Η Αίγινα σε 20 χρόνια

Επιστολή στα ΝΕΑ ΤΟΥ ΣΑΡΩΝΙΚΟΥ

Θα διαφωνήσω με τον εξαιρετικό συνεργάτη σας και φίλο μου κύριο Ηλία Μεσσήνα, που προειδοποιεί, στο άρθρο «το Νησί του Τσιμέντου», πολύ διπλωματικά για το πώς μπορεί να αλλάξει «το πρόσωπο της Αίγινας σε 20 χρόνια και να γίνει πολύ διαφορετική από αυτή που γνωρίζουμε». Δυστυχώς, η Αίγινα σε 20 χρόνια δεν θα έχει αλλάξει. Θα έχει απλά βουλιάξει. Θα είναι αβίωτη για όλους, κατοίκους και παραθεριστές.

Η προέκταση του σήμερα, όσον αφορά την Αίγινα είναι τρομακτική. Το αποτέλεσμα του κυρίαρχου μη βιώσιμου μοντέλου ανάπτυξης του νησιού που έχει επιλεχθεί μέχρι τώρα στηρίζεται σε έναν μόνο παράγοντα της τοπικής οικονομίας: την οικοδομή. Η λογική της ανοικοδόμησης έχει εγκατασταθεί σε όλα τα επίπεδα κατατρώγοντας όλα τα άλλα χωρίς πρόβλεψη για το μέλλον. Το αληθινό πρόσωπό της σήμερα ήδη διαφαίνεται με τα σπίτια να σκαρφαλώνουν όλο και πιο ψηλά και να αντικαθιστούν το δάσος και τις φιστικιές. Το πρόβλημα με την μονάδα σκυροδέματος στη Σκοτεινή είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου της μόλυνσης των υπογείων υδάτων αφού ακόμη και τα παλιά πηγάδια που έπρεπε να είναι ιερά και να φυλάσσονται ως κόρη οφθαλμού, έχουν πλέον γίνει βόθροι για τις νέες βίλες χωρίς να διαμαρτυρηθεί κανείς.

Σήμερα υπάρχει ήδη άλυτο κυκλοφοριακό πρόβλημα λόγω αυτοκινήτων υπεράριθμων απ’ όσα αντέχει το νησί, πρόβλημα στάθμευσης, πρόβλημα μεταφοράς νερού, πρόβλημα έλλειψης καλλιεργήσιμης γης, έλλειψη νερού κατάλληλου για καλλιέργειες, οι παραλίες είναι συνωστισμένες, βρώμικες και εγκαταλελειμμένες παρά τις όποιες προσπάθειες έγιναν, η ησυχία δυσεύρετη Σαββατοκύριακα και καλοκαίρι και ο περίπατος στην πόλη αλλά και έξω απ’ αυτήν αγχώδης.

Ας μην πάμε μακριά: Αρκεί τα χιλιάδες σπίτια που είναι προς πώληση σήμερα και αυτά που σήμερα κτίζονται να κατοικηθούν από τους νέους επίδοξους παραθεριστές ή μόνιμους κατοίκους και θα προσθέσουν στο νησί μερικές δεκάδες χιλιάδες αυτοκίνητα, θα αυξήσουν την κατανάλωση του νερού σε εποχές που η έλλειψη θα καταστεί πρόβλημα για όλη την Ελλάδα ( Βλ. Βαρκελώνη), θα φέρουν νέους λουόμενους στις ήδη συνωστισμένες μικρές παραλίες του νησιού-- γιατί μεγάλες δεν έχει και φυσικά πολλά περισσότερα απορρίμματα. Ακόμη, πως ελπίζουν να γεμίζουν τις πισίνες τους σε 20 χρόνια και να ποτίζουν το γκαζόν τους, εφόσον οι εποχές που έρχονται αναμφίβολα θα είναι θερμές και ξηρές; Φαντασθείτε λοιπόν να χτιστούν κι άλλα πολλά όπως προμηνύεται. Για πόσα αυτοκίνητα θα μιλάμε πια; Πού θα τα βάλουμε;

Εκ του προχείρου σκέπτομαι κάποιες λύσεις, αλλά είμαι βέβαιος πως αρχιτέκτονες σαν τον κύριο Μεσσήνα και άλλοι που γνωρίζουν την Αίγινα, θα τις βελτιώσουν:

-Να σταματήσει αμέσως κάθε περαιτέρω οικοδομική δραστηριότητα λόγω πλήρους κορεσμού. Να δοθούν άδειες μόνο για επισκευές, βελτιώσεις και αναπαλαιώσεις παλαιών σπιτιών με κριτήρια βιο-κλιματικά, ενεργειακής οικονομίας ή αυτονομίας και ορθής διαχείρισης του νερού ή και διατήρησης της παράδοσης.

-Να σταματήσουν άμεσα οι οικοδομές που είναι δυσανάλογα μεγάλες για νησί και να γκρεμιστούν τα αυθαίρετα.

-Να αντιμετωπιστεί πολεοδομικά η παραλιακή και πεδινή περιοχή από τα Βροχεία μέχρι και την Σουβάλα και Κυψέλη ως αστικός ιστός και όχι άναρχος «οικοδομομανιταρότοπος» ώστε να δημιουργηθούν οι κατάλληλες απαραίτητες υποδομές πόλης, προστατευόμενοι ελεύθεροι χώροι, παιδότοποι, αποκέντρωση μαγαζιών, υπηρεσιών και καφενείων από το λιμάνι και τακτική κυκλική συγκοινωνία με τραμ (γραφικό στοιχείο που θα αρέσει και στους ξένους επισκέπτες) ώστε να μην είναι απαραίτητο να πάρει κανείς πάντα αυτοκίνητο. Να εξεταστεί η δυνατότητα κυκλικής πλωτής τοπικής συγκοινωνίας (Βαγία, Σουβάλα, Αίγινα, Πέρδικα, Αγκίστρι)

-Να ενισχυθούν οι λιγοστοί αγρότες που πωλούν τα νόστιμα ντόπια προϊόντα και να αποκτήσουν καλύτερο χώρο διάθεσης των λαχανικών τους και να δοθούν κίνητρα για κάθε αγροτική δραστηριότητα.

- Να προστατευτεί αποτελεσματικά ότι έχει απομείνει από αγροτική γη με ορθή διαχείριση του υδροφόρου ορίζοντα.

Με αυτόν τον τρόπο μπορεί η Αίγινα να αλλάξει μέσα σε 20 χρόνια. Δεν θα θυμίζει πλήρως αυτό που ήταν, αλλά θα έχει κάποια ενδιαφέρουσα και βιώσιμη μορφή, πρωτότυπη με το τραμ σε νησί. Ό,τι και να γίνει, χρειάζονται αποφάσεις. Χωρίς αυτές η Αίγινα απλά δεν θα έχει πρόσωπο και μέχρι σήμερα, αντίθετα με την Νέα Υόρκη, αποφάσεις για το μέλλον της δεν έχουν ληφθεί.

Μόνο κερδοσκοπία του σήμερα που παραβλέπει το αύριο.

Η Ασθένεια της Διαφθοράς

Πράσινοι και η Ασθένεια της Διαφθοράς

Συχνά, από τότε που ασχολούμαι με την πολιτική—είμαι στο Πανελλαδικό Συμβούλιο των Οικολόγων Πράσινων-- ξυπνάω στην μέση της νύχτας με άγχος: μα καλά, σκέφτομαι, αν το Πράσινο Κόμμα συμμετάσχει αύριο σε κυβέρνηση, μα τι απ' όλα τα στραβά θα διορθώσει και πως; έχουμε να κάνουμε με ένα σύστημα που αποδεδειγμένα δεν δουλεύει. Άπειρες αποφάσεις δεν εφαρμόζονται, μέτρα μένουν στα χαρτιά και προστίθενται σε άλλα χαρτιά σε συρτάρια, τα περισσότερα ωραία έργα έπειτα από λίγο εγκαταλείπονται και γίνονται ερείπια. Σχεδόν οτιδήποτε ανήκει στην κατηγορία «κοινά πράγματα» μοιάζει στη χώρα μας καταδικασμένο. Ακόμα κι αν περάσεις μια καλή ιδέα, μια νέα ελπιδοφόρα πολιτική με τις καλύτερες προθέσεις το πιθανότερο είναι, στην Ελλάδα να μην δουλέψει στην πράξη. Τι φταίει λοιπόν; Τι είναι αυτό που προξενεί την γύρω μας τόση απαισιοδοξία και μας κάνει να λέμε και να ξανάλέμε : μα στην Ελλάδα είμαστε, οι νόμοι είναι για να καταπατούνται κι όσο για τα λεφτά, αυτά είναι για να τα φάει όποιος προλάβει. Τι να κάνουμε, Ελλάδα είναι, λένε όλοι, μην περιμένεις και πολλά. Κατέληξα λοιπόν στην εξής πεποίθηση: αυτό που μας κάνει απαισιόδοξους, μας κάνει να νοιώθουμε κορόιδα και να μην εκτιμούμε ούτε τον εαυτό μας ούτε τα κοινά είναι πάνω απ' όλα η διαφθορά. Η έλλειψη εμπιστοσύνης των πολιτών μεταξύ τους, των πολιτών στο κράτος και του κράτους στους πολίτες, εν τέλει προξενεί γενικευμένη επιθετικότητα, αδιαφορία και κατάθλιψη. Μια αίσθηση ματαιότητας που τελικά μπλοκάρει τα πάντα γιατί έχει γίνει σχεδόν θρησκεία ότι σ΄ αυτή τη χώρα δεν πας πουθενά χωρίς βύσμα, δεν κάνεις την δουλειά σου χωρίς γρηγορόσημο, δεν ανοίγεις επιχείρηση αν δεν λαδώσεις. Αν δεν κλέψεις την εφορία, για παράδειγμα δηλώσεις όλα τα λεφτά από πώληση ακινήτου είσαι κορόιδο. Ούτως ή άλλως σκέφτεσαι, η εφορία σε κλέβει, τα λεφτά σου τα τρώνε, γιατί να μην κλέψεις κι εσύ. Ο κατάλογος των παραδειγμάτων που σε κάνουν κορόιδο θα ήθελε ολόκληρο βιβλίο για να τον τελειώσω.Όπως η κατάθλιψη είναι ασθένεια που θεραπεύεται, αυτή η μαζική ασθένεια των Ελλήνων πρέπει και μπορεί πριν από κάθε άλλο να θεραπευτεί. Μόνο αν αντιμετωπισθεί αποτελεσματικά μπορεί να αλλάξει κάτι. Αν δεν γίνουμε υγιείς τίποτε δεν θα γίνει στην Ελλάδα, όσο καλές προθέσεις κα να έχουμε. Κατά συνέπεια, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνει το Πράσινο Κόμμα, πριν ακόμη προωθήσει μέτρα για το περιβάλλον, την κοινωνική δικαιοσύνη ή την οικονομία είναι να καταπολεμήσει την διαφθορά. Αλλιώς, οι προτάσεις του θα μείνουν στα χαρτιά γιατί το σύστημα να τις αποδεχτεί και εφαρμόσει είναι σαθρό και θα παραμείνουν όμορφες ευχές. Η διαφθορά εξ ορισμού καταργεί κάθε έννοια βιωσιμότητας και η βιωσιμότητα είναι η βασική μας αρχή. Το ζήτημα είναι σε πιο στάδιο της ασθένειας είμαστε και ποια είναι η θεραπεία. Λοβοτομή; Ακρωτηριασμός; ή κατανόηση κι επιείκεια μέχρι να τα καταφέρουμε όλοι μαζί. Γενναιότητα πάντως χρειάζεται.