Τουρισμός και φαντάσματα

Γνωρίζω στην Αίγινα δύο ξενοδοχεία φαντάσματα. Θεόρατοι σκελετοί τσιμέντου που καταλαμβάνουν πλαγιές και παραλίες μη φιλοξενώντας παρά μόνο ποντίκια. Κτίστηκαν ακολουθώντας μια άστοχη τουριστική πολιτική της χούντας, υπερβολικά μεγάλα, φιλόδοξα, προορισμένα για ένα είδος τουριστικής ανάπτυξης στο νησί που δεν ήρθε ποτέ. Αποδείχθηκαν ασύμφορα κι έκλεισαν πριν προλάβει να στεγνώσει το σοβάτισμα. 'Έδειξαν τί συμβαίνει όταν δεν σέβεται κανείς τις αναλογίες της φύσης και τα μεγέθη της οικονομίας.

Σήμερα όμως τι κάνουμε; Ο Υπουργός ΥΠΕΧΩΔΕ δήλωσε πρόσφατα στο real estate του Herald Tribune ότι δεν θα αναπτύξει η Ελλάδα τις ακτές της όπως η Ισπανία, όπου έχουν καταστραφεί από την οικοδόμηση. Όμως υπερμεγέθεις επενδύσεις, με πολύ αμφιλεγόμενες διαδικασίες, ολοένα και περισσότερο προωθούνται. Αναφέρομαι στις "Περιοχές Ολοκληρωμένης Τουριστικής Ανάπτυξης" στη Μεσσηνία και στο Κάβο Σίδερο στην Σητεία, που, δυσανάλογες για την τοπική κλίμακα, αντλούν το πολύτιμο νερό, καταλαμβάνουν εύφορη γη και απειλούν προστατευόμενες περιοχές του δικτύου NATURA. Πως συμβαδίζουν τα λεγόμενα του κ.Σουφλιά προς την διεθνή αγορά με αυτό το είδος ανάπτυξης;

Ο τουρισμός δεν είναι ανεξάντλητη πηγή εσόδων αν δεν διατηρούνται κάποια επίπεδα παροχών και υποδομών, αν δεν υπάρχει μακροπρόθεσμος σχεδιασμός και κυρίως προστασία του τοπίου και των φυσικών πόρων, που εν τέλει είναι αυτά που προσελκύουν τους επισκέπτες. Από τις σημερινές μας αστοχίες ο τουρισμός γέμισε ήδη σκελετούς στην ντουλάπα. Ναυάγια πλοίων, ο πρόσφατος τραγικός φόνος του άτυχου 20 χρόνου νεαρού, αναθυμιάσεις από φτηνές κατασκευές που προκάλεσαν τον θάνατο παιδιών σε ξενοδοχεία στην Κέρκυρα, επικίνδυνα νοθευμένα ποτά, λειψές υποδομές. Η χώρα μας δομείται για να προσελκύει μαζικά μόνο έξαλλους νέους που έρχονται να ξεσπάσουν πίνοντας o,τι βρουν. Ένα είδος τουρισμού που δεν ενδιαφέρεται για τις ομορφιές που είχε η Ελλάδα και δικαίως υπερηφανευόταν, αλλά τώρα πια χάνει. Οι τουρίστες που αποζητούσαν τέτοια αγαθά, αποχωρούν σταδιακά. Η φιλοξενία αντικαταστάθηκε από την ασύδοτη κερδοσκοπία, το καλό κλίμα από τις φωτιές και τους καύσωνες και το τοπίο έχει ήδη καταστραφεί σε πολλά μέρη από την υπερβολική δόμηση, τα μπάζα και τα σκουπίδια.

Έχει έρθει η στιγμή να σκεφτούμε αν πραγματικά είναι βιώσιμη η πολιτική μας για τον τουρισμό ή θα αποκτήσουμε κι άλλους σκελετούς και φαντάσματα.

Πανευρωπαϊκή Πράσινη Καμπάνια για τις Ευρωεκλογές

Το Ευρωπαϊκό Πράσινο κόμμα είναι το μόνο κόμμα που διεξάγει κοινά συντονισμένη καμπάνια για τις Ευρωεκλογές σε όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες μέσω των κομμάτων μελών. Αυτό στην πράξη σημαίνει πως τα πράσινα κόμματα της Ευρώπης συναποφασίζουν και καταλήγουν ψηφίζοντας κοινά κείμενα για τα θέματα Πανευρωπαϊκού ενδιαφέροντος, στα οποία, κάθε χώρα μπορεί βέβαια να προσθέσει τα δικά της ειδικά ζητήματα. Η τακτική αυτή είναι ενδεικτική της θετικής συμβολής των πράσινων απέναντι στην Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.

Οι Πράσινοι θέλουν την Ευρώπη ενωμένη, με στενούς δεσμούς, συνεργασία και κατανόηση μεταξύ των χωρών, με περισσότερη ισότητα, δημοκρατία και με στόχο την ειρήνη, τόσο μέσα στην Ευρωπαϊκή ήπειρο φυσικά, όσο και παγκόσμια.

Φέτος, στο τελευταίο Συμβούλιο των Ευρωπαίων Πράσινων στην Λιουμπλιάνα, τέθηκαν οι βάσεις της κοινής καμπάνιας για τις Ευρωεκλογές του 2009.
Το κυριότερο επιχείρημα όχι μόνο για την ανάγκη κοινής πράσινης καμπάνιας αλλά για την ανάγκη ενίσχυσης των δημοκρατικών θεσμών σε Ευρωπαϊκό επίπεδο όπως και για την στενότερη συνεργασία είναι ότι πλέον τα προβλήματα τόσο της οικονομίας όσο και τα περιβαλλοντικά, ενεργειακά κτλ είναι παγκοσμιοποιημένα κι επομένως καμιά χώρα δεν έχει την απαραίτητη ισχύ από μόνη της να αντιδράσει ή να φέρει κάποιο αποτέλεσμα.Οι Πράσινοι βλέπουν την Ευρώπη ως ένα πολιτικό και πολύτιμο εργαλείο για την αντιμετώπιση ζητημάτων όπως η κλιματική αλλαγή, η καλύτερη κατανομή του πλούτου στην γη και φυσικά η παγκόσμια ασφάλεια. Τα κράτη από μόνα τους, πιστεύουν οι Πράσινοι, δεν κατορθώνουν να προστατεύσουν επαρκώς τους πολίτες τους από τις πιέσεις του άγριου, αχαλίνωτου και παγκοσμιοποιημένου ανταγωνισμού πάνω στις συνθήκες εργασίας και τα κοινωνικά συστήματα. Ακόμη περισσότερο, όταν πρόκειται για την υπεράσπιση των ανθρώπινων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας σε παγκόσμιο επίπεδο ή τη διατήρηση της ειρήνης σε περιοχές σύγκρουσης, τα κράτη μόνα τους δεν επαρκούν, ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση, αν υψώσει τη φωνή της, θα παίξει σημαντικό ρόλο. Ο ρόλος της πρέπει λοιπόν να ενισχυθεί όπως και να βελτιστοποιηθεί η εσωτερική της λειτουργία.

Το Ευρωπαϊκό Πράσινο Κόμμα με την μέχρι τώρα παρουσία του στο Ευρωκοινοβούλιο έχει παίξει έναν πολύ θετικό ρόλο, πιέζοντας, παρά τον περιορισμένο αριθμό βουλευτών, αποτελεσματικά την Ευρωπαϊκή Πολιτική προς την κοινωνική δικαιοσύνη, την ισότητα, την βελτίωση των δημοκρατικών θεσμών, τη ρύθμιση της οικονομίας για να εξυπηρετεί τους πολίτες και για το περιβάλλον.

Πολλές είναι η επιτυχίες των Πράσινων σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, όλες όμως εμπεριέχουν μια γνήσια Ευρωπαϊκή προσέγγιση, που τοποθετεί τους πολίτες στο επίκεντρο και προωθεί τα συμφέροντά τους με δημοκρατικό τρόπο, ζητώντας ευθύνες από όσους ασκούν εξουσία. Οι διαφορές στην προσέγγιση του ζητήματος της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης λόγω γεωγραφικών, πολιτισμικών και πολιτικών διαχωρισμών εξομαλύνονται χάρις στους Πράσινους που στον συγκεντρωτισμό αντιτάσσουν τον εκδημοκρατισμό της Ευρώπης.
Στις προτάσεις τους, όπως εκφράζονται στο προσχέδιο του κοινού προεκλογικού Μανιφέστου, θέλουν να εισάγουν ένα ακόμη ισχυρότερο εργαλείο δημοκρατίας: τα σημαντικά Ευρωπαϊκά ζητήματα όπως τροποποιήσεις στις Συνθήκες, διεύρυνση, ή σημαντικές πολιτικές αποφάσεις όπως απαγόρευση στα μεταλλαγμένα θα πρέπει να αποφασίζονται με ευρωπαϊκό δημοψήφισμα ταυτόχρονα σε όλες τις χώρες-μέλη της ΕΕ. Αυτό το δημοψήφισμα θα απαιτεί διπλή πλειοψηφία: πλειοψηφία των Ευρωπαίων ψηφοφόρων, όμως η πλειοψηφία αυτή πρέπει να προέρχεται από περισσότερο από το 50% των χωρών μελών.
Πολλές είναι βέβαια οι παγίδες, οι κοινωνικές ανισότητες στις οποίες τείνει να πέσει η Ευρώπη, χωρίς τον πολιτικό διάλογο που φέρνουν στο κοινοβούλιο οι Πράσινοι. Το έργο των Πράσινων, ο αγώνας τους εναντίον των κοντόφθαλμων και μη βιώσιμων πολιτικών σε διεθνές επίπεδο πρέπει να συνεχίσει, ενδυναμωμένο και με την Ελληνική Πράσινη παρουσία στην Ευρωβουλή, κάτι πλέον σχεδόν βέβαιο.

Φίλιππος Δραγούμης