><span class="Apple-style-span" style="border-collapse: collapse; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;"><i><br />
</i></span></span></div><script src="http://s7.addthis.com/js/250/addthis_widget.js#username=xa-4bd164061dcc7b65" type="text/javascript">
</script>Philip Dragoumishttp://www.blogger.com/profile/01044099879460394165noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4471375486178665957.post-17795081878885785052010-03-31T11:43:00.000+03:002010-03-31T11:43:22.479+03:0025/3/10 και Ο.Υ.Κ.<object height="385" width="480"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/hslGF-0KRqI&hl=en_US&fs=1&"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/hslGF-0KRqI&hl=en_US&fs=1&" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="480" height="385"></embed></object><br />
<div class="MsoNormal"><b><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">Ο Σύγχρονος Ελληνικός Πολιτισμός και το δίδαγμα της 25ης Μαρτίου κατά ΟΥΚ.<span class="apple-converted-space"> </span></span></b><b><span style="color: black; font-family: Arial;"> </span></b><b><span lang="EL" style="color: black;"><o:p></o:p></span></b></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><i><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">"Βουλγάροι κι Αρβανίτες, Αρμένιοι και Ρωμιοί,<br />
Αράπηδες και άσπροι, με μια κοινήν ορμή,<br />
Για την ελευθερίαν, να ζώσωμεν σπαθί,<br />
πως είμαστ' αντρειωμένοι, παντού να ξακουσθεί"</span></i><i><span style="color: black; font-family: Arial;"> </span></i><i><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;"><o:p></o:p></span></i></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">Έγραφε ο Ρήγας Φεραίος κάποτε. Το θεωρήσαμε ήρωα του Ελληνικού έθνους και σύμβολο του αγώνα για την ελευθερία. Αυτό μάθαμε στο σχολείο και με αυτά τα ιδανικά μεγαλώσαμε ως Έλληνες, και οι αρχές του είναι ανάμεσα σε αυτές που τιμούμε την 25η Μαρτίου. Την ελευθερία και την φιλία των λαών ανεξαρτήτως φυλής και χρώματος.</span><span style="color: black; font-family: Arial;"> </span><b><span lang="EL" style="color: black;"><o:p></o:p></span></b></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">Σήμερα όμως όσα μάθαμε μοιάζει να μην ισχύουν: θα πρέπει να ξαναμάθουμε πως</span><span style="color: black; font-family: Arial;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">μπαίνουμε, εξαναγκασμένοι από ανεξέλεγκτους θερμοκέφαλους, σε μια νέα εποχή του Ελληνικού Πολιτισμού: γινόμαστε ρατσιστές πλέον επισήμως εφόσον αυτό εκδηλώνεται ανεμπόδιστα και στις παρελάσεις μας, χωρίς την αυτόφωρη σύλληψη των δραστών όπως θα έπρεπε. Λίγα μόλις μέτρα από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, εκπρόσωποι του "νέου πολιτισμού" μας, μας ενημερώνουν πως γίναμε πλέον</span><span style="color: black; font-family: Arial;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">αιμοδιψείς, πολεμοχαρείς, άφιλοι, επιθετικοί και ρατσιστές κατά των γειτόνων μας, ασχέτως αν ζήσαμε μαζί τους, μοιραστήκαμε την ίδια γη επί αιώνες και μαζί τους ξεσηκωθήκαμε για την ανεξαρτησία μας. Συνθήματα αιμοχαρή κατά των Αλβανών και υπέρ της φυλετικής μας καθαρότητας, που αγνοούν τελείως πόσοι από μας, τους Έλληνες είναι Αρβανίτες. </span><span style="color: black; font-family: Arial;"> </span><b><span lang="EL" style="color: black;"><o:p></o:p></span></b></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">Εμείς μάθαμε κάποτε πως οι Έλληνες</span><span style="color: black; font-family: Arial;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">είναι φιλόξενος και ειρηνικός λαός, πως τα κύρια μας επιτεύγματα είναι στη φιλοσοφία, στη τέχνη και τη δημοκρατία και Έλληνας είναι όποιος μετέχει του πολιτισμού, όχι όποιος έχει κάποια ανύπαρκτη και κατά φαντασία φυλετική καθαρότητα.</span><span style="color: black; font-family: Arial;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">Δεχτήκαμε ως Έλληνες ποιητές σαν τον Λόρδο Βύρωνα, που ύμνησαν τα ιδανικά μας. Ο Περικλής Γιαννόπουλος μας έμαθε πως ο Ελληνισμός έχει πάνω απ’ όλα σχέση με το τοπίο, το φως και τη Γη και όχι με κάποια συγκεκριμένη δήθεν ανώτερη φυλή. Εμείς όμως, εκτός από τις καταστροφές που επιφέραμε στο τοπίο μας και τη γη μας, θέλουμε να λεγόμαστε και ανώτεροι… <o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα, αυτό που συνέβη στην Ελλάδα κατά την διάρκεια της παρέλασης της 25ης Μαρτίου, που δικαίως προκάλεσε διπλωματικό επεισόδιο, διαδηλώσεις διαμαρτυρίας και διέσυρε την εικόνα της χώρας μας σε όλο τον κόσμο, θα ισοδυναμούσε με ανταρσία και θα επέφερε σοβαρότατες κυρώσεις, επιεικώς αποστράτευση των ενόχων και θα εθεωρείτο ακραία βάρβαρο.</span><span style="color: black; font-family: Arial;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">Ο στρατός είναι εκεί να υπακούει στις επιλογές της πολιτικής της χώρας μας, να εξασφαλίζει την ειρήνη και ασφάλεια μας και όχι το αντίστροφο: να παίρνει πρωτοβουλίες για τις διεθνείς μας σχέσεις και να μας βάζει σε περιπέτειες. Προφανώς εν τω προκειμένω δεν υπάκουσε σε εντολές ανωτέρων του, εκτός και αν τέτοιες ήταν οι εντολές αλλά δεν το γνωρίζουμε.<span class="apple-converted-space"> </span></span><span style="color: black; font-family: Arial;"> </span><b><span lang="EL" style="color: black;"><o:p></o:p></span></b></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">Πρέπει να ζητηθεί η άμεση τιμωρία όσων συμμετείχαν σε αυτό το αίσχος και όλων όσων συμμετείχαν στην εκπαίδευση της συγκεκριμένης μονάδας των ΟΥΚ. Δεν αρκεί να καταδικάζεται στα λόγια από τους πολιτικούς η ενέργεια, δεν γίνεται να εθελοτυφλούμε θεωρώντας την μεμονωμένη με στόχο την αποσιώπηση και την λήθη ώστε να παραμένουν στη θέση τους οι φανατισμένοι κι οι αιμοβόροι που πληθαίνουν επικίνδυνα.</span><span style="color: black; font-family: Arial;"> </span><b><span lang="EL" style="color: black;"><o:p></o:p></span></b></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">Από πότε, ρωτάμε, κυριαρχεί το μίσος στον Ελληνικό Πολιτισμό; Πότε θα σταματήσει να διαστρέφεται το τι σημαίνει Ελληνικότητα και να ταυτίζεται με τον ρατσισμό, όπως επιθυμεί να παρουσιάσει η άκρα δεξιά του ΛΑΟΣ και άλλων (η οποία δεν καταδίκασε τα συνθήματα, προφανώς συμφωνεί με αυτά) στην οποία ουδείς από τα δύο κόμματα εξουσίας τολμά στα σοβαρά να αντιταχθεί. <o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">Αν δεν υπάρξει κάθαρση, σιωπηλά η στάση αυτή κατ ουσία επικροτείται. Σύντομα θα κυριαρχεί σε συγκεκριμένους χώρους θέτοντας τη χώρα μας σε σοβαρό κίνδυνο, εφόσον η θρασύτατη ανυπακοή είναι ήδη εμφανέστατα δεδομένη.</span><span style="color: black; font-family: Arial;"> </span><b><span lang="EL" style="color: black;"><o:p></o:p></span></b></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">Πρέπει να απαλλαχθεί άμεσα ο πολιτισμός μας από τους επικίνδυνους διαστρεβλωτές του. <o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">Να αποστρατευτούν άμεσα οι συμμετέχοντες και να τιμωρηθούν παραδειγματικά για την απαράδεκτη εκφορά ρατσιστικών συνθημάτων κατά την παρέλαση της 25ης Μαρτίου.<span class="apple-converted-space"> </span></span><span style="color: black; font-family: Arial;"> </span><b><span lang="EL" style="color: black;"><o:p></o:p></span></b></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">Ποιος όμως τους έδωσε το θάρρος να προβούν σε μια πράξη που ουσιαστικά αποτελεί ανταρσία; <o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">Θα πρέπει να αντικατασταθούν οι μιλιταριστικές, πολυέξοδες και αναχρονιστικές παρελάσεις με πολιτιστικές εκδηλώσεις μνήμης για αυτούς που πολέμησαν με αρχές την ελευθερία και τη συμφιλίωση αλλά και των ανθρώπων που δημιούργησαν και διατύπωσαν τα ιδανικά μας, όπως ο Ρήγας Φεραίος και πολλοί άλλοι ποιητές, όπως ο Κάλβος και ο Διονύσιος Σολομός.<span class="apple-converted-space"> </span></span><span style="color: black; font-family: Arial;"> <span class="apple-converted-space"> </span> </span><b><span lang="EL" style="color: black;"><o:p></o:p></span></b></div><div class="MsoNormal"><br />
</div>Philip Dragoumishttp://www.blogger.com/profile/01044099879460394165noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4471375486178665957.post-80505535568967979242010-03-19T14:02:00.001+02:002010-03-19T14:04:05.260+02:00Της Ελλάδας Φρουρός<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/_jDdG2U_SxI4/S6NnRxxyrdI/AAAAAAAAAlY/yJuT9seYhnQ/s1600-h/ceb5cebbcebbceb7cebdceb9cebaceac-cf84ceb1cebdcebacf82-cf83cf84cebf-cf80ceb5ceb4ceafcebf.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/_jDdG2U_SxI4/S6NnRxxyrdI/AAAAAAAAAlY/yJuT9seYhnQ/s320/ceb5cebbcebbceb7cebdceb9cebaceac-cf84ceb1cebdcebacf82-cf83cf84cebf-cf80ceb5ceb4ceafcebf.jpg" /></a></div><span lang="EL" style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: 12pt;">Αυτό που έμαθα στο σχολείο αλλά και όταν αργότερα πήγα στρατό είναι πως οι ένοπλες δυνάμεις είναι εκεί, να μας υπερασπιστούν όταν απειλείται η εθνική μας κυριαρχία. Σήμερα , όπως είπε μάλιστα και ο ίδιος ο πρωθυπουργός αυτή απειλείται. Το είδαμε στην πράξη. Ο στρατός οφείλει λοιπόν να μας προστατέψει και μπορεί να το κάνει πολύ απλά και ανώδυνα. Πως; Μειώνοντας στο 1% από το 4,5% του ΑΕΠ τα έξοδά του, ποσοστό που ισχύει στις περισσότερες χώρες. Ποιος ο λόγος να διατηρούμε έναν στρατό που δεν μας υπερασπίζεται από τις πραγματικές απειλές; Πρέπει λοιπόν να ξεμάθω αυτό που έμαθα και να καταλάβω πως οι ένοπλες δυνάμεις έχουν άλλον ρόλο πλέον. Ας μου πείτε ποιόν. </span>Philip Dragoumishttp://www.blogger.com/profile/01044099879460394165noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4471375486178665957.post-11836581275394824092010-02-26T12:11:00.001+02:002010-02-26T12:30:17.265+02:00Ο Αναγνώστης και το Διαζύγιο<span class="Apple-style-span" style="font-family: arial; font-size: small;"></span><br />
<div class="MsoNormal"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_jDdG2U_SxI4/S4eijkV9QdI/AAAAAAAAAg4/V8tQl46KRtc/s1600-h/agra.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="262" src="http://1.bp.blogspot.com/_jDdG2U_SxI4/S4eijkV9QdI/AAAAAAAAAg4/V8tQl46KRtc/s320/agra.png" width="320" /></a></div><span class="apple-style-span"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;"><b><i>Ο Αναγνώστης και το Διαζύγιο</i></b><o:p></o:p></span></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">Τον τελευταίο καιρό έχει γεμίσει το </span><span style="color: black; font-family: Arial;">mailbox</span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;"> μου με καταγγελίες εναντίον των εκδόσεων Άγρα για την απόλυση ενός υπαλλήλου, του Ντίνου Παλαιστίδη. Διάβασα φοβερά και τρομερά πράγματα για εργασιακούς μεσαίωνες, καταπίεση και κεραυνούς εν αιθρία με την αδικαιολόγητη απόλυση ενός συνδικαλιστή. </span><span style="color: black; font-family: Arial;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">Τρομοκρατήθηκα. Το θέμα δεν μπόρεσε να παραμείνει αδιάφορο για μένα παρότι όλα αυτά τα αζήτητα ηλεκτρονικά μηνύματα τα διέγραψα. Όμως εκείνα συνέχιζαν και συνέχιζαν να έρχονται κάθε μέρα κι από άλλη πλευρά: μια πραγματική θύελλα πληροφόρησης για τις εκδόσεις Άγρα, τόσο πολλά που ανταγωνίζονται σε ποσότητα εκείνα που αφορούν την οικονομική κρίση που περνάμε.</span><span style="color: black; font-family: Arial;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span style="color: black; font-family: Arial;"> </span><span style="color: black; font-family: Arial;"> </span><span style="color: black; font-family: Arial;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">Γνωρίζω πολύ καλά τον Σταύρο Πετσόπουλο και κάτι από αυτά που διάβασα δεν ταιριάζει καθόλου με τον άνθρωπο που ξέρω. Μα είναι δυνατόν να άλλαξε ξαφνικά; να ξεπούλησε τις αρχές του; να έγινε στυγνός έμπορος; Μήπως κι εγώ εν τέλει δεν καταλαβαίνω επαρκώς τους ανθρώπους και τις κρυμμένες τους σκέψεις και βλέψεις;</span><span style="color: black; font-family: Arial;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">Στη ζωή αποκτάει κανείς φίλους, τους περισσότερους αλλά σταθερότερους από αυτούς τους γνωρίζει την εποχή του σχολείου. Έτσι γνώρισα κι εγώ </span><span style="color: black; font-family: Arial;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">τον Σταύρο Πετσόπουλο. Παρότι λίγο μεγαλύτερος από μένα, λόγω κοινών ενδιαφερόντων και αξιών θα έλεγα, βρεθήκαμε στις ίδιες παρέες συχνά. </span><span style="color: black; font-family: Arial;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">Από τότε βρισκόμαστε ελάχιστα αλλά κάθε φορά, κάτι από την παλαιά επικοινωνία που είχαμε φανερωνόταν ακόμη ζωντανό.</span><span style="color: black; font-family: Arial;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">Θα έλεγα πως παρακολουθούσα όλα αυτά τα χρόνια με ενδιαφέρον την πορεία του, μέσα από τις εκδόσεις του. Πίσω από κάθε νέο </span><span style="color: black; font-family: Arial;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">βιβλίο που εξέδιδε </span><span style="color: black; font-family: Arial;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">"διάβαζα" τις σκέψεις του, έβλεπα καθαρά τις επιλογές του και το γούστο του: έμοιαζε, απ' όσο μπορούσα να κρίνω, να παραμένει πιστός σε όσα έλεγε από την εποχή του σχολείου και λίγο μετά, όταν βρισκόμασταν πιο συχνά και κουβεντιάζαμε πιο τακτικά. Ένας άνθρωπος που κατάφερε να προσφέρει αλλά και να επιβιώσει κιόλας προσφέροντας, πολύ δύσκολο πράγμα. Ένας άνθρωπος που με σταθερότητα υπηρέτησε ένα όραμα. Παράλληλα ένοιωθα ότι κι εκείνος με παρακολουθούσε, από απόσταση και κυρίως μέσω κοινών φίλων,</span><span style="color: black; font-family: Arial;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">την πορεία μου</span><span style="color: black; font-family: Arial;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">μέσα από τους πολύπλοκους δαιδάλους της οικολογίας και του κινήματος για την προστασία της πανίδας που ακολούθησα κι έβλεπε το όραμα που καθοδηγούσε την δική μου ζωή μέσα από επιτυχίες, αποτυχίες και δυσκολίες. Τα πράγματα όμως ήρθαν έτσι, που δεν συνεργαστήκαμε ποτέ. </span><span style="color: black; font-family: Arial;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">Πάνω από όλα όμως θυμάμαι έναν διάλογο που είχαμε κάνει στο μικρό δωμάτιο που είχε στην ταράτσα του σπιτιού του κοντά στο Στάδιο. Βλέποντας πόσο τον ενδιέφερε η λογοτεχνία, τον ρώτησα: " Μα καλά, Σταύρο, εσύ γιατί δεν γράφεις;" </span><span style="color: black; font-family: Arial;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">"Όχι" μου λέει. "Εγώ </span><span style="color: black; font-family: Arial;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">ξέρω ποιος είμαι: είμαι αναγνώστης. Λατρεύω την λογοτεχνία ως αναγνώστης και με αυτό θα ασχοληθώ!"<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">Από κείνη τη στιγμή κατάλαβα τα πάντα: σκοπός του Σταύρου ήταν ως αναγνώστης να υπηρετήσει τους άλλους αναγνώστες και να τους κάνει περισσότερους, να μοιράσει την χαρά που ένοιωθε εκείνος διαβάζοντας. Στη σημερινή εποχή που όλοι μιλάνε και φλυαρούν όλο και πιο ακατάπαυστα ( δεν βγάζω τον εαυτό μου απ΄έξω, στους σχετικά φλύαρους ανήκω, γι αυτό γράφω τώρα) ένας άνθρωπος που επιμελώς σιωπά και βοηθά άλλους να σιωπούν αλλά και να αποκτούν αυτιά να ακούσουν είναι πολύτιμος. Ένας άνθρωπος που προωθεί συνειδητά την εσωτερική δημιουργικότητα της ανάγνωσης και άρα την αναβάθμιση της επικοινωνίας μας είναι μοναδικός.</span><span style="color: black; font-family: Arial;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">Αλλά είναι και αδύναμος: όταν χρειαστεί να μιλήσει, πως θα το κάνει; η φλυαρία των άλλων θα τον σκεπάσει. Δεν πήρα ούτε ένα μήνυμα υπεράσπισης των εκδόσεων </span><span style="color: black; font-family: Arial;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">Άγρα, ενώ καταγγελίες έλαβα δεκάδες.</span><span style="color: black; font-family: Arial;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;"><o:p><span class="Apple-style-span" style="font-family: arial;"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">Ο Σταύρος έγινε η ατμομηχανή της αναβάθμισης της ποιότητας του Ελληνικού βιβλίου. Όλα άλλαξαν από τότε που δημιούργησε και έθεσε σε κυκλοφορία την δικιά του αισθητική. Σήμερα οι μιμητές του είναι αναρίθμητοι. Παράλληλα φρόντισε επιμελώς να μην ανεβάσει τις τιμές για να είναι το βιβλίο κάτι προσιτό σε όλους. Ανέβασε το επίπεδο των μεταφράσεων πληρώνοντας καλύτερα τους μεταφραστές και επιλέγοντας την ποιότητα. </span><span style="color: black; font-family: Arial;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">'Άνοιξε τα μάτια του Ελληνικού αναγνωστικού κοινού στον κόσμο, στην παγκόσμια λογοτεχνία. Συνέβαλλε στο να γίνουν γνωστοί πολλοί </span><span style="color: black; font-family: Arial;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">νέοι Έλληνες ποιητές και λογοτέχνες, εκδίδοντάς τους, ασχέτως με τα εμπορικά κριτήρια, δημιουργώντας έναν κύκλο πνευματικών ανθρώπων γύρω από τις εκδόσεις, μια παραδοσιακή σχέση εκδότη- δημιουργού που ουσιαστικά έλλειπε από την Ελλάδα με εξαίρεση τις εκδόσεις Ίκαρος, παλαιότερα. Αναβάθμισε τα βιβλία τέχνης, έβαλε την φωτογραφία στο επίκεντρο, έβγαλε ξεχασμένους συγγραφείς, όπως ο Στρατής Δούκας από την λήθη και την αφάνεια, έβγαλε την ποιοτική αστυνομική λογοτεχνία από τα βίπερ και μας βοήθησε να την απολαύσουμε. Όλα αυτά έφεραν τα πάνω κάτω στο βιβλίο σήμερα, άλλαξαν τον τρόπο που διαβάζουμε, άλλαξαν τον τρόπο που βλέπουμε...</span></span></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">Και τώρα; Μα τι έγινε; Τι συνέβη; Όλα αυτά, πήγαν στον βρόντο; Μποϋκοτάρουμε λοιόν τον στυγνό επιχειρηματία που όλως παραδόξως προσέφερε και στον πολιτισμό μας και μας έκρυβε τόσα χρόνια τις αληθινές προθέσεις του; Το αδίστακτο αφεντικό που κερδίζει σε βάρος των εργαζομένων του;</span><span style="color: black; font-family: Arial;"> </span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">Προσωπικά μπορώ να δώσω μία και μόνο ερμηνεία: </span><span style="color: black; font-family: Arial;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">Ο Σταύρος καθοδηγείται από ορισμένες αρχές, συγκεκριμένη αισθητική και στόχο. Προφανώς, κατευθύνοντας με αυτόν τον τρόπο έναν εκδοτικό οίκο, θεωρούσε τους εργαζόμενους ως συνεργάτες, φίλους και περίμενε από αυτούς, καλώς ή κακώς, να μοιράζονται τις αρχές του, να μετέχουν στο όραμά του. Όποιος όμως έχει αρχές, πέρα από το χρήμα, πέφτει </span><span style="color: black; font-family: Arial;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">δυστυχώς σε αντιφάσεις. Αν ήταν το χρήμα και το κέρδος που τον καθοδηγούσε το όλο ζήτημα θα ήταν πολύ πιο απλό: τόσες και τόσες απολύσεις έχουν γίνει και γίνονται καθημερινά. Δεν κατέληξαν όμως σε καταιγισμό καταγγελιών όσο αυτή, η μία και μοναδική που έγινε από την Άγρα μέσα σε τόσα χρόνια.</span><span style="color: black; font-family: Arial;"> </span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">Δυστυχώς όμως μια συνεργασία μπορεί να λειτουργεί κάτω από κάποιες προϋπόθεσης, κάτω από κάποιες άλλες όχι και ο χρόνος είναι μια μεταβλητή που μπορεί να φέρει τα πάνω κάτω. Το αποτέλεσμα είναι κάποιες συνεργασίες να έχουν ημερομηνία λήξης λόγω ασυμφωνίας χαρακτήρων που προκύπτουν στην πορεία. Για να μην πολυλογώ και να με καταλάβετε εύκολα κάπως έτσι διαλύθηκαν και οι </span><span style="color: black; font-family: Arial;">Beatles</span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">.</span><span style="color: black; font-family: Arial;"> </span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">Θα πρέπει λοιπόν, εικάζω βέβαια χωρίς να ξέρω, να δούμε την υπόθεση που προέκυψε περισσότερο με τους όρους ενός διαζυγίου παρά μιας απόλυσης, όπου </span><span style="color: black; font-family: Arial;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">ένας επιχειρηματίας απολύει στυγνά έναν εργαζόμενο. Γνωστό πως μερικές φορές τα διαζύγια είναι θορυβώδη ενώ οι απολύσεις συνήθως ούτε που τις παίρνουμε χαμπάρι.</span><span style="color: black; font-family: Arial;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;"><o:p><span class="Apple-style-span" style="font-family: arial;"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">Θα πρέπει να συνεχίσουμε να απολαμβάνουμε τις εκδόσεις του, καταλαβαίνοντας τις αντιφάσεις που μπορεί να προκύψουν σε κάθε συμβίωση και να αφήσουμε την δικαιοσύνη να λύσει τα υπόλοιπα. Χωρίς τις εκδόσεις Άγρα ο πολιτισμός μας θα είναι φτωχότερος και οι αναγνώστες θα χάσουν τον εμπνευστή τους. Να μην ξεχνάμε όμως, πως ο αναγνώστης είναι αυτός που απολαμβάνει την φωνή των άλλων, αυτός που ακούει. Όταν όμως έρθει η στιγμή να πρέπει να μιλήσει είναι άφωνος, αδύναμος. </span><span style="color: black; font-family: Arial;"> </span></span></o:p></span></div><div><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;"><o:p><span class="Apple-style-span" style="font-family: arial;"><span style="color: black; font-family: Arial;"><br />
</span></span></o:p></span></div>Philip Dragoumishttp://www.blogger.com/profile/01044099879460394165noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-4471375486178665957.post-58090439080637613942010-02-25T11:19:00.000+02:002010-02-25T11:19:43.078+02:00Οικονομικές Μονοκαλλιέργειες<b></b><br />
<b><div class="MsoNormal" style="display: inline !important; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;"><div style="display: inline !important;"><span lang="EL" style="font-family: Arial;"><span style="color: black;"><span style="font-size: large;">Χωρική ανισομέρεια οικονομικών δραστηριοτήτων και μονοκαλλιέργειες</span></span></span></div></div></b><br />
<b><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/_jDdG2U_SxI4/S4ZAUHA1JMI/AAAAAAAAAgk/rW4M2Pv1Okg/s1600-h/monocuture.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/_jDdG2U_SxI4/S4ZAUHA1JMI/AAAAAAAAAgk/rW4M2Pv1Okg/s320/monocuture.jpg" /></a><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;"><span style="font-weight: normal;">Από την μελέτη της οικολογίας μαθαίνουμε πως η σταθερότητα ενός οικοσυστήματος εξαρτάται από την ποικιλία των ειδών. Οικοσυστήματα όπως η τούνδρα στις πολικές ζώνες που έχουν λίγα είδη παρουσιάζουν τεράστιες μεταβολές από χρονιά σε χρονιά, εκρήξεις πληθυσμών ή απότομες μειώσεις. Αντίθετα, όσο πλησιάζουμε τα τροπικά και οι ποικιλία είναι μεγαλύτερη, η σταθερότητα αυξάνεται, βλέπουμε λιγότερες αυξομειώσεις.</span></span><span style="font-weight: normal;"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;"></span></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;"><span style="font-weight: normal;">Κάτω από την ματιά της πολιτικής οικολογίας ( που είναι τόσο η πολιτική της οικολογίας αλλά και η οικολογία της πολιτικής) η οικονομία, δεν είναι πολύ διαφορετική από ένα οικοσύστημα, ανθρωπογενές μεν, που όμως ρυθμίζει την σταθερότητα των κοινωνιών, αν πλουτίζουν, αν φτωχαίνουν, ποιοι πλουτίζουν, ποιοι φτωχαίνουν, ποιοι έχουν τροφή και ποιοι όχι, πότε και γιατί.</span></span><span style="color: black; font-family: Arial;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span><span style="font-weight: normal;"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;"></span></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;"><span style="font-weight: normal;">Είναι εύλογο λοιπόν, πως σε όσο περισσότερους παράγοντες στηρίζεται η οικονομία, τόσο πιο σταθερή είναι. Οι διάφορες-- συχνά αστάθμητες-- εξωτερικές και εσωτερικές συνθήκες εύκολα θα επηρεάσουν τους καθοριστικούς παράγοντες ενός είδους οικονομίας εφόσον αυτοί είναι λίγοι και θα την αποσταθεροποιήσουν ή θα την υποβαθμίσουν, έστω κι αν έχει υπάρξει μια περίοδος ακμής, που έμοιασε να διαρκεί αιώνια. Αν η οικονομία είναι πολλαπλή, ποικιλόμορφη, μπορεί μεν να υπάρχουν αστάθειες ξεχωριστά σε κάθε μορφή ή πτυχή της, αλλά είναι πιθανότερο αυτές να μην συντονίζονται χρονικά ώστε να καταρρεύσει εύκολα το σύνολο αφού πάντα κάτι θα παραμένει όρθιο να στηρίζει τα άλλα. </span></span><span style="color: black; font-family: Arial;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span><span style="font-weight: normal;"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;"></span></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;"><span style="font-weight: normal;">Χαρακτηριστικό στην Ελλάδα είναι το παράδειγμα την Καστοριάς, που βάσισε όλη της την οικονομική δραστηριότητα σχεδόν εξ ολοκλήρου σε έναν παράγοντα, τη γούνα. Σήμερα, μετά το πέρας της μακρόχρονης χρυσής εποχής λόγω της οικονομικής κρίσης αλλά και του ανταγωνισμού της Κίνας, η γούνα μπορεί να θρέψει μόνον έναν στους 10 από όσους έθρεφε παλαιότερα. Το αρνητικό αποτέλεσμα δεν είναι μόνο στα μεγάλα ποσοστά της ανεργίας αλλά και στο γεγονός πως ο νομός δεν έψαξε να αναπτύξει ταυτόχρονα άλλες μορφές οικονομίας, δεν απέκτησε ούτε τις υποδομές ούτε και την τεχνογνωσία, παραμέλησε παντελώς την παιδεία, που είναι βασικό συστατικό της οικονομικής ανάπτυξης και βρίσκεται σήμερα σε ένα αδιέξοδο σχετικά με την κατεύθυνση που πρέπει να πάρει να ανορθώσει τα πράγματα και να μειώσει την ανεργία. </span></span><span style="color: black; font-family: Arial;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span><span style="color: black; font-family: Arial;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span><span style="color: black; font-family: Arial;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span><span style="font-weight: normal;"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;"></span></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;"><span style="font-weight: normal;">Παρόμοια φαινόμενα έχουν συμβεί σε περιοχές που βάσισαν την οικονομία τους σε μία μόνον καλλιέργεια όπως τα καπνά, το μπαμπάκι και άλλα. Για κάποια χρόνια, μεγάλος αριθμός ανθρώπων συμπεριφέρεται συλλογικά σαν τους χρυσοθήρες: βλέπουν πως κάποιος κερδίζει από μια δραστηριότητα και τον μιμούνται όλοι, πολλαπλασιάζονται οι εξαρτώμενοι από την ίδια αγορά παράγοντας το ίδιο προϊόν και στο τέλος καταλήγει σε μια χωρική μονοκαλλιέργεια.</span></span><span style="color: black; font-family: Arial;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span><span style="font-weight: normal;"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;"></span></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;"><span style="font-weight: normal;">Αυτή μπορεί να είναι ο τουρισμός, κάποια βιομηχανία ή βιοτεχνία, συχνά μπορεί να είναι και κλειστό επάγγελμα, όπως ήταν αυτό της γούνας. Ας μην ξεχνάμε πως ολόκληρες πολιτείες των ΗΠΑ που βάσισαν τον πλούτο τους σχεδόν αποκλειστικά στην αυτοκινητοβιομηχανία κόντεψαν να καταρρεύσουν ως το σημείο οι διευθύνοντες σύμβουλοι των εταιρειών να αναγκασθούν να ζητήσουν κρατική σωτηρία για να προλάβουν έστω και μερικώς την πλήρη κατάρρευση, την σχεδόν ολική ανεργία που θα προέκυπτε. </span></span><span style="color: black; font-family: Arial;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span><span style="font-weight: normal;"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;"></span></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;"><span style="font-weight: normal;">Αυτό δεν είναι βέβαια ένα σύγχρονο φαινόμενο, στην ιστορία είναι πολλά τα παραδείγματα κοινωνιών που κατέρρευσαν γιατί βασίστηκαν σε ελάχιστους παράγοντες είτε εμπορίου είτε καλλιέργειας. Είτε η υποβάθμιση του περιβάλλοντος έφερε το τέλος της δραστηριότητας είτε άλλαξαν οι συνθήκες της αγοράς και μειώθηκε η ζήτηση το αποτέλεσμα ήταν σκληρό: κατάρρευση. </span></span><span style="color: black; font-family: Arial;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span><span style="font-weight: normal;"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;"></span></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;"><span style="font-weight: normal;">Για την οικολογική οπτική γωνία που ταυτίζεται με αυτήν την βιωσιμότητας, παρότι πολλές περιοχές μπορεί να είναι πιο κατάλληλες από άλλες για την ανάπτυξη συγκεκριμένων δραστηριοτήτων και αυτό, ως ένα βαθμό είναι θεμιτό και φυσικό, κάθε οικονομική μονοκαλλιέργεια έχει μια αναπόφευκτη ημερομηνία λήξης. Αποτελεί μια εύκολη παγίδα μέσα στην οποία μια κοινωνία αν πέσει, δύσκολα θα βγει.</span></span><span style="color: black; font-family: Arial;"><span style="font-weight: normal;"> </span></span><span style="font-weight: normal;"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;"></span></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;"><span style="font-weight: normal;">Η ελληνική οικονομία στο σύνολό της βάσισε την ευρωστία της επι μακρόν σε ελάχιστους μεγάλους παράγοντες: τον τουρισμό και την οικοδομή. Οι δύο αυτές μορφές οικονομίας, εκτός από το γεγονός πως στο βάθος ποικιλοτρόπως ανταγωνίζονται η μια την άλλη, κατέληξαν με τον χρόνο να προσφέρουν περισσότερο από την ζήτηση. Η διεθνής κρίση κυρίως είχε ως αποτέλεσμα σήμερα η χώρα μας να καταλήγει σαν ένας μεγάλος νομός Καστοριάς σε αδιέξοδο ως προς το πού πρέπει να στραφεί να ανορθώσει τα πράγματα, να μειώσει την ανεργία. Η αγροτική οικονομία για παράδειγμα έχει πλήρως παραμεληθεί. Το ίδιο και η τεχνολογία ή άλλες μορφές παραγωγής. </span></span><span style="font-weight: normal;"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;"></span></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;"><span style="color: black; font-family: Arial;"><span style="font-weight: normal;"><span style="color: #500050; font-family: arial, sans-serif;"></span></span></span></div><div class="MsoNormal" style="display: inline !important; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;"><span style="font-weight: normal;"></span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;"><span style="font-weight: normal;">Όσο και αν συζητήσει κι επιχειρηματολογήσει κανείς πως μπορεί να έγιναν συγκεκριμένα λάθη αναπτυξιακά στους δύο αυτούς τομείς και θα μπορούσε να ήταν καλύτερα τα πράγματα, πιστεύουμε πως αν οι δύο μορφές αυτές οικονομικής ανάπτυξης είχαν παραμείνει σε μικρότερη κλίμακα αλλά παράλληλα είχαν αναπτυχθεί και άλλοι παράγοντες, σήμερα, η πραγματική οικονομία της χώρας μας δεν θα ήταν σε τέτοιο κίνδυνο, ούτε και η ανεργία θα ήταν τόσο μεγάλη. Θα μπορούσαν, οι πολλαπλοί παράγοντες να μεγεθύνονται ή να μικραίνουν αναλόγως, αλλά ποτέ να μην κινδυνεύουν με αφανισμό. Εργαζόμενοι θα μπορούσαν να μετακινούνται ή τα έσοδα θα επαρκούσαν για την κοινωνική ασφάλιση και τα επιδόματα των ανέργων που προκύπτουν.</span></span></div></b><br />
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;"><span style="color: black; font-family: Arial;"><span style="color: #500050; font-family: arial, sans-serif;"></span></span></div><div class="MsoNormal" style="display: inline !important; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">Τεράστια σημασία έχει όχι μόνο οι οικονομικές δραστηριότητες να είναι ποικίλες σε μια περιοχή, νομό, χώρα αλλά και να μην ανταγωνίζονται η μια την άλλη: θα πρέπει να αλληλοσυμπληρώνονται ώστε να μπορούν σε περιόδους κρίσεων να στηρίξουν η μια την άλλη. Παράδειμα η τουριστική ανάπτυξη θα έπρεπε να συνδέεται με την τοπική αγροτική οικονομία και να την ενισχύει αντί να την ανταγωνίζεται με εισαγωγές. </span><span style="color: black; font-family: Arial;"> </span></div><br />
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">Παίρνοντας το παράδειγμα του τουρισμού και της οικοδομής είναι εύλογο πως η ανοικοδόμηση εξοχικών, μειώνει τη ζήτηση για ξενοδοχεία, ενώ παράλληλα καταστρέφοντας το τοπίο μειώνει σε πολλές περιπτώσεις την ελκυστικότητα του τουριστικού προϊόντος. Παράλληλα κάπου η ζήτηση τελειώνει. </span><span style="color: black; font-family: Arial;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">Ας μην ξεχνάμε πως η φούσκα της πρόσφατης κρίσης </span><span style="color: black; font-family: Arial;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">ξεκίνησε</span><span style="color: black; font-family: Arial;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">από την οικοδομή.</span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;"></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;"><span style="color: black; font-family: Arial;"><span style="color: #500050; font-family: arial, sans-serif;"></span></span></div><div class="MsoNormal" style="display: inline !important; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">Συμπεραίνουμε λοιπόν, πως η ποικιλότητα της οικονομίας θα πρέπει να αποτελεί αναπόσπαστο παράγοντα μέτρησης της βιωσιμότητας εξετάζοντας την κάθε περιοχή σε όποια κλίμακα θέλουμε. Προτιμούμε περισσότερες δραστηριότητες σε μικρότερες κλίμακες παρά υπέρ-μεγεθύνσεις ορισμένων παραγόντων. Ταυτόχρονα, οι παράγοντας ποιότητα (όποια οικονομική δραστηριότητα αφορά) δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να παραμελείται η να περνάει σε δεύτερη μοίρα. </span></div><br />
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;"><span style="color: black; font-family: Arial;"><span style="color: #500050; font-family: arial, sans-serif;"></span></span></div><div class="MsoNormal" style="display: inline !important; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">Τέλος, έχει εξαιρετική σημασία να εξετάζονται λεπτομερώς οι αλληλεπιδράσεις μιας δραστηριότητας πάνω στην άλλη, κάτι που συνήθως αγνοείται ως παράγοντας μέτρησης της βιωσιμότητας. </span><span style="color: black; font-family: Arial;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial;">Αν βλέπουμε τις μορφές της οικονομικής δραστηριότητας ως ξεκομμένες από το σύνολο, είναι πολύ πιθανό να πέσουμε έξω στους υπολογισμούς και η δραστηριότητά μας να έχει ημερομηνία λήξης που δεν αναγράφεται δυστυχώς στη συσκευασία, ώστε να την γνωρίζουμε από πριν.</span><span style="color: black; font-family: Arial;"> </span></div>Philip Dragoumishttp://www.blogger.com/profile/01044099879460394165noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-4471375486178665957.post-87939853354079013482010-02-25T11:02:00.000+02:002010-02-25T11:02:32.043+02:00Αφροδίτη και focus<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/_jDdG2U_SxI4/S4Y8IiKlNfI/AAAAAAAAAgY/XHdcv-5KF94/s1600-h/focus.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/_jDdG2U_SxI4/S4Y8IiKlNfI/AAAAAAAAAgY/XHdcv-5KF94/s320/focus.jpg" /></a></div><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 14px;">Η τέτοιου είδους αντιπαράθεση μεταξύ πολιτών και πολιτικών δύο χωρών είναι επικίνδυνη και πρέπει να σταματήσει αμέσως. Οδηγεί σε φανατισμούς ποδοσφαιρικού τύπου, νέους εθνικισμούς, απομακρύνει από την έννοια της ευρωπαϊκής ενότητας και εδραιώνει νέες προκαταλήψεις εκατέρωθεν, αποπροσανατολίζει από τα πραγματικά προβλήματα. Είναι επιπλέον επικίνδυνη γιατί επηρεάζει πολιτικές αποφάσεις και συμπεριφορές δημιουργώντας ένα κλίμα που μόνο σε όσους έχουν συμφέροντα αρέσει. Θα έλεγα πως ο καλύτερος τρόπος απάντησης είναι το εξώφυλλο του γερμανικού περιοδικού να αγνοηθεί, να μην αποτελέσει αφορμή για σχόλια, αντεπιθέσεις: όποια απάντηση, πέραν της σιωπής, δοθεί σε αυτό θα είναι λανθασμένη. Ο καθένας θα πρέπει να σωπάσει και τείνοντας χείρα αλληλεγγύης προς τον άλλον να κάνει ταυτόχρονα την αυτοκριτική του. Κι ενώ μας αρέσει να κλαίμε την μοίρα μας, να κατηγορούμε τον εαυτό μας, από αυτοκριτική σε βάθος που να οδηγεί σε πράξεις και αλλαγές πάσχουμε.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px; line-height: 14px;"><i>(πέρα από αυτά πληροφορήθηκα πως το εν λόγω άρθρο ούτε πλήρως δυσφημιστικό είναι και έχει πολλές χιουμοριστικές πλευρές--ας μην ξεχνάμε πως το χιούμορ είναι μία από τις κορυφαίες εκφράσεις του πολιτισμού: εμείς έχουμε τέτοιο;) </i></span>Philip Dragoumishttp://www.blogger.com/profile/01044099879460394165noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4471375486178665957.post-48013454933811792602010-02-22T16:42:00.001+02:002010-02-22T17:08:45.310+02:00Είναι οι Π.Ο.Τ.Α. τουριστική ανάπτυξη;<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_jDdG2U_SxI4/S4KXQEhU0CI/AAAAAAAAAf0/SqzRCy0uh3Y/s1600-h/gialova1august2008-035.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/_jDdG2U_SxI4/S4KXQEhU0CI/AAAAAAAAAf0/SqzRCy0uh3Y/s320/gialova1august2008-035.jpg" /></a></div><br />
<br />
<div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">Οι Π.Ο.Τ.Α (Περιοχές Ολοκληρωμένης Τουριστικής Ανάπτυξης) επιδοτούνται γιατί απευθύνονται σε μη αναπτυγμένες περιοχές ώστε να λειτουργήσουν ως νέες αγορές συμβάλλοντας στην ευρύτερη ανάπτυξη ολόκληρης της περιοχής. Είναι όμως έτσι; <span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: medium;"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">Επισκέφθηκα μαζί με τον φίλο μου</span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">Γιώργο Δημητρίου, με την ευκαιρία του ταξιδιού μας στην Καλαμάτα την περίφημη Π.Ο.Τ.Α. Μεσσηνίας στον Ρωμανό.</span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> <span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Times New Roman'; font-size: medium;"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">Εκτός από την επίσκεψή μας, συζητήσαμε με ανθρώπους στα καφενεία προσπαθώντας να σχηματίσουμε μια καλύτερη εικόνα.</span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> Αυτά που ακολουθούν είναι μερικά συμπεράσματα, που ίσως βοηθήσουν την εν γένει πολιτική αλλά και την κοινή γνώμη απέναντι σε τέτοια έργα, που προωθούνται και σε άλλες περιοχές της χώρας.</span></span></span></span></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><b><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">Τοπικότητα</span></b><b><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></b><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">Η επένδυση δεν προωθεί καθόλου την τοπική οικονομία για τους εξής λόγους:<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">Δεν εξασφαλίζεται με κανέναν τρόπο ότι οι τουρίστες θα διαχέονται στην περιοχή, αντίθετα, τόσο η αρχιτεκτονική ( το κτήριο θυμίζει κλειστό φρούριο) αλλά και το γεγονός ότι είναι σχετικά μακριά από μεγαλύτερους οικισμούς και περιλαμβάνει εστιατόρια, συνεδριακά κέντρα, πισίνες, μαγαζιά, αθλητικά, πισίνες, γκολφ και εν γένει τα πάντα, το καθιστά πλήρως αυτοτελές και αυτόνομο. Στην ουσία θα λειτουργεί ως</span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><b><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">μη πλωτό κρουαζιερόπλοιο</span></b><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">, με πλήρες φάσμα δραστηριοτήτων για τους πελάτες του και σαν αποτέλεσμα οι τουρίστες δεν έχουν πραγματικά ανάγκη ούτε και κίνητρο να πάνε μέχρι την παραλία. Είναι επίσης προφανές, πως το οικονομικό όφελος της ΠΟΤΑ βρίσκεται στο να ξοδεύουν οι τουρίστες τα χρήματά τους μέσα στην ΠΟΤΑ και όχι έξω από αυτήν. Με την σημερινή οικονομική κρίση, που μάλλον δεν θα ξεπεραστεί γρήγορα, οι πελάτες της ΠΟΤΑ θα έχουν περιορισμούς στα χρήματα που θα ξοδεύουν ( τον προϋπολογισμό του ταξιδιού τους) και συνεπώς θα προτιμούν τις δραστηριότητες μέσα στην ΠΟΤΑ, δεν θα ξοδεύουν εύκολα έξω από αυτήν. </span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">Ο Κύριος Κωνσταντακόπουλος έχει υποσχεθεί στην τοπική κοινωνία, όπως μας είπαν στο καφενείο, πως οι τουρίστες θα κυκλοφορούν σε όλον τον νομό, αυτό όμως , με τις επιλογές του (αρχιτεκτονικές και οικονομικές, ενοικίαση σε πολυεθνικές) δεν μοιάζει να είναι αλήθεια. </span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">Κατά συνέπεια πολύ πιθανά όχι μόνο τα οφέλη άλλων τουριστικών δραστηριοτήτων στην περιοχή θα είναι ελάχιστα, αλλά μπορεί να τα ανταγωνίζεται κιόλας, αφού η ΠΟΤΑ </span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">έχει την δυνατότητα να προσφέρει φθηνότερες τιμές για τις κλίνες αλλά να βασίσει την κερδοφορία της στις υπόλοιπες συμπληρωματικές δραστηριότητες που ικανοποιούν όλο το φάσμα των αναγκών και επιθυμιών των πελατών τους. Ας μην ξεχνάμε πως οι πελάτες αυτοί δεν έρχονται εκεί ούτε γιατί ενδιαφέρονται για την ιστορία του τόπου, ούτε για την παράδοσή του και την φύση του: έρχονται να βρουν συγκεκριμένα προϊόντα, σε συγκεκριμένο χώρο που έχει παγκοσμιοποιημένα και όχι τοπικά χαρακτηριστικά και συνεπώς δεν είναι καταναλωτές τοπικών προϊόντων, ούτε ψάχνουν νέες εμπειρίες, </span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">μάλλον το αντίθετο, προτιμούν την ασφάλεια ήδη γνωστών προτύπων. </span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">Από πληροφορίες </span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">που μας έδωσαν οι κάτοικοι, είναι ήδη νοικιασμένο σε Αμερικάνικη εταιρεία. Δεν γνωρίζουμε αν, πέραν την προφορικής υπάρχει διασφάλιση πως θα προσληφθούν ντόπιοι, δεν μοιάζει να υπάρχει πάντως. Ακόμη όμως κι αν γίνουν κάποιες προσλήψεις ντόπιων, αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί αναπτυξιακό όφελος αφού αυτοί θα παραμένουν μισθωτοί πιθανά χαμηλόμισθοι και δεν θα μπορούν να αυξήσουν ή να ποικίλουν τα εισοδήματά τους και με άλλους τρόπους, πχ μικροκαταστήματα, καφενεία κτλ. Οι κάτοικοι έχουν πληροφορηθεί και περιμένουν 3.000 θέσεις εργασίας και σύμφωνα με όσα μας πληροφόρησαν έχουν γίνει ήδη 3.000 αιτήσεις. Αυτός αριθμός είναι πολύ πιθανά υπερβολικός, έχει δηλωθεί μόνο και μόνο και μόνο για να γίνει αποδεκτό το έργο στην τοπική κοινωνία, διχάζοντάς την , μέχρι να την φέρει προ τετελεσμένου. Αν αληθεύει πως οι κλίνες θα είναι επίσης 3.000 θεωρούμε πολύ απίθανο να αντιστοιχεί μία θέση εργασίας ανά κλίνη. Επίσης πολλές από αυτές τις θέσεις αφορούν εργαζόμενους σε καταστήματα πολυεθνικών μέσα στην ΠΟΤΑ και άλλες θέσεις εξειδικευμένες που είναι απίθανο να βρεθούν ανάμεσα στους κατοίκους της περιοχής.</span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">Δεν υπάρχει ουδεμία εξασφάλιση ότι η τοπική παραγωγή ( ελαιόλαδου, </span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">κηπευτικών, κτηνοτροφικών) θα ωφεληθεί, το αντίθετο μάλιστα θα συμβεί. Η ΠΟΤΑ από την μία θα εισάγει όλα τα προϊόντα της και από την άλλη αν εν τέλει στερήσει χρήσιμο νερό από την περιοχή θα αποβεί καταστροφική για την τοπική αγροτική παραγωγή, που υποφέρει και από πολλές άλλες αιτίες. Ακόμη και στην περίπτωση που αποφάσιζε η ΠΟΤΑ να αγοράζει πχ ντόπια κρέατα, σύμφωνα με δηλώσεις κατοίκων, η τοπική παραγωγή δεν θα αρκούσε να καλύψει τις ανάγκες. Κατά συνέπεια το έργο βρίσκεται έξω από τα οικονομικά μεγέθη της περιοχής και ουδεμία σχέση έχει με την τοπική οικονομία.</span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><b><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">Βιωσιμότητα</span></b><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">Πιστεύουμε πως η μελέτη βιωσιμότητας ( οικονομικής)</span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">πρέπει να εγκρίθηκε πριν από την σημερινή διεθνή οικονομική κρίση. Η ΠΟΤΑ είναι ένα είδος τουριστικής μονοκαλλιέργειας, και ως τέτοια βασίζει την κερδοφορία της σε ελάχιστους παράγοντες: σε ένα μόνο "είδος" πελατείας, ένα συγκεκριμένο </span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">target</span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">group</span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">. Ως τέτοια επένδυση είναι ασταθής και ευάλωτη σε κάθε αρνητικό παράγοντα που επηρεάζει τη διεθνή οικονομία, ιδίως που ανάλογα "ξενοδοχεία" υπάρχουν πολλά στην Τουρκία και Αίγυπτο, που μπορούν να προσφέρουν καλύτερες τιμές. Το γεγονός πως ένα πολύ μεγάλο μέρος επιδοτήθηκε, τοποθετεί την οικονομική βιωσιμότητα σε δεύτερη μοίρα, αφού ο επενδυτής απλώς επενδύει λιγότερα και αναλαμβάνει μικρότερο ρίσκο. Υπάρχει άραγε επαρκής αγορά ή η ζήτηση έχει ήδη καλυφθεί; Αν οι λογικές που οδήγησαν σε αυτή την επένδυση ήταν των προηγουμένων δεκαετιών, είναι ασφαλώς ανεπαρκείς στα σημερινά δεδομένα.</span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></div><div class="MsoNormal"><b><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">Περιβάλλον</span></b><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">Εκ πρώτης όψεως η ζημιά στο τοπίο είναι μικρή γιατί το συγκρότημα είναι κάπως κρυφό και "μαζεμένο" χωροταξικά. Οι διάσπαρτες βίλες και η εκτός σχεδίου δόμηση στην περιοχή προκαλούν περισσότερη οπτική ρύπανση από την ΠΟΤΑ.</span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">Όμως, πέρα από τους δύο </span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">ταμιευτήρες που έχουν ήδη γίνει για να μαζεύουν νερά από τα ποτάμια, πληροφορηθήκαμε πως έχουν γίνει και γεωτρήσεις. Αν δεν έχουμε μια πλήρη μελέτη υδρολογική δεν είναι εύκολο να γνωρίζουμε ποιες θα είναι οι συνέπειες. Οι συνέπειες θα ανήκουν σε δύο κατηγορίες: μείωση του διαθέσιμου νερού για καλλιέργειες και μείωση του νερού που καταλήγει στον προστατευόμενο υγρότοπο. Αν ισχύει έστω και κατ ελάχιστο το δεύτερο, το έργο ασφαλώς είναι ασύμβατο με την περιοχή </span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">NATURA</span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> αφού θα έχει σοβαρές επιπτώσεις και στην ζώνη Α. Αν συμβεί το δεύτερο, θα είναι καταστροφικό για την τοπική κοινωνία. Τα υδρολογικά πρέπει να ερευνηθούν επειγόντως. Ακόμη και αν το σχέδιο είναι καλό, μπορεί στην πράξη να μην λειτουργήσει όπως στη θεωρία.</span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">Το γεγονός πως οι επενδυτές επικαλούνται πως μειώνουν το αποτύπωμά τους με διάφορους τρόπους, </span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">( γεωθερμία, φωτοβολταϊκά, ανακύκλωση) </span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">και θέλουν να θεωρηθεί μια "πράσινη" επένδυση, δεν πείθει. Τα μεγέθη είναι τέτοια, πολύ μεγαλύτερα από την τοπική κλίμακα που συνηγορούν στο αντίθετο: είναι πολύ πιθανό πως στην μεγάλη προσπάθεια "πράσινης επικάλυψης" το ίδιο το μέγεθος της δραστηριότητας ή άλλοι αστάθμητοι παράγοντες ( πχ ξηρασία, κλιματική αλλαγή) </span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">θα οδηγήσουν σε αλλοίωση των προθέσεων. Ακόμη και αν όλα έχουν σχεδιαστεί σωστά, η μεγάλη κλίμακα, από μόνη της παράγοντας εξ ορισμού μη οικολογικός και πράσινος, θα φτάσει σε αντίθετα αποτελέσματα. </span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><b><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">Ανάπτυξη</span></b><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">Όπως έχει ήδη φανεί, </span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">το έργο αποτελεί "κλειστό κύκλωμα" που θα διαχειρίζεται από πολυεθνικά συμφέροντα ασύμβατα και άσχετα με τα τοπικά μεγέθη. Δεν είναι τουριστικά αναπτυξιακό γιατί δεν διαχέει κέρδη, δεν αναδεικνύει την περιοχή, δεν συνδέεται με άλλες οικονομικές δραστηριότητες της περιοχής, δεν ευνοεί, αντίθετα ανταγωνίζεται άλλες μορφές τουρισμού. Ο επενδυτής Κύριος Κωνσταντακόπουλος έχει ουσιαστικά επεκταθεί προσφέροντας και άλλα αναπτυξιακά έργα σε όλη την περιοχή: δρόμους, βιολογικούς καθαρισμούς, τουριστικές σχολές κτλ. Αν όμως το έργο είναι εκτός τοπικής κλίμακας</span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">τόσο οικονομικά όσο και περιβαλλοντικά και</span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">ανταγωνίζεται άλλες μορφές οικονομίας, όλες αυτές οι υποδομές θα καταστούν άχρηστες, αν δεν έγιναν μόνο και μόνο ως πολιτική για να γίνει κοινωνικά αποδεκτό το έργο. Αποτελεί παράδειγμα μονόπλευρης, μη ισόρροπης ανάπτυξης που ελάχιστα θα προσφέρει στην οικονομία της χώρας μας, ελάχιστα αν όχι αρνητικά στην τοπική οικονομία και την περιφερειακότητα. </span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></div><div class="MsoNormal"><b><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">Συμπέρασμα</span></b><b><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span></b><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">Θα πρέπει:<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">1) να υπάρξουν σοβαρές διασφαλίσεις ότι θα γίνουν προσλήψεις ντόπιων με απόλυτη προτεραιότητα<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">2) να εξασφαλιστεί απολύτως πως θα αγοράζονται κατά προτίμηση τοπικά προϊόντα σε τιμές που ευνοούν τους παραγωγούς και εισαγωγές να γίνουν μόνον εκεί που δεν επαρκεί η τοπική παραγωγή.</span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">3) να δίνονται κίνητρα στους πελάτες να διαχέονται στην περιοχή<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">4) Να υπάρξουν πολύ σοβαρές διασφαλίσεις πως δεν θα υποχωρήσει ο υδροφόρος ορίζοντας, δεν θα μειωθεί η ροή των ποταμών, δεν θα μειωθεί το γλυκό νερό που θα καταλήγει στον υγρότοπο<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial; font-size: small;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px;"><br />
</span></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"><b>Γενικά:</b> τέτοιες επενδύσεις, εκτός κλίμακας δεν πρέπει να επιδοτούνται πουθενά στην Ελλάδα, εκτός και αν υπάρχουν διασφαλίσεις σύνδεσης με τοπικές παραγωγές και τοπική οικονομία. Γενικώς η επιδοτήσεις δρουν αρνητικά ως προς την οικονομική βιωσιμότητα αφού ανταγωνίζονται τα κίνητρα του επενδυτή να δει και να συνυπολογίσει τα μακροπρόθεσμα οφέλη. </span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><br />
<span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"><br />
</span><br />
<span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"></span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"></span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"><b>Επίλογος</b></span><br />
<span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"><br />
</span><br />
<span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"><b></b>Αντιγράφω από τους σκοπούς ( ορισμό ) των ΠΟΤΑ: <span class="Apple-style-span" style="font-family: arial; font-size: small;">Σκοπός της δημιουργίας των Π.Ο.Τ.Α.</span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: arial; font-size: small;"><div><i>«Η συμπλήρωση της συνολικής προσφοράς της χώρας με προορισμούς</i></div><div><i>σχεδιασμένους εξ αρχής, ώστε να συνιστούν πλήρεις και αυτόνομες τοπικές αγορές</i></div><div><i>προσανατολισμένες από τα πρώτα στάδια του σχεδιασμού τους σε ζήτηση υψηλής</i></div><div><i>στάθμης και ειδικών μορφών τουρισμού».</i></div></span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">Τα έρώτηματα είναι εύλογα. </span><br />
<span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">Χρειάζεται η πανέμορφη χώρα μας συμπλήρωση των προορισμών της; Δεν έχει ήδη αρκετές ομορφιές & προορισμούς που έχουμε παραμελήσει; Είναι ανάγκη να επενδύσουμε σε νέους, ενώ δεν αξιοποίησαμε τους παλιούς; Δεν θα ήταν καλύτερο να αναδείξουμε τα τοπιά και τις ομορφιές της χώρας αλλά και να συνεφέρουμε αυτές που έχουμε δυστυχώς χαλάσει; Να διευρύνουμε την τουριστική ανάπτυξη παρά να την στενέψουμε σε "μαντριά" όπου θα τις εκμεταλλεύονται οι πολυεθνικές; </span><br />
<span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">Μήπως η λέξη "αυτόνομες" σημαίνει εν τέλει απλώς "<b>άσχετες"</b> με τις τοπικές αγορές, γιατί μοιάζουν οι ΠΟΤΑ απλώς να ενισχύουν τα κέρδη πολυεθνικών και επενδυτών χωρίς φυσικά να φροντίζουν ούτε στο ελάχιστο για τη σύνδεση με την τοπικότητα. </span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"><br clear="all" style="mso-special-character: line-break;" /> <o:p></o:p></span><br />
<span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"><br />
</span></div>Philip Dragoumishttp://www.blogger.com/profile/01044099879460394165noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4471375486178665957.post-87719800925652107542010-02-18T19:53:00.000+02:002010-02-18T19:53:39.035+02:00Πράσινη μονοκαλλιέργεια;<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://2.bp.blogspot.com/_jDdG2U_SxI4/S319wEaulqI/AAAAAAAAAfA/FopmMQGCVWg/s1600-h/dead_under_a_turbine101.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/_jDdG2U_SxI4/S319wEaulqI/AAAAAAAAAfA/FopmMQGCVWg/s320/dead_under_a_turbine101.jpg" /></a></div><br />
<br />
<div class="MsoNormal">Ετοιμάζεται εντός ολίγου η άλωση όλων σχεδόν των Ελληνικών ορεινών με τόνους τσιμέντου, χιλιόμετρα φαρδιών δρόμων να περάσουν νταλίκες, αποψιλώσεις, διάβρωση, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>καλώδια και πυλώνες υψηλής τάσης και θανάτους απειλούμενων ειδών πουλιών για να έρθουν οι ανεμογεννήτριες. Έστω κι αν αποκαλείται «πράσινη ανάπτυξη», έργο κοινής ωφελείας , απαραίτητο για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, είναι άραγε ένα οικολογικό εγχείρημα ή μια νέα εκβιομηχάνιση των φυσικών μας περιοχών, από την οποία θα ωφεληθούν κυρίως πολυεθνικές;</div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η σημερινή παρουσίαση της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταρείας, </span><span class="apple-style-span"><b><span lang="EL" style="color: #655954; font-family: "Trebuchet MS"; mso-ansi-language: EL;"><a href="http://www.blogger.com/goog_1266515136891">Κλιματική αλλαγή και βιοποικιλότητα</a></span><a href="http://www.ornithologiki.gr/gr/politiki/show_article.php?artID=403&locale=gr">,</a></b></span><b></b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;"> πολύ εμπεριστατωμένα απέδειξε τους τεράστιους κινδύνους που αυτό εγκυμονεί για την βιοποικιλότητα. </span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Πιστεύω πως οικολογία δεν σημαίνει πως μπορείς να ιεραρχήσεις τους στόχους και να κυνηγήσεις τον πρώτο, αυτόν που νομίζεις σημαντικότερο, εν τω προκειμένω την κλιματική αλλαγή, <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>αγνοώντας και βάζοντας σε δεύτερη μοίρα όλα τα υπόλοιπα. Αντιθέτως, το μάθημα της οικολογίας είναι πως όλα συνδέονται. Τα μικρά, αυτά που συνήθως αγνοούνται, αυτά που δεν μας αρέσει να βλέπουμε και να συνυπολογίζουμε είναι και αυτά που με τον χρόνο αποκτούν και την μεγαλύτερη σημασία, αυτά που προξενούν μακροπρόθεσμα τα μεγαλύτερα προβλήματα. Ο,τι σήμερα παραβλέπουμε είναι και αυτό που αύριο θα μας ταλαιπωρεί. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Και στο ζήτημα των ανεμογεννητριών, έτσι όπως προωθείται, είναι πολλά τα μικρά που βάζουμε σε δεύτερη μοίρα: την άγρια ζωή, το τοπίο, τη διάβρωση, την αποψίλωση, τα τσιμέντα, τους δρόμους, τα καλώδια παντού. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><b><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></b></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Πάνω απ’ όλα, αν πρέπει να πάρουμε κάποιο μάθημα από την οικολογία είναι πως οι μονοκαλλιέργειες, οι μονόπλευρες λύσεις, οι λύσεις που αγνοούν το σύνολο των παραγόντων, εγκυμονούν τεράστιους κινδύνους αστάθειας.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ακριβώς όπως μάθαμε πως ένα οικοσύστημα είναι τόσο σταθερό όσο μεγαλύτερη είναι και η ποικιλία ειδών που ζουν σ αυτό, με τον ίδιο τρόπο και οι λύσεις μας πρέπει να είναι πολύπλευρες, προσαρμοσμένες και προσαρμόσιμες, αλλά και ποικίλες ώστε η μια να στηρίζει και να υποβοηθά την άλλη. Η μία λύση πρέπει να αντισταθμίζει πιθανές αστοχίες, ελαττώματα της άλλης. <o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Η σχεδόν μονοκαλλιέργεια των αιολικών που προωθείται δεν μπορεί εξ ορισμού λοιπόν να είναι οικολογική. Μπορεί να την πούμε αναπτυξιακή, αλλά δεν έχει τίποτε το πράσινο. <o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ως οικολόγοι οφείλουμε να τα ζητάμε όλα, και μάλιστα ταυτόχρονα. Μισές λύσεις, μονόπλευρες απλώς δεν είναι λύσεις: στο μέλλον θα προκαλέσουν όσα προβλήματα πάνε να λύσουν. <o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ως μη πράσινες λοιπόν δεν είναι ούτε «αειφόρες» ούτε και «βιώσιμες» <o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Το τι χρειάζεται είναι γνωστό: ίση προσοχή στην εξοικονόμηση, σε άλλες μορφές ΑΠΕ, στην έρευνα, στην καινοτομία, λύσεις προσαρμοσμένες στις άλλες ιδιαιτερότητες της Ελλάδας, που δεν βλάπτουν άλλες μορφές της οικονομίας μας. </span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Ζητάμε ποικιλία λύσεων και οχι πανάκιες που δεν υπάρχουν εξ ορισμού. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><b><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><o:p></o:p></b></span></div><div class="MsoNormal"><b><span lang="EL" style="mso-ansi-language: EL;">Στο κάτω- κάτω, ας ξεκινήσουμε από τις αστικές περιοχές και τα κτήρια, την μείωση της υπερκατανάλωσης και τα φωτοβολταϊκά στις στέγες μας. Ας μην ανοίξουμε όλα τα βουνά μας πριν ξέρουμε πόσο ρεύμα πραγματικά χρειαζόμαστε. <o:p></o:p></span></b></div>Philip Dragoumishttp://www.blogger.com/profile/01044099879460394165noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4471375486178665957.post-82113852014768182952010-02-11T18:09:00.000+02:002010-02-11T18:09:51.636+02:00Οικολογία και Βία<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/_jDdG2U_SxI4/S3QrjOwdNlI/AAAAAAAAAdU/3G3piD-t6G0/s1600-h/04-05_1265877661.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/_jDdG2U_SxI4/S3QrjOwdNlI/AAAAAAAAAdU/3G3piD-t6G0/s320/04-05_1265877661.jpg" /></a></div><span class="Apple-style-span" style="font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;">Μπορεί η Οικολογία να προωθείται με τη βία? Πάραμένει οικολογία αν συμβαίνει κάτι τέτοιο ή μήπως πρόκειται για μεταλλαγμένη οικολογία που εν τέλει μας απειλεί ?</span><br />
<br />
<br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;"><a class="ot-anchor" href="http://www.haniotika-nea.gr/index.php?artid=42569">http://www.haniotika<wbr></wbr>-nea.gr/index.php?ar<wbr></wbr>tid=42569</a></span>Philip Dragoumishttp://www.blogger.com/profile/01044099879460394165noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4471375486178665957.post-71651723278782096912010-02-10T15:52:00.001+02:002010-02-10T15:56:40.273+02:00Γρήγορες σκέψεις για τα οικονομικά μέτρα<span class="Apple-style-span" style="border-collapse: collapse; font-family: arial, sans-serif; font-size: 13px;"></span><br />
<div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial;"></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial;"><div class="MsoNormal" style="margin-left: 47.25pt; mso-list: l0 level1 lfo1; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; tab-stops: list .5in; text-indent: -.25in;"><span lang="EL" style="font-family: Symbol; font-size: 10pt;">·<span style="font: normal normal normal 7pt/normal 'Times New Roman';"> </span></span><span dir="LTR"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">Στην ουσία ΔΕΝ θα έπρεπε να έχει βρεθεί η Ελλάδα σε αυτή τη θέση, οι ευθύνες είναι μοιρασμένες στα δύο μεγάλα κόμματα.</span></span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span lang="EL"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-left: 47.25pt; mso-list: l0 level1 lfo1; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; tab-stops: list .5in; text-indent: -.25in;"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Symbol; font-size: 10pt;">·<span style="font: normal normal normal 7pt/normal 'Times New Roman';"> </span></span><span dir="LTR"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">Εξαναγκασμένοι τώρα να κάνουμε περικοπές σε περίοδο ύφεσης δεν είναι ό,τι καλύτερο για μας.</span></span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-left: 47.25pt; mso-list: l0 level1 lfo1; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; tab-stops: list .5in; text-indent: -.25in;"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Symbol; font-size: 10pt;">·<span style="font: normal normal normal 7pt/normal 'Times New Roman';"> </span></span><span dir="LTR"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">Περιορισμός της σπατάλης του δημοσίου, μείωση υπερβολικών αμοιβών και πάταξη της φοροδιαφυγής και διαφθοράς δεν χρειαζόταν να φτάσουμε στα πρόθυρα της χρεοκοπίας για να μπει σε προτεραιότητα και με τρόπους (όπως μετάθεση ευθυνών με συλλογή αποδείξεων από τους πολίτες) συζητήσιμους.<o:p></o:p></span></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-left: 47.25pt; mso-list: l0 level1 lfo1; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; tab-stops: list .5in; text-indent: -.25in;"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Symbol; font-size: 10pt;">·<span style="font: normal normal normal 7pt/normal 'Times New Roman';"> </span></span><span dir="LTR"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">Πως αν δεν κάνουμε τομές στο καταναλωτικό μοντέλο μας δεν θα πετύχουμε και πολλά. </span></span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-left: 47.25pt; mso-list: l0 level1 lfo1; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; tab-stops: list .5in; text-indent: -.25in;"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Symbol; font-size: 10pt;">·<span style="font: normal normal normal 7pt/normal 'Times New Roman';"> </span></span><span dir="LTR"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">Θα μπορούσαμε να ξεκινήσουμε κόβοντας μεγάλα διφορούμενα έργα όπως ο Αχελώος, μειώνοντας ακόμη περισσότερο τις στρατιωτικές δαπάνες και φορολογώντας την εκκλησία, εξυγιαίνοντας γενικώς τον τρόπο που γίνονται τα δημόσια έργα και οργανώνοντας την αποτελεσματικότητα περισσότερο παρά την σμίκρυνση του δημοσίου.<o:p></o:p></span></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-left: 47.25pt; mso-list: l0 level1 lfo1; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; tab-stops: list .5in; text-indent: -.25in;"><span style="color: black; font-family: Symbol; font-size: 10pt;">·<span style="font: normal normal normal 7pt/normal 'Times New Roman';"> </span></span><span dir="LTR"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">Δεν θα έπρεπε να είχε αφεθεί σε τέτοια χάλια από μικρόνοες πολιτικές του γρήγορου κέρδους και έλλειψη οράματος η πραγματική οικονομία της χώρας.</span></span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> Τώρα, πού είν</span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">α</span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">ι το όραμα; <o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-left: 47.25pt; mso-list: l0 level1 lfo1; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; tab-stops: list .5in; text-indent: -.25in;"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Symbol; font-size: 10pt;">·<span style="font: normal normal normal 7pt/normal 'Times New Roman';"> </span></span><span dir="LTR"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">Τα "ημιπράσινα" μέτρα ( πχ περισσότερος φόρος στα καύσιμα) δεν θα δουλέψουν παρά μόνον ως έξτρα φορολόγηση στις ήδη αδειασμένες τσέπες των πολιτών, δυσφημίζοντας την πράσινη οικονομία χωρίς ανταπόδοση και θα δυσκολέψουν την ορθή εφαρμογή τους στο μέλλον. Η πράσινη οικονομία πρέπει να είναι είτε ολόκληρη γιατί με ημίμετρα είναι καλύτερα να μην γίνεται καθόλου. </span></span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-left: 47.25pt; mso-list: l0 level1 lfo1; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; tab-stops: list .5in; text-indent: -.25in;"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Symbol; font-size: 10pt;">·<span style="font: normal normal normal 7pt/normal 'Times New Roman';"> </span></span><span dir="LTR"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">Ούτως ή άλλως η ελεύθερη αγορά που μας πιέζει δεν είναι αυτή που μπορεί να δώσει λύσεις στην παγκόσμια κρίση (οικολογική & οικονομική) </span></span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-left: 47.25pt; mso-list: l0 level1 lfo1; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; tab-stops: list .5in; text-indent: -.25in;"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Symbol; font-size: 10pt;">·<span style="font: normal normal normal 7pt/normal 'Times New Roman';"> </span></span><span dir="LTR"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">Ολόκληρο το τραπεζικό σύστημα χρειάζεται εκ βάθρων αναθεώρηση γιατί οδηγεί σε αδιέξοδα, με τον μη-βιώσιμο τρόπο που απαιτεί συνεχή ανάπτυξη για να συντηρείται. </span></span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">Η συνεχής ανάπτυξη έχει όρια-- το πεπερασμένο των φυσικών πόρων-- κάτι που αποφεύγουν να δουν κατάματα οι αγορές.</span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-left: 47.25pt; mso-list: l0 level1 lfo1; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; tab-stops: list .5in; text-indent: -.25in;"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Symbol; font-size: 10pt;">·<span style="font: normal normal normal 7pt/normal 'Times New Roman';"> </span></span><span dir="LTR"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">Πως η Ευρώπη αν και φοράει το ίδιο ρούχο, το Ευρώ, δεν κινείται ως ένα άτομο αλλά ως πολλά που ανταγωνίζονται το ένα το άλλο, με αποτέλεσμα να κοντεύουν να σκίσουν το ρούχο τους και να μείνουν γυμνοί. Η αλληλεγγύη μεταξύ κρατών της Ευρώπης είναι απαραίτητη προκειμένου να επιβιώσει το Ευρώ και να δικαιολογήσει την ύπαρξή του.</span></span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-left: 47.25pt; mso-list: l0 level1 lfo1; mso-margin-bottom-alt: auto; mso-margin-top-alt: auto; tab-stops: list .5in; text-indent: -.25in;"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Symbol; font-size: 10pt;">·<span style="font: normal normal normal 7pt/normal 'Times New Roman';"> </span></span><span dir="LTR"><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">Οι δείκτες μέτρησης οικονομικών μεγεθών αγνοούν συστηματικά παράγοντες όπως βιωσιμότητα, κοινωνία, περιβάλλον ποιότητα ζωής, </span></span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">με αποτέλεσμα να μην δίνουν μια πραγματική εικόνα του πλούτου μια κοινωνίας.</span><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"><o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;"> </span><span lang="EL" style="color: black; font-family: Arial; font-size: 10pt;">Με δυο λόγια χωρίς μια συνολική αλλαγή κατεύθυνσης ( που απαιτεί και περισσότερη συνεργασία <b>και</b> σε Ευρωπαϊκό επίπεδο), τα αποτελέσματα των όποιων μέτρων θα προκαλέσουν ταραχή και αναταραχή, για πενιχρό και πρόσκαιρο αποτέλεσμα.<o:p></o:p></span></div></span></div>Philip Dragoumishttp://www.blogger.com/profile/01044099879460394165noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4471375486178665957.post-9711742922954226092010-02-03T13:48:00.000+02:002010-02-03T13:48:59.390+02:00Αποσπάσεις Δημοσίων Υπαλλήλων από τα Κόμματα<span class="Apple-style-span" style="color: #333333; font-family: 'lucida grande', tahoma, verdana, arial, sans-serif; font-size: 11px;"></span><br />
<div class="note_content text_align_ltr direction_ltr clearfix" style="clear: both; direction: ltr; display: block; margin-left: 6px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 10px; text-align: left; width: 460px; word-wrap: break-word;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://1.bp.blogspot.com/_jDdG2U_SxI4/S2lijXTk-II/AAAAAAAAAbs/tvWwdAkpuAI/s1600-h/dy.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/_jDdG2U_SxI4/S2lijXTk-II/AAAAAAAAAbs/tvWwdAkpuAI/s320/dy.jpg" /></a></div><div style="clear: none; line-height: 14px; padding-bottom: 10px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: medium;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Courier New', Courier, monospace;"><b><i>Είναι αναγκαίες; ποιός πληρώνει; γιατί; και τί θα κάνουν τα κόμματα να μειώσουν τα δημόσια έξοδα;</i></b><br />
<br />
Κάποτε, ένα σχολικό μας αστείο ήταν να αναφερόμαστε σε έναν φανταστικό τίτλο έκθεσης ιδεών «Τι Σχέση έχει η Μαρμελάδα με την Αναδάσωση;» και να γελάμε με την απιθανότητά του συσχετισμού. Σήμερα όμως θα απαντήσω σε ένα αντίστοιχα αναπάντεχο ερώτημα για έκθεση ιδεών: «Τι Σχέση έχει η Παραμονή των Αλλοδαπών στη Χώρα μας με τις Αποσπάσεις Δημοσίων Υπαλλήλων από τα Κόμματα;»<br />
Θα αποδείξω πως σχέση υπάρχει—τουλάχιστον στους εγκεφάλους των βουλευτών του κοινοβουλίου μας. Ψάχνοντας να δω τι ισχύει για τις αποσπάσεις Δημοσίων Υπαλλήλων από βουλευτές και κόμματα δεν βρήκα κανένα νόμο με αυτόν τον τίτλο. Ούτε καν παράγραφο νόμου. Γιατί; Προφανώς υπήρχε κάποιος λόγος ο νόμος αυτός να μην είναι σε κοινή θέα, να μην τον βρίσκουν όλοι, παρά μόνο οι μυημένοι στα κομματικά μυστικά. Που βρίσκεται λοιπόν; Σαν το αφανές εσωτερικό ενός κρεμμυδιού—που πρέπει επίπονα με δάκρυα στα μάτια να κόψεις για να το αποκαλύψεις-- είναι καλά κρυμμένος μέσα στον νόμο 2910/2001 με τον γενικό τίτλο «Είσοδος και παραμονή Αλλοδαπών στην Ελληνική Επικράτεια, κτήση της Ελληνικής Ιθαγένειας με πολιτογράφηση και άλλες διατάξεις».<br />
Προφανώς, στη φαντασία όσων το ψήφισαν στη βουλή, το «άλλες διατάξεις» επαρκεί για περιγράψει και να δικαιολογήσει την παρουσία οποιουδήποτε άρθρου άλλου άσχετου θέματος θέλουμε να μην φαίνεται, να μην συζητηθεί ευρέως και απασχολήσει την κοινή γνώμη. Επιπλέον, ενώ οι περισσότεροι παράγραφοι (άρθρα) έχουν κάποιον τίτλο που ορίζει το θέμα, το άρθρο 74 δεν έχει κανέναν τίτλο ενώ αφορά τελείως άλλο θέμα από το άρθρο 73 και το άρθρο 75. Πρέπει κανείς να αρχίσει την ανάγνωση του συγκεκριμένου για να διαπιστώσει πως το άρθρο 74 του νόμου περί Αλλοδαπών δεν αφορά καθόλου τους αλλοδαπούς αλλά την «εξυπηρέτηση» των κομμάτων, βουλευτών και ευρωβουλευτών με άφθονους δημοσίους υπαλλήλους που αποσπούν από τις υπηρεσίες τους προς ιδίαν χρήση.<br />
Ποιο άραγε να είναι το κίνητρο της απόκρυψης; Μα είναι προφανές. Συναινούμε άραγε, εμείς, οι φορολογούμενοι πολίτες, να πληρώνουμε μέσω των φόρων μας τη δυνατότητα των κομμάτων, εκτός από τα χρήματα της γενναιόδωρης κρατικής επιχορήγησης & τα χρήματα για τα ιδρύματά τους (η Ελλάδα σε όλα αυτά είναι μια από τις πιο γενναιόδωρες χώρες) να στελεχώνουν επιπλέον δωρεάν τους μηχανισμούς τους, επιλέγοντας για απόσπαση τους «δικούς τους» δημόσιους υπαλλήλους από το σύνολο των Δ/Υ; Γιατί τους αποσπασμένους, τα επιδόματά τους, τις υπερωρίες τους, εξακολουθεί να τους πληρώνει η υπηρεσία τους και όχι το κόμμα ή ο βουλευτής που τους απασχολεί.<br />
Με έναν πρόχειρο υπολογισμό, με βάση το Άρθρο74 του νόμου περί Αλλοδαπών, υπολόγισα πως το κόστος για το δημόσιο είναι οπωσδήποτε πάνω από 80.000.000 Ε τον χρόνο. Αυτό δεν συνυπολογίζει βέβαια και άλλα αφανή κόστη από υπερωρίες που απαιτούνται για να καλυφθούν τα κενά που αφήνουν οι αποσπασμένοι εκεί που φεύγουν ή τις αναγκαστικές νέες προσλήψεις που θα γίνουν για αναπλήρωση. Επίσης ποιο είναι το κόστος της ανοργανωσιάς που προκαλείται στο δημόσιο όταν με αυτό το διαρκές σύστημα αποσπάσεων, που είναι δύσκολο να παρακολουθείται, καταλήγουμε με μαθηματική ακρίβεια αλλού με υπεράριθμους και αλλού με ελλείψεις. Καταλήγουμε να έχουμε μερικούς που υπεραπασχολούνται ενώ άλλοι κάνουν αργομισθίες. Ποιο είναι ακόμη το κόστος των παρατυπιών που γίνονται (πληρωμή υπερωριών που δεν είναι σαφές ποιος ελέγχει, αφού τις εγκρίνει κάποιος που δεν τις πληρώνει ο ίδιος).<br />
Δεν θα προτιμούσαμε, εμείς οι φορολογούμενοι αυτό το ποσό να πηγαίνει σε κοινωνικές παροχές, στην παιδία ή την υγεία; Δεν θα προτιμούσαμε ένα πιο οργανωμένο και αποτελεσματικό δημόσιο, που γνωρίζει και ελέγχει τι εργασίες και πού κάνουν οι υπάλληλοί του, ώστε να συντονίζει πιο σωστά τις ανάγκες και τις υπηρεσίες; Δεν θα προτιμούσαμε επιτέλους, τα ίδια τα κόμματα να αντιληφθούν πως τα κρατικά έσοδα- οι φόροι μας-- δεν είναι η κότα με τα χρυσά αυγά; Δεν θα θέλαμε να εγκαταλείψουν άμεσα αυτή τη νοοτροπία που μας έφερε εδώ που μας έφερε, στον κίνδυνο χρεοκοπίας;<br />
Σήμερα μάλιστα, όταν οι πολίτες δεχόμαστε την λιτότητα ως αναγκαία για τη χώρα μας, δεν θα πρέπει σε δίκαιο και αντίστοιχο βαθμό, να την μοιραστούν μαζί μας και τα κόμματα; Τι θα θυσιάσουν αυτά από τα προνόμιά τους; Προς το παρόν δεν φαίνονται διατεθειμένα να χάσουν σχεδόν τίποτε.<br />
Πρέπει εδώ να προσθέσω, πως ο θεσμός των αποσπάσεων δημοσίων υπαλλήλων είναι Ελληνική πατέντα—τουλάχιστον στην Ευρώπη, δεν έχω βρει καμία χώρα που να εφαρμόζει κάτι τέτοιο. Προφανώς, δεν είναι απαραίτητο για την εύρυθμη λειτουργία της Δημοκρατίας, αφού τόσες χώρες καταφέρνουν να έχουν και λειτουργικά κόμματα και δημοκρατία, χωρίς να μοίρασαν τέτοια προνόμια.<br />
Αντίθετα, αν τα κόμματα με διαφανείς κι αξιοκρατικούς όρους υποχρεώνονταν να προσλάβουν νέους που τελειώνουν τα πανεπιστήμιά μας αλλά δεν βρίσκουν δουλειά, έστω και με τετραετείς συμβάσεις, δεν θα βοηθούσε να απαλυνθεί το πρόβλημα της ανεργίας; Δεν θα έδινε αξιόλογες εμπειρίες σε ένα σωρό νέους που θα αύξαναν τις δυνατότητές τους για μια καριέρα; </span></span></div></div>Philip Dragoumishttp://www.blogger.com/profile/01044099879460394165noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-4471375486178665957.post-43213621651651507912010-01-28T19:17:00.000+02:002010-01-28T19:17:44.947+02:00Τα φώτα μας<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/_jDdG2U_SxI4/S2HF-6OIwOI/AAAAAAAAAaw/452xFvg5imc/s1600-h/acropol.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/_jDdG2U_SxI4/S2HF-6OIwOI/AAAAAAAAAaw/452xFvg5imc/s320/acropol.jpg" /></a><br />
</div><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: arial; font-size: small;">Κάποτε ο κόσμος φωτίστηκε από τον Αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό: ήταν η κύρια εξαγωγή μας προς τον δυτικό κόσμο γιατί είχαμε πρώτοι τη γνώση. </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: arial; font-size: small;">Σήμερα δίνουμε και πάλι τα φώτα μας στον κόσμο: αποδεικνύουμε πως οι γνωστοί νόμοι της οικονομίας δεν ισχύουν. Εξάγουμε παντού τις Ελληνικές οικονομικές ιδιαιτερότητες, αίνιγμα για το οποίο κανείς δεν ξέρει πως να δώσει λύση: γι άλλη μια φορά μόνο εμείς κατέχουμε τη γνώση. </span>Philip Dragoumishttp://www.blogger.com/profile/01044099879460394165noreply@blogger.com0