Τα πουλιά μεταναστεύουν από τον Βορρά στον Νότο. Από τότε που ξεκινησα αυτό το ιστολόγιο ζω ανάμεσα στον Βορρά και τον Νότο της Ευρώπης. Κάθε φορά που αλλάζω τόπο, και το κάνω συχνά, παθαίνω ένα σοκ. Αυτό με κρατάει ξύπνιο. Φίλιππος Δραγούμης
Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010
Αφροδίτη και focus
Η τέτοιου είδους αντιπαράθεση μεταξύ πολιτών και πολιτικών δύο χωρών είναι επικίνδυνη και πρέπει να σταματήσει αμέσως. Οδηγεί σε φανατισμούς ποδοσφαιρικού τύπου, νέους εθνικισμούς, απομακρύνει από την έννοια της ευρωπαϊκής ενότητας και εδραιώνει νέες προκαταλήψεις εκατέρωθεν, αποπροσανατολίζει από τα πραγματικά προβλήματα. Είναι επιπλέον επικίνδυνη γιατί επηρεάζει πολιτικές αποφάσεις και συμπεριφορές δημιουργώντας ένα κλίμα που μόνο σε όσους έχουν συμφέροντα αρέσει. Θα έλεγα πως ο καλύτερος τρόπος απάντησης είναι το εξώφυλλο του γερμανικού περιοδικού να αγνοηθεί, να μην αποτελέσει αφορμή για σχόλια, αντεπιθέσεις: όποια απάντηση, πέραν της σιωπής, δοθεί σε αυτό θα είναι λανθασμένη. Ο καθένας θα πρέπει να σωπάσει και τείνοντας χείρα αλληλεγγύης προς τον άλλον να κάνει ταυτόχρονα την αυτοκριτική του. Κι ενώ μας αρέσει να κλαίμε την μοίρα μας, να κατηγορούμε τον εαυτό μας, από αυτοκριτική σε βάθος που να οδηγεί σε πράξεις και αλλαγές πάσχουμε.
(πέρα από αυτά πληροφορήθηκα πως το εν λόγω άρθρο ούτε πλήρως δυσφημιστικό είναι και έχει πολλές χιουμοριστικές πλευρές--ας μην ξεχνάμε πως το χιούμορ είναι μία από τις κορυφαίες εκφράσεις του πολιτισμού: εμείς έχουμε τέτοιο;)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
εδω και 3 μερες εχω διαβασει δεκαδες κειμενα για το ζητημα. Διαβασα πολλες αποψεις & ενδιαφερουσες προτασεις αντιδρασης. Κατοπιν ολων αυτων, αποφασισα να μην σχολιασω ακομα το θεμα στο yannidakis live που διατηρω εγω.
Θα το πραξω την ερχομενη εβδομαδα, οπου η σιωπη που προτεινεις εσυ, θα εχει επικρατησει των εν βρασμω αντιδρασεων :[
yannidakis.spaces.live.com
Κύριε Γιαννιδάκη, ορθή η επιλογή σας για σιωπή μέχρι την επόμενη βδομάδα. Ώριμη σκέψη και περίσκεψη χρειάζεται. Ζω εδώ και καιρό ανάμεσα στην Ελλάδα και τον βορρά της Ευρώπης και χρόνια τώρα έχω παρατηρήσει πως εμείς οι ίδιοι συχνά υποσκάπτουμε την εικόνα μας με λανθασμένες πολιτικές, επιλογές, συμπεριφορές. Υπάρχουν, γενικώς δύο τάσεις: εκείνοι που βλέπουν την Ευρώπη με ένα κόμπεξ κατωτερότητας (επικίνδυνο) και εκείνοι που την βλέπουν με ένα κόμπλεξ ανωτερότητας πιστεύοντας πως είναι πιό έξυπνοι (επικίνδυνο επίσης). Αυτό που λείπει είναι η ισσοροπία, να βλέπουμε ο ένας τον άλλον ως ίσος προς ίσον, να νοιώσουμε πως οι τύχες μας είναι κοινές, να συνεργαστούμε θετικά.
Δημοσίευση σχολίου