Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2009

Ανεμογεννήτριες και σπάνια πουλιά




Πριν μπω στο θέμα να πω στους αναγνώστες ότι ο γύπας αυτός μαζεύτηκε από τον συνεργάτη του Ελληνικού Κέντρου Περίθαλψης Άγριων Ζώων, Δημήτρη Ψαρά και στάλθηκε στην Αίγινα για περίθαλψη. Έχει κάταγμα στο μετακάρπιο. Θα χρειαστεί τουλάχιστον τρεις μήνες θεραπεία, αλλά είναι πολύ πιθανό να μπορέσει να ξαναπετάξει ελεύθερος, χάρις στην έγκαιρη κινητοποίηση εθελοντών να μαζευτεί και να δοθούν πρώτες βοήθειες. Ελπίδες λοιπόν για την τύχη του υπάρχουν κι ας ελπίζουμε όλοι να ξαναδεί τον Κρητικό ουρανό.
       
Για πρώτη φορά όμως με αυτό το βίντεο έχουμε μια καταγραφή του πως συνέβη ένα ατύχημα, πως έπεσε ένα γύπας στο πτερύγιο μιας ανεμογεννήτριας στην Κρήτη. Είναι γνωστό πως όσοι ασχολούμαστε με το περιβάλλον και την προστασία του σε αυτό το ζήτημα  αντιμετωπίζουμε ένα πρόβλημα: από τη μια  ξέρουμε πόσο σημαντικό είναι να στραφούμε προς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, για πολλούς λόγους όπως η αποφυγή της ανόδου της θερμοκρασίας στη Γη από τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου αλλά και για την απεξάρτησή μας  από το πετρέλαιο που όχι μόνο ρυπαίνει αλλά είναι και αιτία συγκρούσεων, διαφθοράς και πολέμων. Επιπλέον, σύντομα το πετρέλαιο θα τελειώσει, διότι απλώς δεν είναι ανανεώσιμος πόρος και μια οικονομία βασισμένη σε αυτό δεν είναι μια βιώσιμη οικονομία.   
Από την άλλη μεγάλα σπάνια πουλιά, όπως οι γύπες παθαίνουν ατυχήματα και η προστασία της βιοποικιλότητας είναι επίσης ένας από τους βασικούς μας στόχους.

Η μελέτη του συγκεκριμένου βίντεο, αλλά και η γενική γνώση της συμπεριφοράς πουλιών που χρησιμοποιούν τα θερμά ανοδικά ρεύματα του αέρα για να πετάξουν μας βοηθάει τώρα να βγάλουμε μερικά χρήσιμα συμπεράσματα  για την ελαχιστοποίηση τέτοιων ατυχημάτων. Παρατηρώντας ότι το πουλί πετάει πολλές φορές γύρω από την περιοχή της γεννήτριας καταλαβαίνουμε ότι υπάρχει κάποιος λόγος που το κάνει, που προτιμάει αυτό το συγκεκριμένο σημείο: έχει δημιουργηθεί ένα θερμό ανοδικό ρεύμα αέρα. Η ασφαλτοστρωμένη ( ή με άλλο υλικό στρωμένη) βάση της ανεμογεννήτριας συμβάλλει στην θέρμανση του αέρα που γίνεται ελαφρότερος και ανεβαίνει. Αυτό προσελκύει το πουλί εκεί, που επιμένει, παρά τον κίνδυνο να πετάει εκεί γύρω, μέχρι που την παθαίνει.
  
Προτείνω λοιπόν τρία πολύ βασικά μέτρα για την ελαχιστοποίηση των ατυχημάτων αλλά και την πρόληψη της εξαφάνισης των μεγάλων αρπακτικών:
1)     οι βάσεις των ανεμογεννητριών να μην καλύπτονται με άσφαλτο ή τσιμέντο ή άλλο υλικό όπως   χαλίκι, αλλά να φυτεύονται ή να βοηθιούνται να επανέρθουν στην αρχική τους κατάσταση. Γενικώς, όλα τα χωματουργικά που απαιτούνται για την τοποθέτηση, θα πρέπει να αποκαθίστανται στην φυσική τους κατάσταση μετά το τέλος του έργου
2)     Θα πρέπει οι εταιρείες που τις τοποθετούν, κατασκευάζουν ή εκμεταλλεύονται να ενισχύουν οικονομικά τα κέντρα περίθαλψης άγριων ζώων, που αγωνίζονται εθελοντικά να ελαχιστοποιήσουν τη ζημιά στην άγρια ζώη
3)     Θα πρέπει ακόμη να μεριμνήσουν ώστε να γίνουν ταϊστρες σε σημεία απομακρυσμένα από τις γεννήτριες ώστε όχι μόνο τα πουλιά να μην συχνάζουν εκεί, αλλά να είναι και πιο ασφαλή από τα δηλητηριασμένα δολώματα που είναι η κύρια αιτία εξαφάνισής τους
4)     Φυσικά, είναι παράλογο να χοροθετηθούν αιολικά πάρκα κοντά στις φωλιές τους…

Ανάλογα μέτρα έχουν ληφθεί με επιτυχία σε άλλες χώρες, όπως η Ισπανία.
       

1 σχόλιο:

fisherman είπε...

σωστα φιλιππα..συμφωνουμε να γινη και επισημη προταση απο τους πρασινους , βεβαια θα προσθετα στα αιτηματα και το αυτονοητο ...για την εγκριση εγκαταστασης να υπαρχει μελετη απο την ορνιθολογικη εταιρεια η καποιον εγκυρο ορνοθολογο